7. Bölüm +18

52.3K 571 113
                                    

Yangın merdiveninin orda Berk'i bekliyordum
Birden biri koluma yapışınca irkildim
Berk kolumu tutup beni spor salonuna doğru sürüklemeye başladı kolumu çekmeye çalıştım ama bırakmadı

Spor salonuna girdik etrafta kimse yoktu
Spor salonunun banyo yapılan kısmına iterek soktu beni

"O çocuk kimdi neden sana gül verdi"

"Bilmiyorum ilk defa gördüm benden hoşlandığını söyledi ben olmayacağını söyledim"

"Demek senden hoşlanıyor ha"

Berk beni saçımdan tutup başımı yere eğdi eteği mi yukarı sıyırıp iç çamaşırı mı aşağıya çekti
Popoma sert bir şaplak attı o kadar acımıştı ki gözlerim doldu

Ben bırakır diye beklerken o fermuarını açtı daha acılarım tam geçmemişti
Yeniden beni becerecekti

Yapma demeye kalmadan köküne kadar kendini içime itti nerdeyse ilk seferde olduğu kadar canım yandı

Öyle sert davranıyordu ki ayakta duramıyordum sürekli sarsılıyordum

"Bu bir sene boyunca yanında hiç bir erkek görmeyeceğim yoksa canını çok daha fazla yakarım haberin olsun"

Saçlarımı daha sert çekerek

"Anladın mı beni"

Başımı sallayıp onu onayladım
Kendisi sürekli sevgili değiştiriyordu bana gelince ceza veriyordu hemde hiç suçum yokken

Bir süre daha gel git yaptıktan sonra içimden çıkıp yere boşaldı ve boxer ve pantolonunu giydi sonra benim kiyafetimi düzeltti öğleden sonra tek ders vardı onu da kaçırmıştık zaten
Eve gidip yatmak istiyordum sadece
Çok canım yanıyordu böyle devam ederse elinde kalacaktım

"Bu şekilde yürüyemezsin gel seni eve bırakayım"

Mecbur kabul ettim yürümeye bile mecalim yoktu çamaşırımda bir ıslaklık fark ettim açıp bakınca kanadığını gördüm etrafta tuvalet kağıdı aradım bulunca epeyce koparıp çamaşırın üzerine koydum bu beni bir süre idare ederdi

Popomda el hissedince irkildim gömleğini çıkarıp belime sarmıştı ne düşünceli adam ama

Ondan destek alarak arabaya bindim popom hala sızlıyordu kesin kızarmıştı
Yol boyunca ikimizde konuşmadık

Evin yanına gelince

"Bir daha yanında bir erkek görürsem onu öldürürüm seni en ağır şekilde cezalandırırım sakın beni aptal yerine koyma bu yaşadıkların yaşayacaklarının yanında hiç kalır"

"Tamam anladım gidebilir miyim artık"

Başını olumlu anlamda sallayınca arabadan indim
Anında bastı gitti
Eve girene kadar canım çok yanmıştı bu nasıl bir insandı daha düzelmeden yeni yaralar ekledi ve gitti

Kendimi hemen sıcak suya bıraktım sanırım şu sıralar ağlamak mesleğim haline gelmişti
Yine kendime sarılıp kendime ağladım yalnızdım bir sene böyle geçecekti

Anne babasının gonca gülünü dalından koparmışlardı hemde saçma sapan bir nedenden dolayı...

Zorbanın Koynunda +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin