Arabaya koşarak gittik kapıları açıp aceleyle kendimizi içine attık
Rüzgâr hemen gaza bastı
anlaşılan nereye gittiğini biliyodu
Iyide biz nereye gidiyoduk
" Rüzgâr nereye gidiyoruz"
" gidince görürsün " dedi kısaca
Bu tarafları daha hiç görmemiştim
istanbulda yaşama ma rağmen nekadar az yer biliyodum böyle
Pek araba geçmiyo du otoban gibi bi yerelerdeydik
Başak bi yola saptı burasi işlek bi caddeydi
Arasokak lardan birine daha girdik pek insan yoktu bi kaç Dövmeli hızmalı gençler vardı
Rüzgâr arabadan inip ilerlemeye başladı bizde selinle acelece inip arkasından koştuk
" siz içeri girmeyin yanda bekleyin ama sakın çıkmayın asla bak "
" kaç kişiler biliyonmu "
" bilmiyorum "
" ya bişey olursa napalım yani kimi çaralım "
" hiç bişey yapmayın "
"Ama-"
" bişey yapmayın dedim !!! "
Cevap vermemi beklemeden arkasını dönüp yürümeye başladı hatta koşmaya bi yerde durup yavaş yavaş içeriye girmeye başladı tabi bizde arkasından
Loş bi ışık vardı
Rüzgâr bize burda durmamızı söyleyip içeri gitti ve karanlık ama küçük bi yere girdi önünde ayna gibi bişey vardı
Arkasına saklanıp beklemeye başladı
Yaklaşık on dakika sonra içeri iki adam girdi aslına genç demek daha dogru yirmili yaşlardaydılar
Rüzgâr bizim taraftan hayal meyal gözükürken onların tarafından gözükmüyodu
Adamlar çoğalırlarmı diye baktık ama sadece 2 kişiydiler
Aralarında bişeyler konuşuluyodu ama tabi biz yada ben net duyamıyodum
Biri içeri gidip
Meteyi getirdi
Ve bağırarak konuşmaya başladı " nerde lan paralar kaç ay oldu lan peşinde mi koşcaz biz "
-Üzgünüm çok çok kısa bi bölüm oldu ama zamanım yoktu -
ŞİMDİ OKUDUĞUN
aşk yok olmaktır
Teen Fictionirem : hayatta en çok vaz geçmediğim şey o ama o benim arkadaşım bana kardeş gibi yakın ama ben son zamanlarda ondan hoşlanmaya başladım sanki kalbim şu an onun için çarpıyo onun için direniyo bu hayata sanki sırf şu an onun için varım gibi Rüzgâ...
