Hissedebiliyordum o karpuzun kelek olduğunu. İyimser düşünceler ve hisler insan sarrafı olmama mâni olmuş olabilir ama az buçuk anlarım meyvelerden, sebzelerden.. lâkin eve gidince bir sürpriz ile karşılaşacaksam, yok'luk kadar küçük bir ihtimal bile varsa bu, karpuz çıkarak olsun istedim.
Satıcının beni kandırma girişimini ve böyle olduğunu varsayınca nasıl mutlu olduğunu gördüm ve bu mutluluğun devam etmesini istedim. "En fazla ne olabilir ki" dedim, kendi kendime. Çünkü belki de böyle adamları mutlu etmenin tek yolu buydu.
Ayrıca; başkalarının bu karpuza denk gelip üzülmesini, belki ağız dolusu sövüp günaha girmesini de bu sayede engelleyebileceğimi düşündüm.
