Gözlerimi hızla açtım. Her gün aynı görüntü kafamda yankılanıyor. Her gün annem ve babam kafamda tekrar öldürülüyor. Doğruldum. Ayağımı yere değdirdim. Yatakhane soğuktu. Her zaman ki gibi soğuktu. Valizimi aldım. On dört yıldan sonra yetimhanenin duvarları yabancılaşıcak. On dört yıldan sonra bir evim olucak. Heyecanlı mıyım? Hayır. Bir kadın beni evlat edinicekti. Kahve rengi uzun saçları olan yaklaşık yirmi beş yaşında olan ince bir kadın. Onunla tanışmıştım. Adı Beste .Yeşil gözleriyle bana bakıp yumuşak sesiyle "Merhaba" demişti. Bir şey hissettiğimden değil sadece yatakhanede uyumak istemediğimden. Yaklaşık beş yaşımdan beri yatakhanedeyim. Yaklaşık beş yaşımdan beri sıcak ve bana ait bir yatakta uyumadım. Beyaz bir tata nano. Beste bu arabayı kullanıyordu. Arka koltuğa oturdum. Yol yanımdan akıp giderken Dünyama bir yolculuk yaptım. Zaman dondu. Bir ağacın gölgesinde oturduğumu farkettim. Önümde bir göl vardı. Etrafda gölgesinde oturduğum büyük bir çınar ağacı, tertemiz ve berrak bir göl ve de her yeri kaplayan çimenler vardı. Böcek yoktu dünyamda. İstemediğim hiçbir şey yoktu dünyamda.Oturduğum yerden kalktım ve yavaşça göle girdim. Soğukluğu hissedebiliyordum. Her yerimi kapladı. Kendimi göle bıraktım. Rahatladım. Benim değişken dünyam aynı zamanda benim evim . Sadece bana ait olan bir ev. Sarsıntıyla dünyamdan çıktım. Gözlerimi açtım. Araba durmuştu. Önümde küçük bir bahçesi olan iki katlı sevimli kırmızı bir ev duruyordu."Hey. Gel sana odanı gösteriyim."Valizimi aldı ve eve doğru sürükledi. Arkasından yavaşça ilerliyordum. " İşte süpriz" ev bomboştu. Beyaz duvarlar ve beyaz parke ev yeni gibiydi. Belki de öyleydi. Beste'nin önünde altı boya kutusu vardı."Duvarları biz boyasak daha güzel olur diye düşündüm. İstediğin renkleri seç."Gözleri parlıyordu ama beni boyalardan uzak tutan bir şey vardı. Sanırım bir düşünce. Hayat bu kadar anlamsızken bir anlık mutluluğun ne anlamı vardı ki? Eğlence neydi? Kendimi bir anda dünyamda buldum. Tuhaf olan bu sefer ben gitmemiştim. O beni almıştı. Sokağımdaydım fakat bir terslik vardı. Dünyamda ki her şey bana bağlıdır. Her hayat, her taş, her ev bana bağlıdır. Dünyamda bir yabancı vardı. Bunu her yerimde hissediyordum. Yabancı adımlar geziyordu.Koşmaya başladım. Adımlara doğru koşmaya başladım. Sokağımın köşesini hızla döndüm ve dönmemle durmam bir oldu. Karşımda siyah saçlı benim yaşlarımda bir erkek çocuğu duruyordu. Benim dünyamda davetsiz bir insan vardı.-Ben de seni bekliyodum
