Belki Mutluluk Böyle Bir Şey

3. bölüm: iyiki varsın

1 saatlik yoldan sonra eve varmıştık...

Ateşim daha da yükselmişti ama ben üşüyordum baran kolumdan tutarak beni evine götürdü kapıyı çaldığında kapıyı hizmetçi kız değilde annesi açmıştı baranın annesi de benim koluma girerek beni salondaki kanepeye yatırdılar annesi mutfaktan soğuk su ve bez getirdi ben ise barana yalvarmama rağmen üstümü örtecek hiç bir şey vermedi o haldeyken bile ona trip ata biliyordum annesi getirdiği bezi ıslatıp anlıma koydu baran da abimi arıyor olmalıydı ki konuşmalarda benim adım geçiyordu baran telefonu kapatıp yanımıza geri geldi

: oğlum bu böyle olmaz ateşi dinmiyor yardım et de onu banyo ya götürelim

: peki anne götürelim bende doktoru arayım

: peki oğlum babana da şöyle gelirken ilaç alsın

: tamam hadi

Baran beni kucaklayıp banyo ya götürdü annesi de arkada bizi takip ediyordu baran beni banyo ya koyup çıktı annesi üzerimdeki kıyafetleri çıkartıp soğuk suyu üzerime döktü anlık bir çığlık atım ama annesi hala soğuk suyu üzerimde gezdiriyor du annesi saçımı ıslatma dan vücudumu yıkayıp beni çıkardı üzerime bornoz giydirip beni bı odaya götürdü bana kendi kıyafetlerinden giydirip yatağa uzandır dı yarım saatin ardından içeri baran ve doktor girdi doktor beni muane ettikten sonra baran ve annesiyle konuşup onlara bir reçete verdi ve gitti baran gene birisini arayıp doktorun verdiği ilaçları söyleyip kapatı ben yorgunluktan uykuya daldım uyandığımda kendimi daha iyi hissediyordum yataktan kalkıp alt kata indim salonda abim, baran,baranın annesi ve tanımadığım biri daha vardı bu büyük ihtimale baranın babası olmalıydı salondan içeri girdim abim hemen kalkıp bana sarıldı ve beni yanına oturttu

: Merhaba kızım ben can baranın babası yım

: merhaba efendim bende mira tanıştığımıza sevindim

: bende çok sevindim bı de bana ismimle hitap ede bilirsin mira

: peki can abi nasıl istersen

: miracım açmısın birşeyler hazırlaya bilirim

: gerek yok liya abla sadece eve gitmek istiyorum kalksak mi abi

: tamam kalkalım abicim hem benim sana bir sürprizim var

: gerçekten mi ne gibi bir sürpriz

: onu yarın öğreneceksin

: neyse biz kalkalım her şey için teşekkür ederiz

: asıl biz rica ederiz görüşmek üzere bı daha bekleriz baybay

: baybay ❤️

Diyip ordan çıktık abim telefonla konuşuyordu bende ona kulak misafiri olmuştum Aras la konuşuyordu ve Aras bizi almaya gelecekti abim telefonu kapatıp olduğu yerde durdu ve beklemeye başladı fazla sürmeden bir jeep önümüzde durdu arabanın camı indi ve Aras bize gel hareketi yaparak arabaya bindik abim on koltuğa ben ise arka koltuğa oturup eve gitmeye başladık. Abim ve Aras aralarında konuşuyorlardı Aras arada dikiz aynasın dan bana bakıyordu bu da beni rahatsız ediyordu her an herşeyi yapacak gibi gene dikiz aynasından baktığımda bana göz kırptı ve yaşadığımız olay aklıma geldi içim daraldı arabayı durdurmak için abimin omzuna vurdum abim direk arabayı durdurdu ve beni dışarı çıkardı bı anda o an aklıma geldikçe ağlamaya başladım abim anlamaz gözlerle bana bakıyordu Aras su getirip bana uzattı içmek istemesemde abimin zoruyla içtim biraz sakinleştikten sonra eve gitmeye devam etik can abinin aldığı ilaçları açıp içtim