သာယာလှတဲ့မနက်ခင်းလေးရောက်လာခဲ့ပြီအခန်းကျယ်ထဲမှာတော့ရောင်ဝါညကသောင်းကျန်းထားတဲ့အရှိန်ကြောင့်အိပ်ပျော်နေကြတယ်
တံခွန်:ဝါး....ဟင်းးးးပင်ပန်းလိုက်တာငါ့ခန္ဒာကိုယ်ကဘာလို့အဲ့လောက်လေးလံနေလဲမသိဘူး
ဟင်...ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ
တံခွန်မျက်လုံးဖွင့်ချိန်မျက်နှာကျက်ကသူ့အခန်းမျက်နှာကျက်မဟုတ်သဖြင့်လန့်သွားပြီးဘေးဘီဝဲယာကိုကြည့်လိုက်ချိန်
တံခွန်:အော်ဟုတ်သားပဲမနေ့ကသူနဲ့ငါယူထားတာပဲ
တံခွန်လည်းအိပ့ရာမှထပြီးရေချိုးခန်းဆီသွားဖို့မတ်တပ်ရပ်လိုက်ချိန်တွင်
တံခွန်:အားးသေပါဘီမြေနိုးညကဘယ်လောက်တောင်သောင်းကျန်းထားလဲမသိဘူး
တံခွန်ရေချိုးပြီးပြန်ထွက်လာချိန်ရောင်ဝါကကုတင်ပေါ်တွင်ငုတ်တုတ်ထိုင်နေလေသည်
တံခွန်:ငါအပြင်သွားအုံးမယ်မင်းမသိမှာဆိုးလို့အသိပေးတာ
ရောင်ဝါ:ဘာလုပ်ဖို့အပြင်သွားမှာလဲ
တံခွန်:လူတစ်ယောက်နဲ့သွားတွေ့မလို့
ရောင်ဝါ:......
တံခွန်ကတီရှပ်မိုးပြာရောင်အပါးလေးနဲ့ဒူးဖုံးဘောင်းဘီလေးကိုတွဲဝတ်လိုက်တယ်
ရောင်ဝါ:မင်းဝတ်ထားတာကိုသွားပြန်လဲ(သူတိုနေတာ😆)
တံခွန်:ငါဝတ်ထားတာဘာဖြစ်နေလို့လဲ😕
ရောင်ဝါ:ဘာဖြစ်ရမလဲမင်းကိုယ်မင်းပြန်ကြည့်တော်တော်ပြချင်နေတယ်ဟုတ်လားအင်္ကျီကနေထိုးရင်အတွင်းကဟာတွေအကုမန်မြင်ရတယ်ဘောင်းဘီကလည်းမင်းခြေသလုံးတွေကိုအလှပြထားသလိုပဲ
တံခွန်:အော်...ဒါကြောင့်လားးးးမလဲဘူးကိုယ်ရဲစားလေးနဲ့သွားတွေ့မှာဒီလောက်တော့ဝတ်စားရမှာပေါ့
ဟင်းးးးဟင်းး
ရောင်ဝါ:မင်းကအိမ်ထောင်သည်နော်
တံခွန်:မင်းနဲ့ငါကချစ်လို့ကြိုတ်လို့လက်ထပ်ခဲ့တာမဟုတ်တဲ့အတွက်မင်းကိစ္စလည်းငါဝင်မစွက်ဖက်ဘူး..အေးးးငါ့ကိစ္စလည်းမင်းဝင်မစွက်ဖက်နဲ့ငါ့ဘာ့သာငါဘယ်သူနဲ့တွဲတွဲမင်းနဲ့မဆိုင်ဘူး
YOU ARE READING
Love house
Fanfictionမာနရောင်ဝါ နာမည်နဲ့တင်လန့်စရာကောင်းတဲ့အရှိန်အဝါတစ်ခုကိုခံစားရတယ် ပတ္တမြားရောင်ဝါအိမ်တော်ကြီးရဲ့ဆက်ခံသူသခင်လေး ပတ္တမြားဟန်ချီသခင်မကြီးရဲ့မြေးငယ် မာနထိပ်ခေါင်သခင်ကြီးရဲ့တစ်ဦးတည်းသောသား တံခွန်တိုင် ဒေါ်မိုးမြင့်မောင်ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောသား မိုးမြင့်တံခွန်...
