Hocam 3.maçımızda -Arena- 2007 ağırlıklı bir kadroyla çıkmaya planlayıp yedekleri yazı-tura ile seçmişti.Ve maç başladığında maçı 6-2 yendik.
Sonraki 4.maça -Gülcü- yedek başladık.Normalde oyuna gireceğim yerde top dışarı çıkınca adamların geri attığı topu almak için gittiğimde benim yerime başka biri girmişti. Maçın sonucu 8-0dı.Ama yine oynayamamıştım.
5.maçta adamlar korkudan altına ettikleri için maça çıkmama kararı aldı.Maçı hükmen 3-0 almıştık.Ama yine oynayamamıştım aq.Tamda oynancak maçtı.
6.maçta -Arena- ise hocanın verdiği saatte gelmediğim için giremedim. Orda da 4-2 yendik.Ve sonunda bu benim tepeme kadar gelmişti benden kötü olan adam yedekten maça girecek ben ise dışarda olduğum için.
Play-off'lar başladığında gruptan 1. çıkmıştık.Bugün hatta DSİ'le maç vardı.Okuldan izin almaya çalıştık.Yarın hatta izin kağıdını vercez dediğimiz halde 1saat önce salacaklarına 30dk önce saldılar.
Ve zorla konuşmaya yetiştik.Bizim hoca her zaman maçtan 1saat önce hep bizi gelmemizi ister.Ucuna yetiştik.Ama yine o baş belası yazı-tura yaptırdı.
Yine tahmin edeceğiniz gibi en boktan oyunculardan bir kaçı içerdeydi ama bazı daha iyiler kadro dışı kaldı.Ve maç 4-0 bitti.
Play-off 2.maçından önceki antrenmana gittiğimde hoca yoktu.A takımdaki abilerden Durmuş Abi (forvet) ve Şevki Hoca (stoper) gelmişti.
Şevki Hoca yönetiyordu antrenmanı ve evet kaleci antrenörü olmadan buraya kadar gelmiştik.Şevki Hoca eskiden beni iyi tanırdı.
Ben u15 antrenmanlarındayken şut kaçırmaz hep gol atardım.Bu antrenmanlarıda Şevki Hoca yönetirdi genellikle Bizim kulüp başkanına hep"İbo'ya güveniyorum hem sağ atar hemde sol atar."diyip dururdu.
Ama işte bilek 7-8 kez çıkınca işler değişiyor güçsüzleşiyor.O bilek çıkmaları yüzünden iyi performans sergileyedim.Ve başta U16 ya seçilemediğimin gerekçesi buydu aslında.
Şevki Hoca'da bu eksikliğimi görmüş olacak ki"İbo bu performans düşüklüğü nedir?"diyince buz kesmiştim.
İşte Durmuş Abi ve Şevki Hoca önceki maç ilk11 çıkanları defansif kayma için eğittiler.Antrenman bitince herkes eve giderken bir arkadaş bizim çöp bir topçuyla kavga etmişti.
Bu antrenman sonuna kadar uzayınca bizim sahada yeşillik piknik yapılacak yerlerin orda olunca mesirelik gibiydi yürürken Durmuş Abi anlayacakki bizden 9-10 kişiyi bankların olduğu bir yere oturdu ve konuşmaya başladı.
Tartışmadan girdi bizim şampiyonluğa kadar getirdi.Durmuş Abi de öyle hafife alınacak biri değil altyapı kariyerinde hep şampiyon olup şehir dışına Türkiye Şampiyonası için oynamaya gidenlerden.
Konuşmayı bitirince herkes teker teker ayrılmaya başlayınca yanıma Furkan'la(u17 de sağ bek olarak ilk 11 başlayan)Durmuş Abi gelip yanıma"İbo sen Furkan'dan daha iyi olacaksın bunu unutma dedi." Furkan'da Durmuş Abi'yi destekler şekilde"Evet sen benden bile iyi olacaksın öbürki sene esip kavuracaksın ligi."dedi.
Bunun ardından Bekir(forvet), Melih'le (orta saha)evler aynı yönde olunca birlikte gitmeye karar verdik.Sohbete daldık.Melih aslında büyük takımları gidip sakatlığı yüzünden geri geldiğini söyledi.Ve eğer futbolda ilerlemek istiyorsanız çok çalışmamız gerektiğini ardından ekledi.
Eve gidince uzun uzun düşündüm benden kötüler bile kadrodaysa kendimi kanıtlamam gerektiğini anladım.Erkenden yattım.
Bunun üzerine Play-off'un 2.maçı (Arenapark) geldiğinde hoca direk beni almamıştı.İş iyice edite dönüşmeye başlası gibi oldu bir köşeye oturdum içimden"Bende her futbolcu gibi oynamak,zaman almak isterim"diye geçirdim.Neyse maçı 9-3 aldık.Maç sonu kutlama niteliğinde yemek yedik.
Ardından son maçta(final) karşılaşacağımız takımın DSİ ile maçı vardı,izleyelim dediler bizimkiler 4-0 dan sonrası sarmadığı içinsahadam ayrıldık.
Ama Durmuş Abi ve Furkan'ın dedikleri aklıma geldikçe kendime ihanet etmemek için maçta yaşıyacağım pozisyonları canlandırdım gözümde.
Çok çalışacağıma dair sözümü yenileyerek disiplini bozmamak için antrenmana gittim.
BU KADARDI FİNAL MAÇINI KAZANMAMIZ VE BENİM OYNAMAM İÇİN DUA EDİN LÜTFEN SIKILDIM AQ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
THE MY LİFE
RandomKısaca benim hayatımı hikayeleştirmemle başlayan hikaye yazıyorum.