Merhabalar bu kitabı yazmaya başladığım zaman '21.05.2024'
Sizde başlama tarihinizi buraya yaza bilirsinizz🖤
Herkese iyi okumalar dilerim🖤
1 BÖLÜM
Çalan alarmın sesiyle gözlerimi araladım.Yan tarafta duran komodin üzerindeki hala çalan alarmı durdurarak battaniyeyi üzerimden çektim ve ayağa kalktım.
Gözlerimi ovalayarak karanlık odamın penceresinin perdelerini açıp hala tam aydınlanmamış havaya baktım.Dönüp odamda olan banyoya girdim.sadece iyi bir duş mayışmış bedenimi rahatlata bilirdi.
Üzerimdeki geceliğimi çıkararak kirli sepetine attım.Duş kabininin kapısını aralayarak soğuk fayansa ayağımı basarak ılık suyu ayarladıktan sonra duşun altına geçtim.Su bedenime değer değmez vücudum rahatlamıştı.
Saçıma biraz şampuan döküp köpürtmeye başladım.Bu günün çok yorucu geçeceğinden emindim.
Hızlı bir duş alıp çıkmam lazımdı.Tam zamanında o müzede olmalıydım.Gün boyu ressamların yaptığı portreleri çekerek paylaşımlar yapmalıydım.
İşim buydu bir fotoğrafçıydım.2+1 dairemde tek başıma yaşıyordum.
Hızlı bir duştan sonra kabinden çıktım ve bornozu üzerime giyerek odama geçtim.İlk önce fön makinesiyle saçlarımı kuruttuktan sonra cildime bakım yaptım.Üzerime beyaz renk crop altıma bej renk yüksek bel pantolon giyerek yine makyaj masasına geçtim ve hafif bir makyaj yapmaya başladım.
Son dokunuşumu mat kırmızı rujumuda dudaklarıma sürdükten sonra tam hazırdım.Ayağa kalkıp saatime baktım.Saat dokuzdu.Hala biraz zamanım olduğunu bilerek mutfağa girip buzdolobının kapağını açtım
Salatalık ve domatesleri alıp bir kaba yerleşitrerek yıkadıktan sonra kesme tahtasında doğradım.Kendime harika bir salata ve omlet yapıcaktım.Salatayı bitirdikten sonra omleti yapmaya geçtim.Kaseye bir yumurta kırdıktan sonra tabiki bir yumurtayla doymayacağımı bilip iki yumurta daha kırdım.
Kendi kendime,'Tabii ne sandınız bir yumurtayla falan doyacağımımı'mırıldanarak yumurtaları önceden ısıttığım tavaya döktüm.Üzerine biraz tuz ve kara biberde ekledikten sonra onlar pişene dek bende biraz kendim için peynir doğradım
Sonunda kahvaltımıda yaptıktan sonra çantamı ve fotoğraf makinemide alıp evden çıka bilmiştim.
Arabama binerek müzenin olduğu yere sürmeye başladım.Radyodan en sevdiğim şarkı olan 'The Neighbourhooďun Sweater weather' şarkısını açarak bende şarkıyı söylemeye başladım
On beş dakika sonra müzenin olduğu yerdeydim.Arabadan inerken fotoğraf makinemi de boynuma astım ve müze kapısına doğru ilerleyip kapıda duran korumaya kimliğimi gösterdikten sonra içeri geçtim.
Geçtiğim gibi müzenin iç mimarlığına hayran kalmıştım.Duvarlarda olan ince oymalı işlemeler o kadar muazzam görünüyorduki.Tam da 1800 yıllarını andırıyordu.
Yürüyerek insan kalabalığının ortasından geçerek biraz öne geçtim.Müzenin sahibi Ahmet amca müzenin açılış konuşmasının sonunu yapıyordu.
"Evet ve son bir şey söylemek istiyorum.Burada olan bütün eserlerde biz Türklerin geçmiş zamanı tasvir edilmiştir.Ve bu gördüğünüz bütün portreler kendi ailemin çektiği portreler resimleri.Her kese geldiyiniz için çok teşekkür ediyorum"
Ve alkışlar.Bende yüzümdeki gülümsemeyle elimi kaldırıp alkışladım.Ahmet amca babamın ve annemin en yakın arkadaşlarından biriydi ve babamlar vefat ettikten sonra benimle çok ilgilenmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yarınım geçmiş hayatım
FantasyHiç kimse yarınının ne olucağını bilmez.Hayat da bu değilmi zaten?Yarın ne olucağını bilmeden uyursun Lavinia da böyle yapmıştı yarını bilmeyerek uyumuştu.Ama sabah uyandığında kendini yaşamak istediği bir krallıkta buluyor.Belkide onun yarını herke...
