Bölüm-7

331 19 5
                                    

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

İyi okumalar.
-----------------------------------------------------------

Ela“oglum hoşgeldiniz geçin hadi bizde sizi bekliyoduk”

Aral“hoşbulduk Ela hanım ben bi elimi yüzümü yıkasam iyi olur aslında”

Miraz“Kara'yı ver sen bana”

Kara'yı Miraza verip Ela hanımın tarif etmesiyle banyoya gitdim. Elimi yüzümü yıkadım kendime gelmek için. Yanımda ailemin oldugunu bilmek bana çok iyi geliyodu.

Herkes soguklugu bir kenara koymuş bana destek olmaya çalışıyodu bunun verdigi güven hissini tarif bile edemezdim.

Akın Karahan

Asi'nin hastaneye kaldırıldıgını ögrendigimizde tüm aile endişelenmişdik. Ne kadar geç tanışmış  olsakda onları sevmiştik.

Hastaneye gitdigimizde Aral çökmüş haldeydi onu öyle gördügümde kalbimin parçalandıgını hiss ettim.

Konuşurken bile öyle kısık ve bitkin konuşuyoduki onu alıp bagrıma basmak istiyordum.

Miraz Karahan

Aralı çok tanımıyodum evet amma o benim kardeşim ne olur olsun onu öyle görünce içimde birşeyler koptu sanki.

Asinin hasta olması beni Çok üzmüşdü sevimli küçük kıza hemen baglanmıştım ve onu kaybetme düşüncesi kalbimi parçalıyordu.

Mirzan Karahan

Benim küçük sevimli yegnim hasta ve benim elimden hiçbirşey gelmiyo onu, onları daha yeni bulduk hemen kaybetme düşüncesi çok korkutuyordu beni.

Aralı öyle görmek beni dumura ugratmışdı çünkü dışardan çok soguk ve sert duruyodu amma bu gün gözüme küçük masum ve çaresiz bir çocuk gibi görünmüşdü.

Eve gittigimizde Karayı öyle narin tutuyoduki kaybetmekten korkar gibi. Yol boyu Karayı kucagından indirmedi sanki gözünü bir saniye ayırsa kaybolup gidecekmiş bir daha onu göremicekmiş gibi.

İçim acımışdı bu haline kötüydü hemde çok kötü ve bu hali canımı yakıyodu onu,onları ne ara bu kadar benimsedim bilmiyorum tek bildigim kaybetmek istemedigimdi.

Milan Karahan

Ben hiç abi olmamıştım evet Milanaya abi gibi davranıyordum amma o benim ikizim.

Şimdiyse Aral geldi ben bu gün o hastanede ilk defa abi gibi hiss ettim. Kardeşimi karumak istedim ona abilik yapmak istedim.

Aralın bize ihtiyacı vardı evet iyi bir babaydı ancak çokda tecrübeli digildi tek başına biryere kadar idare ede bilirdi.

Bunu oda farkında olucak ki bizle gelmeyi kabul etmişdi. Normalde çok sogukdu bize karşı ancak bu gün duvarları yıkılıyor gibiydi eskisi kadar soguk bakmıyo uzak düurmuyordu bize.

Milana Karahan

Asinin hasta olması beni derinden sarsmıştı o küçük kıza çok fazla baglançıştım bu süreçte onu kaybetmek düşüncesi içimi yakıyordu sanki dogdugundan beri yanındaymışım gibiydi.

Aral çökmüştü Karada da aynı hastalıgın olma ihtimali tüm umutlarını söndürüyordu sanki ilk defa böyle görüyodum onu.

Namazımı kılarken Asi Kara ve Aral içinde dua etmeyi unutmadım rabbim onlara geç versin.

Ela Karahan

Torunumun hastaneye kaldırıldıgını ögrendigimde fenalık geçirdim. Canımın canıydı o benim büyürken Aralımın yanında olamadım amma Asi ve Karayı en güzel şekilde büyütücem.

Aral çok iyi bir babaydı genç olmasına ragmen çocuklarına çok iyi bakıyodu. Ancak Asinin hastalıgı ciddiydi ve tek başına altından kalkamazdı.

Karada da hastalıgın olma ihtimali oldugundan bizimle gelmeyi kabul etmişdi. İnşallah rabbim bizi gözü yaşlı koymazdı.
----------------------------------------------------------

Begenmişsinizdir inşallah. Bu bölüm Karahan ailesinin düşüncelerini okuduk biraz gelicek bölümlerde hepsinin agzından ayrı ayrı bölüm yazmayı planlıyorum sizinde fikirlerinizi merak ediyorum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 26 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MucizelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin