Portakal kurabiye

4 1 0
                                    










İlk portakal kurabiyemi yaptığımda yanmıştı ve babam görmesin diye hepsini çöpe atmıştım

Ama yine de bulmuştu ve ben bana kızacağını düşünürken bana bakıp güldü "bir dahakine birlikte yapalım olur mu ?" Demişti bende "olur baba" demiştim.

Hatırlıyor musun karşı dairene bir asker taşınmıştı ve sende hiç yapmaktan vazgeçmediğin portakal kurabiyeni yapmıştın evine kalmaya geldiğim de yıllar sonra o kurabiyeni gördüm ya duygulandım çünkü senin baban tır şöförüydü ve o her geldiğinde ona o portakal kurabiyeni yapardın ve beni de hep çağırırdın


Bir gün yine yapmıştın da kocaman iki tepsiydi yine beni çağırmıştın saat 01.00 dı ve senle babanı beklemiştik ertesi gün oldu işte
Kapımız çalmaya başlandı TAK TAK TAK diye ama sanki kapıyı kıracaklardı

Kapıyı sen açtın ve karşındaki adam benim babamdı üzgündü yüzü öyle düşmüştü ki sanki biri ölmüştü

Sordun ona "babam nerede " diye biraz bekledi ve yanıtladı "  Ülkü baban bir daha gelemeyecek" demişti.

Sonra sen eline boya fırçanı aldın ve sessiz gözyaşlarınla tuvali mavi tonlarına boyayıp ortaya bir şaheser çıkardın

Bense seni izlemiştim

Ondan 2 yıl sonra benim babam kaçırılmıştı hiç gelmedi

Ben sana sığındım

Biz böyleyiz ülkü

birimiz kaybederse ötekimiz de kaybeder.

Portakal kurabiye Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin