Yazlık(ZehSof)gxg

-Bar

Öncelikle yazılım hatalarım için özür dilerim hızlı yazıyorum.
---------------
Onunla sarıldıktan ve görüşdükten sonra evime gelmiştim.Kapıyı açıp içeri girdiğkmde kimse yoktu.Sabah sabah herkes dağılmıştı zaten umurlarındamıyım lan anca baskı bilsinler.

Kendi odama geçmiştim ve şuan hazırlanmak için adım atıyordumm ve çok heycanlıydım.

Bir anda gelen aramayla tüm bakışlarımı telefona çevirdim.Arayan Berraydı.Hiç düşünmeden direk telefonu elime alıp açtım.

"Aloo naber Betül"

"İyiyim sendenn naber"sesim neşeliydi tabi ki.

"Umarım bölmüyorumdur hiç bişiyi,bende iyiyim,bugün arkadaşlarla barda olcaz hani senin çoğu zaman takıldığına gitmek istiyoruz seninle bu gece buluşsak falan olurmu?"

Napcaktım lan öbür tarafa tatili ben teklif ettim burdanda teklif geldi.Ama galiba sofyayı seçmeyecektim...Çünkü Berraları bırakamazdım.

"Aloo Betül"

"Tamam tamam olur siz saat söyleyin evden çıkarım orda olurum içeri birlikte gireriz"

"Tamam görüşrüz hadi bay"

Of lan Sofyaya ne diycem lan.Ama elimde olmayacak birşey.

Rehberden Sofyanın numarasını seçip ararım.Çok geçmiş açmıştı.

"Hazırmısın ne çabuk?"

"Şey Sofya bişiy diyeceğim"

"Söyle"sesi çok korkuyormuş gibi tepkideydi.

"Tatil yapamayacağız.."

"Neden?"

"Arkadaşım aradı onunla bulaşacağım"

"Peki"

Dediği an kapatır.Al işte sıçtım herşeyin içine.Kesinlikle bana sinirlenmemek içindi.Ama kırıldı hiss ediyordum derinliğine kadar..Ekmiş gibi hiss ettim onu.

Acaba yanına mı gitseydim daha akşama çok vardı.O sırada annemlerin gelmesiyle irkildim.Beni evde bulduklarinda annem odama gelmiş

"Ooo gelmişsin,bu yaz istersen onda kal sorun olmaz burdasın.Ama burada gel"

Lan noldu anneme bilmiyorum izin veriyordu.

"Tamam annem,bu gecede Sofyalardayım"Yalan söylemiştim.Bardayım diyemezdim ya.

"Tamam sen dinlen kızım"
Bu ara iyi davranıyordu.Bugün yardım etmek istemiştim anneme.

Kalkıp onun yanına gittim.

*Sofyadan*
Telefonu kapatmam kaba gibiydi ama sinirliydim.Bunu istiyen oydu.Bu beni deli etmsene o kadar sebep olmuştu ki.

İstemiyorsan söyleseydin.Aslında deli fikrimle kendim yola çıkıp giderdim.Ama benlik bi iş değil yanlız.Ben bilmiyorum ama ilk kez biri için bir bok yapcaktım onada bok etti zaten.

Gitme isteğim herşey mahv olmuştu.Şuan kalbim o kadar sızlıyordu ki bir yandan hiç bişiyim olan birine kırıldığımamı üzülüyordum yoksa gidemeyeceğimizemi hiç bilmiyordum.

Onun geleceğini düşünüyordum yani heralde gelirdi dimi..Bilmiyordum.O da haklı arkadaşları benden önemli ya.

İçimdekileri hiçe saymış.Sıla ya aramıştım.Kaç yıldır alışkanlıktı o benim ikiz kardeşim gibiydi.Gerçekten öyle hiss ettiriyordu.

"Alo güzelim"diye açmıştı.Oda benim gibi sakin ve pek mutlu değildi malesef hayatı yüzünden.

"Nasılsın?"