uçak kalkışa geçerken izuku nefesini tuttu.uçaklardan korkuyordu,bunu bilen katsuki elini sıkıca tuttu.izuku istemedi o korumacı eli,o asla yanında olamayacak bir eldi.olmamalıydı.
"bırak elini tutayım,korkuyorsun zaten!"
-hayır korkmuyorum,gerildim sadece
"siktirgit deku.korktuğunu çok iyi biliyorum"
katsuki ağzından yanlış bir kelime çıkardığını fart edip yeşil gözlere baktı.yaşlı gözler eskisinden daha parlaktı.bu onu mutlu etmiş gibiydi.
-ilk otele mi geçeceğiz?
"bilmem,uçağın kapısından alacaklar bizi.sonrasını hiç bilmiyorum.nereye götürürlerse oraya gideceğiz"
-ya kaçırırlarsa bizi?
"o zaman kaslı kollarımla seni korumak zorunda kalırım"
izuku hafifçe kıkırdadı.sakinleşmişti.katsuki ise zaferle nefes verdi.sonunda güldürmüştü onu,büyük bir kahkaha değildi ama yine de bir gelişmeydi onun için.yolculuğun daha hızlı geçmesi için bir süre uyumayı denedi.10-15 dakika sonra ise bu fikirden vazgeçti.yanına dönüp baktığında,,izukunun çoktan bayılmış olduğunu gördü.kafasını hafifçe omzuna yasladı.her şey çok farklıydı artık.izuku artık onun dekusu değildi.başkasının da değildi,izuku kendi izukusuydu.onu önemseyen,arkada bırakmayacak insanların izukusuydu.
"siktir ya,sıkıldım"
izuku hafifçe kıpırdandı.daha sonra üstüne yattığı sert şeye bakmak için doğruldu.bunu fark eden katsuki ise hemen uyuyor taklidi yaptı.izuku omzuna yattığını fark edip rahatsız olsa da,zaten uyuyor olmasının rahatlığıyla geri yattı omzuna.katsuki utandı,bu neydi böyle liseli sevgililer gibi?
"izuku kalk omzum ağrıdı"
-hmmh...
"kalksana canım"
izuku gözlerini açtı.önce katsukiye sonra yattığı omzun sahibine baktı.hafif kızarık yanaklarını ısırmak istedi katsuki
-ö-özür dileri-
"özür dilemene gerek yok ki"
-hayır bakugou var.özür dillerim.
katsuki üstelemedi,samimiyetleri yoktu çünkü.yolun kalanı çok sessizdi.katsuki izukuyu daha fazla zorlamadı,ondan daha fazla soğumasını istemiyordu çünkü.
"izuku,geldik sanırım"
izuku gözlerini açtı.uyuyakamıştı...
"günaydın"
kocaman gülümsedi katsuki.onun uykulu halini görmeyi özlemişti
-sana da...
unutamamıştı izuku.katsuki bünyesine ağır geliyordu.kaldıramıyordu onu.kendisini başkası olduğuna inandırıyordu.sevgilisi olduğuna...
"inişe geçeceğiz,korkuyor musun"
-hayır,biraz shotoyla konuşacağım
telefonunu açıp ayağa kalktı,lavaboya gidip oturdu
-alo?
"izuku...ne yaptın?"
-ah,uçak inmek üzere.birazdan inmiş olacağız.
"güzel...ah bekle,kapatmam gerek,birazdan arayacağım tamam mı?"
-peki,öpüyorum.
"ben de canım"
telefonu kapatıp katsukiyle konuşmak istemediği için tuvalette oturup bekledi,2 dakika sonra ise kendini cesaretlendirip lavabodan çıktı
"shoto?lisedeki shoto?"
-hm hm.
"ne yani siz..çıkıyor musunuz?sevgili misiniz?"
-yani...evet,evet çıkıyoruz.
katsuki ne diyeceğini bilemedi,midesi ağzına gelmişti.kusmak istiyordu.
"güzel,sizin adınıza sevindim."
en soğuk ses tonuyla söylemişti bunu,hala şaşkındı,gülümsüyordu ama içinde birşeyler parçalanmaya devam ediyordu.
-sağol
eskisinden de soğuktu izukunun sesi.konuşmak istemiyordu o da.seviyordu çünkü katsukiyi,ama kabullenemiyordu işte.olmuyordu bir türlü.
-iyi misin?
kontrol edemedi kendini.ağzından çıkıverdi birden izukunun
"tabii!neden iyi olmayayım ki?"
-beni seviyorsun çünkü
"evet.sen de beni seviyorsun"
-belki
"neden benim olmuyorsun izuku"
katsuki aniden sordu.izuku şaşırdı,gözlerini sakince kapatıp bir süre bekledi
-ellerini kirlettin çünkü
katsuki anında anlattı kastettiğini.sakince bekledi,derin bir nefes aldı
"isteyerek yapmadığımı ikimiz de çok iyi biliyoruz izuku"
-nasıl yani,beni tekrar manipüle etmeye mi çaışıyorsun?sence tekrar seninle olur muyum?
katsuki sustu,cevabı biliyoedu çünkü
"özür dilerim izuku,yemin ederim çok pişmanım.lütfen"
-tekrar mı başlıyoruz katsuki.
"özür dilerim,bana tek bir şans ver izuku,yalvarırım"
-kirlisin,kirli ellerinle bana dokunup beni de kirleteceksin,hayır,bu sefer bune izin vermem
"özür dileri-"
-hayır katsuki,senin bana yaptığını ben shotoya yapmam,yapamam...
"izuku,beni seviyorsun ki bunu ikimiz de biliyoruz,sevmediğin biriyle ilikidesin izuku"
elinin tersiyle yanağını okşadı izukunun.manipüle...
-b-ben...
"şşşş..."
izuku hıçkırıklara boğuldu bir kez daha
