''Time heals'' 𝘺𝘦𝘢 𝘰𝘧 𝘤𝘰𝘶𝘳𝘴𝘦 :)
Hoe kan je in 1 klap, in 1 moment, in een paar seconden zoveel verliezen? Je leven zo ontzettend erg veranderen. (-Matthy)
Elizabeth wordt wakker in een ziekenhuis met 4 onbekende jongens voor haar bed en h...
Ik trap de bal terug naar Sander. Dit is mijn 2e volle dag dat ik hier zit. Sander is mijn begeleider deze week samen met James. Ja James de psycholoog. Hij is mijn psycholoog deze week en Sander mijn begeleider. Ik heb elke dag een gesprek samen met James en Sander. Voor de rest zie ik James niet echt. Sander is echt bijna altijd bij mij. Net als nu, ik heb nu vrije therapie en dat houdt in dat ik zelf mag kiezen wat we gaan doen. Omdat het nogal lekker weer is had ik wel zin om te voetballen. Dus lopen we nu de bal naar elkaar over te schieten. Ondertussen praten we een beetje over van alles en mog wat. Van serieuze onderwerpen naar de meest lachwekkende onderwerpen.
Leuk is een ander woord voor om hier te zijn. Je wordt echt constant in de gate gehouden en gecheckt. Aan de andere kant ben je wel constant iets aan het doen. Dus veel nadenken over dingen doe je ook weer niet. Er is een heel strikt schema, van om 8 uur opstaan, naar het ontbijt om 9 uur, half 11 een gesprek, 12 uur lunchen, dan heb je vrije tijd en therapie en dan om 6 uur het avond eten weer. Na het avond eten is er meestal een groepsspel die je doet met de groep waar je in zit. Ik zit in een groep met 7 jongens en 3 meiden. Ik ken ze nog niet echt. Door mijn mensenshuwheid heb ik ook niet echt de behoefte om ze te leren kennen.
"LIES!" Ik kijk naar waar het geluid vandaan komt. Ik zie Matthy en Robbie door de deur naar buiten komen lopen. Ik ren naar Matthy toe en vlieg hem om zijn nek. "Hee liesje" zegt hij terwijl die mij terug knuffeld. "Kheb je zo erg gemist" antwoord ik. Ik laat hem los en geef Robbie ook een knuffel. "Wij missen je ook lies" zegt Matthy. "Wat was je aan het doen?" Vraagt hij verder. "Aan het voetballen met Sander" antwoord ik. Sander komt aan lopen en geeft Robbie nog een hand en stelt zichzelf voor. "Ik ben dan nu in mijn kantoortje oke?" Ik knik en hij vertrekt. "Zullen we daar aan die picknicktafel gaan zitten?" Vraagt Matthy. "Ja is goed" Antwoord ik. We lopen een stukje over wat tegels en over het grasveld waar ik net aan het voetballen was, richting het stukje bos. Net voor het bos staan wat picknick tafels waar we aan gaan zitten.
"Hoe ist?" Vraagt Matthy. "Ja wel prima" antwoord ik. "Echt?" Vraagt hij. "Hey is gewoon kut hier. Ik word constant in de gate gehouden, er is een heel strikt schema en ik mis jullie" Antwoord ik. "Ik snap je Lies, nog 5 dagen en je mag weer naar huis. Je moet het nog even volhouden. Volgens James is er zeker verandering te zien tussen vrijdag en vandaag. En dat is echt super knap van je" zegt Matthy. Ik zeg niks en staar langs hem heen richting het bos. "Wil je misschien wat doen of gewoon hier blijven zitten?" Verbreekt Maathy na een poosje de stilte. "Ik wil tennissen, maar jullie kunnen dat volgens mij niet" Antwoord ik. "Hallo, ik heb vroeger 7 jaar op tennis gezeten" zegt Robbie. "Echt!?" Vraag ik enthousiast. "Zeker" Zegt Robbie. "Kom dan, lets goo!" Zeg ik terwijl ik opspring van het tafeltje. Matthy en Robbie moeten lachen en lopen achter mij aan.
"Matchpoint!" Schreeuw ik. Robbie rent puffend naar de bal die hij net gemist heeft. "Hoeveel energie heb jij?" Vraagt hij puffend. "Nog genoeg om jou 100 keer in te maken" roep ik terug. Matthy staat aan de kant Robbie uit te lachen. Robbie slaat de bal weer op en ik sla weer terug. Het potje duurt wel lang vergeleken met de andere. Uiteindelijk sla ik de bal zachtjes over het net zodat Robbie helemaal van achter naar voor moet rennen. Omdat hij al zo moe is lukt het hem niet om het terug te slaan. "Yessss!" Roep ik. "Goed gedaan hoor" zegt Robbie en hij geeft een high five. Ik maak een 0,5 je en een foto van Robbie die op het bankje zijn veters aan het strikken is.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik zet ze op mijn insta story. Ik heb hem nog steeds niet online gezet puur omdat ik er geen zin in heb. Wel kunnen de jongens mijn verhaal waar ik ze in tag herplaatsen op hun verhaal. Dat vind ik zelf wel oké. Ik laat ze nog even mijn kamer zien en we lopen een beetje rond. Als laatst komen we aan in de chill ruimte waar op dit moment niemand is dus we gaan er even zitten en pakken uit het barretje 3 flesjes water. We praten een beetje over van alles en hoe het met hun gaat. Ik word een beetje moe en ga met mijn hoofd op de schouder van Matthy liggen. Ik bedenk hoe alles is gegaan het afgelopen jaar. Er is veel gebeurd, heel veel. Veel nare dingen maar ook mooie dingen. Ik glimlach even in mezelf als ik aan die dingen denk. "Dankje Matt" fluister ik. "Voor wat?" Vraagt hij. "Voor alles" antwoord ik. "But is the world was ending. Jij kwam" zeg ik.
Woorden -> 894 19-5-24
Ja, het boek is ten einde. Maar niet getreurd, er komt een deel 2. Ik hoop zo snel mogelijk, maar hij komt er aan. Geniet van je dag en pas goed opjezelf.
