Azra: NE OLUYOR NE DİYOR BU??!!!
Ecrin: E Azra gel otur şuraya.
Azra: bu bildiğin beni terk etti onu da bıraktım ya kendine bir şey yapmışsa!
Ecrin: Azra tamam bulacağız onu sakin hem o seni bırakmaz bizi bırakmaz.
Azra: Evet ya bırakmaz deme bırakmaz
Ecrin: Evet canım sakin biraz
Alaz: Güzelim siz burda kalın biz Mehmet'i arıyor olacağız.
Ecrin: Tamam .
Alaz: Kendinize dikkat edin tamam mı? zaten korumalar burda olacaktır.
Ecrin: Peki tamam.
Azra: Alaz lütfen onu bulmadan gelmeyin kötü bir şey olmuşsa bile haberi getirin.
Alaz: Azra lütfen öyle konuşma Mehmet'i bulacağız.
Azra: Peki.
Alazlar gittikten sonra ise Azra ya bunun bir rüya gibi düşünmesini istedim ve onu odasına götürüp uyumaya ikna ettim biraz zor oldu lakin sevdiğin bir insanın senin bırakması. Hayatı en kötü şey hem onun acısı hemde ona bir şey oldu mu? diye endişelenme derken bir panik atak olabilir işte bu yüzden bu olmasın diye Azrayı uyutmaya ikna ettim ben ise bahçeye gittim ve biraz hava aldım bir kaç saat geçti lakin. Azra o zamana kadar uyanmıştı bile ona bir çorba yaptım ve içmesini söyledim
Lakin o içmek istemedi canının bir şey istememesi oldukça normal bir şey dir ben ona kendim yedirdim şimdi diyeceksiniz ki daha bir haber almadan neden bu kadar şimdiden panik, korku, karamsarlık var dediniz belkide ama kimse bilemez ki o içinde yanan ateşi yaşayanlar anlar onu mesela yetimhanede terk edilmiş bir çocuk belkide daha Ailesini görmeden terk edildi o Çocuk ve geleceği belkide umrunda bile değildi çünkü o Çocuk o içindeki. Aile sevgisini alamadı bile bunları ikisi çok farklı bir şey olsada bir şey olamaz bu geçicidir belkide ama yine de bir kişinin yerini doldurulması zordur ama yetimhanede terk edilmiş Masum Küçük bir Çocuk Anne,Baba sevgisini hiç dolduramaz.
Telefonum çaldı ve büyük bir panik içinde hemen baktım bu kişi.Alazdı
Alaz: Alo
Ecrin: Alo
Alaz: Güzelim nasılsınız?
Ecrin: Oturuyoruz ve sizden haber bekliyorduk.
Alaz: Mehmet'i bulduk
Ecrin: gerçekten mi?!
Alaz: Evet!?
Ecrin: Çok sevindim
Alaz: Hmm bende çok sevindim neyse güzelim ben kapatıyorum zaten yoldayız geliyoruz sen Azraya söyle.
Ecrin: Peki tamam Dede.
Alaz: Bak yine başladı.
Ecrin: Hadi Hadi bay bay.
Alaz: Tamam canım bay bay.
Azra: ECRİN ne oldu?!
Ecrin: AZRA bulmuşlar geliyorlar şimdi.
Azra: Gerçekten mi?!!!
Ecrin: Evet?!!!
Azrayla çok sevindik Azra ise küçük bir çocuğun Ailesinden nasıl hediye almışsa o gibi davrandı Alazlar geldi konuştuk İkisi barıştı ve yine bir sabah oldu
Arkadaşlar unutmayalım Bir Çocuğun gözündeki ışığı sadece çocukken bulabilirsiniz bu sizin için çok önemlidir siz umutlu olup mutlu kalırsanız güzel bir hayat ama tam tersi olursa kötü demiyorum çünkü her şey değiştirilebilir Kendinize güvenin ve kendiniz olun sizin bir karakteriniz var ve bu size bir emanet gibi düşünün ve kendinizi sevin görüşmek üzere...
