Aklımdaki Ses

Afşin

Yıl: 2022
Elim yavaşça raftaki meyve suyuna gitti aldığım gibi çantama attım tam yoluma devam edicektimki arkadan "hanım efendi" diye bi ses işittim tam yakalandığımı sanmıştım ki "hanım efendi bakar mısınız saat ona beş geçiyo marketi kapatmak üzereyiz" dedi çalışan arkamı döndüm ve tamam dercesine başımı salladım sonra marketten çıktım.

Daha önceden çantama sıkıştırdığım çikolatayı ve meyve suyunu çıkarıp yemeye başladım saat gecenin onu tek başıma sokak lambasının aydınlattığı sokaklarda yürümeye başladım.

Çikolatayı bitirince cebimden bi tane sigara çıkarıp yaktım ve dumanının, sokak lambasının loş ışığına karışmasını izledim.

Birbirlerine çok yakın ve konumları düzensiz, terk edilmiş evlere yaklaştığımda bi tane binanın girişinde yanık bi ışık gördüm genelde burda pek kimse olmaz benden başka, yavaş adımlarla nolduğunu anlamak için ilerledim duvarın arkasından nolduğuna baktım bi kaç tane siyah giyinmiş adam ve sandalyede oturmuş vaziyette elleri kolları bağlı bi adam vardı, başlarındaki adam sandalyeye bağlı olan adamı dövüyodu "senmi yaptın söyle!" diye bağırdı gür bi sesle ben bile irkildim burda.

"Abi valla ben yapmadım yalan söylediler size yemin ederim ben yapmadım acı bana merhamet et nolur"

Diye yalvardı adam, yazık adamamı diyim, kim bilir naptı da hakkettimi diyim bilemedim valla, ara sıra görürüm böylelerini yüzde yüz mafyalar bunlar başka kim bi insanı sandalyeye bağlayıp işkence eder ki, tam ne güzel izliyodum ki adamın hayatına tek mermiyle son verdi, kafasına sıktı gerizekalı izliyodum ne güzel yaa niye bölüyosun, neyse tam gidicektim ki arkamı döndüğüm gibi başımın yumuşak bir şeye çarpması bir oldu kafamı kaldırdığımda bana bakan adamı gördüm tam kaçıcaktım ki adam beni tuttuğu gibi kendine doğru sertçe çekti, sonra gözlerim kararmaya başladı ve dengemi kaybedip yere düştüm, bayılmışım.

Gözlerimi yavaşça açtığımda karşımda duran adamlar bana bakıyordu ayağa kalkmak için yeltendiğimde oturduğum sandalyeye bağlı olduğumu fark ettim şakaymış gibi birde ağzımı bantlamışlardı, sağıma baktığımda az önce öldürdükleri adamın sandalyesi boştu cesedi götürüp yerdeki kanları temizlemişlerdi, patron olduğunu düşündüğüm adam bana bakıyordu "söyle ne kadarını gördün" dedi bi anda, cevap vermeyince "söyle ne kadarını gördün!" diye bağırdı gür bi sesle.

Aç şunun ağzını dedi yanındaki adama, adam bana doğru gelip ağzımdaki bantı sertçe çekti.

-(bu acıttı ama biraz daha nazik çekemez misin, pislik)

"konuşmayı mı tercih edersin yoksa sonunun az önce ki adam gibi olmasını mı istersin" diye tekrar etti adam, hayır dercesine başımı iki yana salladım, "güzel hadi konuş" bilmiyorum dercesine dudaklarımı büzdüm, "lan konuşsana dilinimi yuttun!" diye bağırdı gür bi sesle, evet dercesine başımı aşağı yukarı doğru salladım "ne, nasıl" şaşırmış bir yüz ifadesi vardı.

Bi adam içeriye doğru koşarak "patron polisler geldi gitmemiz lazım" dedi.

"Lan polisler nerden çıktı, şu kızıda alın yürüyün gidiyoruz" dedi adam.

-(ya siz benden ne istiyorsunuz ya of)

Bi tane adam hızlıca ellerimi açtı ve beni yürütmeye başladı dışarıya çıktığımızda iki tane siyah jeep vardı bi tanesine bindirdi beni patron benim yanıma oturdu iki kişide öne oturdu diğerleride diğer arabaya bindi ve yola çıktık tam bir saat sonra geleceğimiz yere varmıştık sonlara doğru ağaçlar görmeye başlamıştım ki ormanlık alana geldiğimizi fark ettim yol boyunca sessizdi herkes araba durdu ve arabadan indiler ben inmeyince patron arabanın kapısını açtı ve "insene davetiyemi bekliyorsun" dedi. Bende indim arabadan, sonra önüme baktığımda büyük bi demir kapıyla karşılaştım kapı açıldı ve içeri girdik yoğunluk olarak siyah tonun kullanıldığı iki katlı bi villa vardı önümüzde villanın kapısını 22 yaşlarında bi tane kız açtı, çok tatlı değil çok ta karamsar bi tip değildi orta bi tipti herkes içeri geçti ve sonra büyük salona gidip koltuklara oturdular sonra patron "Erva çalışana söylesene sofrayı kursun" dedi.