Saklı - Tom Riddle

•8• Kurucu ve Oyuncu

Tom Marvolo Riddle

"Diadem ve Madalyon üzerinde inceleme yaptık, Lordum. Dikkate değer pek bir şey bulamadık, ne işe yaradıkları hâlâ kesin değil. Jolie kupayı getirdiğinde onun üzerinde de aynı işlemleri yapacağız ama bir şey çıkacağını sanmam." Abraxas eğik başını çekinerek kaldırdı ve bana baktı. Söylediği şeyler, benim aradığım cevaplar değildi. Amacıma yakından uzaktan yaklaşamamışlardı ve bu daha sinir bozucuydu. Ayrıca Abraxas'ın Jolie'nin adını tükürürcesine söylemesi gözümden de kaçmamıştı. Odaya ilk girdiğimde de kavga ettiklerini duymuştum, daha çok Jolie'nin onu azarlamasını...

"Her seferinde aynı şeyleri bana söylemeye utanmıyor musun?" Yüzümü buruşturdum ve karşımda yutkunurak gözlerini benden kaçıran Korkağa doğru, bir lanet yollamamak için kendimi sıktım. "On bir yaşındaki bir çocuk bile sizden daha iyi sonuçlar getirirdi!" Abraxas başını hızlı yere eğdi. Suçunu biliyordu, lanet olası mirasları bir gündür araştırıyorlardı. Her türlü kaynakları vardı, her türlü araştırma yolunu önlerine sermiştim ve altı kişi bir bilgiyi bana bulamıyordu!

Jolie olsaydı bulurdu.

Zor bir şey değildi istediğim şey ama karşımdaki aptallar durumu hafife aldığı için her şey zorlaşıyordu.

"Lordum-" Melanie Zabini'nin sözünü sertçe kestim.

"Sizin gibi beceriksizler yüzünde-" Benim de sözümü çalan kapı kesti. Sinirle kapıya döndüm, dişlerimi sıkarak bağırdım. "Gel!" Verdiğim komuta anında itaat edildi ve kapı açıldı. Jolie'yi kontrol etmesi için yolladığım ölümyiyendi. Derin bir soluk aldım ve sinirimi dizginledim. Eğer kaçmışsa tüm sinirimi ondan çıkarmaya oldukça hazırdım. "Evet? Odasında mı?" Abraxas'a göz ucuyla baktım, dişlerini sıkıyordu.

Onunla gerçekten bir derdi vardı. İlginç.

"Şey..." Tek kaşımı kekelemesiyle kaldırdım. Bu iyi miydi, yoksa kötü müydü? Onu, Jolie korkuttuğu için mi kekeliyordu yoksa odasında olmadığı için mi?

"Konuşsana!" Aniden bağırmamla adam yerinde sıçradı.

"O-odasındaydı." Titreyen sesiyle konuştu. Gözlerime bakmıyordu. "Ama... Size bir şey söylememi istedi... Size demeyecektim ama size söylemezsem beni öldüreceğini söyledi, lordum." Eliyle duvardan destek aldı, bacaklarının titremesi sinirlerimi daha çok bozuyordu. Oturduğum masadan doğruldum ve yanına yaklaştım. Her adımımda biraz daha gerildi.

"Bana ne söyledi?" Odasında olması iyiydi, ofisimdeki ölümyiyenlerin onun hâlâ burada olmasına şaşırmaları lazımdı. Şaşırmışlardı da. Jolie'nin itaati bana aitti, o her ne kadar kabul etmese de.

"Lordum... Ben - çok utanıyorum size nasıl derim?" Gözlerimi yumdum ve adamın rahat konuşabilmesi için arkamdaki ölümyiyenlere döndüm.

"Çıkın." Hepsi beni ikiletmeden odadan çıktı. "Konuş." Eğer biraz daha konuşmazsa onun kafasını kesebilirdim.