Brahim duyduğu yüksek sesle önce rahatsızca yerinde kıpırdadı. Kutlamalara katıldığı takımıyla dolaştığı için ve Ardanın kıyafetlerinin normal olarak ona küçük geldiği için akşam uyumadan önce üzerindeki beyaz gömleği çıkarmış, odanın herhangi bir köşesine fırlatmıştı. Şuan Brahimin kafasına sanki taramalı tüfek ile sıkıyordular. Dün gece içtiği içkilerin, geç uyumanın etkisi ile başı çatlıyordu resmen. Birde üstüne sabah sabah duyduğu yüksek sesli ve hangi dilde olduğu belli olmayan müzikle iyice sinirleri gerilmişti. Yüzünü sıvazladıktan sonra aşağı inmeye başladı. Üzerinde sadece Ardanın dün gece zorla verdiği ve babasının olan şortu vardı. Çıplak ayaklarını ses gelen yöne çevirdi. Daha önce defalarca gelmişti bu eve. Biliyordu hangi odanın nerde olduğunu. Brahim Ardanın genellikle spor yapmak için kullandığı bahçeye çıktı.
"ARDAA" Brahim yüksek sesten dolayı muhtemelen onu duymayan Ardaya bağırarak seslendi. Arda duyduğu sesle arkasını döndü.
"Bu ne enerji sabah sabah. Sesi kıs azıcık" Brahim gözüne vuran gün ışığı ile gözlerini kısmış, elini kendine siper etmişti. Arda uzaktan ona seslenen Brahimi süzdü. Çıplak gövdesini gözler önüne sermişti. Brahim de gayet farkındaydı Ardanın gözlerinin farklı yerlerde olduğunun. Arda aklına gelen ani gelen şeyle kenarda bıraktığı Jbl speakerı eline alıp şarkının sesini iyice artırdı
"Hey seni yerler yerler, seni ham yapar bu zilliler Yaylanmadan yürü, yoksa günah bizden gider Hey seni yerler yerler, seni ham yapar bu zilliler Yaylanmadan yürü, yoksa günah bizden gider"
Brahim Ardanın onun söylediklerinin zıttı olarak şarkı söylerek onun yanına gelmiş, çekiştirip bahçenin ortasına getirmeye çalışıyordu. Brahim çoçuğun onu çekiştirmesine rağmen gücü yetmiyordu.
"Brahim!" Arda hafif çatık kaşları ile ona baktığında Brahimin gür kahkahası bahçeye doldu. Ardanın koluna asılmış bileğini tutmuş elleri arasına aldı ve onu ilerletmesine izin verdi. Ardanın spor aletlerinin olduğu yerde ikili durdu. Brahim Arda ile takıldığı zamanlardan aşina olduğu kadının sesi yine doldu kulaklarına.
"Hey seni yerler yerler, seni ham yapar bu zilliler Yaylanmadan yürü, yoksa günah bizden gider"
Ardanın Brahimi baştan aşağı süzerek söylediği şarkı ile Brahim gülmeden edemedi. Sözleri asla anlamıyordu ancak Ardanın reaksiyonlarını çok tatlı ve komik buluyordu. Sözlerini anlamadığı bu şarkının oynak melodisi Brahimide ayaklandırmıştı. Elleri arasında olan Ardanın eline küçük bir öpücük kondurmuştu.
"Benimle dans etme lütfunda bulunur musunuz Arda bey?" Brahimin tavrına karşılık Arda kıkırdamış ve şortunun eteklerinden tutup eğildi.
"Tabii Brahim bey" Brahim elini Ardanın ince beline yerleştirmiş, Ardanın ellerinide kendi omzuna bıraktı. Arda hem santimlik mesafesinde olan adamın belinde olan ellerinin, hem de ellerini yerleştirdiği çıplak omuzların etkisindeydi. "Acaba Brahimde böyle hissediyor mu?" diye düşünmedeb edemiyordu Arda. Brahimden etkilendiğini kabul etmişti. Hemde haftalar önce. Ama bunun sadece küçük bir çekimden ibaret olduğununda farkındaydı. Arda bir elini Brahimin omzundan ensesine çıkardı. Parmaklarını orda oyaladığı sırada Brahimin gözlerinden geçen o ifadeyi görmüştü. Brahim Arda ile aralarındaki mesafeyi azaltıp kulağına eğildi. Arda onun bir şeyler söylemesini bekliyordu ancak Brahim sadece sıcak nefesini çocuğun boynuna üfledi ve çıplak gövdesini Ardaya yasladı. Brahimin Ardanın belinde olan eli tshirtün eteklerini sıyırıp elini içeri gönderdiğinde Ardanın kısık sesli iç çekişini duyduğunda iyice çoçuğun boynuna gömüldü Brahim.
"Arda?" Arda duyduğu Christophen sesiyle hemen Brahimden uzaklaştı.
... Christophen mutfakta kendine kahve hazırladığı sırada Ardaya bakıyordu ters ters. Arda uydurduğu yalan ile Brahimi salonda oturtmuştu.
"Arda bana bak. Bu işin eğlencesi olmaz" Christophenin her zamanki ciddiyeti ile konuşmaya başladığında Arda yüzünü astı. Menajerinin haklı olduğunu biliyordu.
"Tamam Arda sinirlenmiyorum. Bak ben senin iyiliğin için söylüyorum. Baban bir kaç haftaya döner bu saçmlığı bitir. Ve İsa aşkına bu adamın kadın sevgilisi var sana yaklaşmasına nasıl izin veriyorsun?"
"Düşün ve kendine düzen ver Arda" Christophen ona cevap vermeyen Ardaya gözucu bakıp çıktı ve gözleri kanepede çıplak gövdesi ile televizyonu izleyen Brahime göz devirip evden çıktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
