BE THAT AS IT MAY (On-going)

Chapter 1 : Runner's of Forest

To live is to kill. We, ourselves, we are our own prey and a hunter- that's the motto we've been believing all these years.

We have been hunting this deer for an hour.

Nagtatago ako sa mga talahib ng gubat, si Ezy ay nasa itaas ng puno upang siya ang pumana sa usa, sa kabilang banda ng mga damo ay sila Red at Aven. Sa kabilang dulo ng gubat nag-hihintay sila Zeir at Yunis.

Patuloy sa pagkain ang usa ng mahinang pumito sila Aven hudyat na simulan na ni Eizy ang pagpana mula sa itaas. Narinig ito ng usa at nagbadyang tatakbo, itinaas ko ang aking kaliwang kamay upang mapigilan saglit ang gagawin ni Ezy.

Luminga-linga ang usa, kung hindi ito mahuhuli walang maihahanda sa hapunan mamaya. One shot then the deer started running followed by Aven. Kalmado pa ako dahil bahala na silang hulihin yon, naiwan akong mag-isa upang isaayos ang lugar.

The so-called Forbidden Forest is deep within the jungle where we hunt, matibay na pinagbabawal ang tao sa madaming dahilan.

 Mayroon bakas ng dugo sa lupa mula sa usa. Iniayos ko ang natirang pana, tinabunan ng mga dahon ang bakas ng mga paa at pinutol ang mga sangang pinag-laruan nila Eizy at Aven.

Huminto akong panandalian ng tumigil ang pag-ihip ng hangin sa timog.. nararamdaman kong may nag mamasid. Dalian kong sinundan sila Ezy matapos maglinis. Hindi na pinansin kung ano man ang nasa ubat dahil nga Forbidden Forest yon, baka maligno ang nakakita sa amin.

Aven was called a runner for a reason and Ezy as a sharpshooter, she has experienced in gun field siguro dahil sa pamilya nalang din nila. Aven practiced his ability though he had asthma on our world hindi niya nadala iyon dito.

Red is an ace for us- on how he fight with hand combat while Zeir was skilled because of her senses. Kakaiba ang pakiramdam at pagmamasid niya including Yunis, she had this all planed, still leading us 5 years after our appearance and dissappearance while everyone gain an ability throughout the survival.

MATAPOS ANG ilang minuto nasundan ko din kung saan sila huminto. Huling tingin ang binalik ko sa pinanggalingan at kinausap si Yunis.

We both know what it means, mahika ang nagbabantay sa gubat at kung tao man ang nag bantay sa amin tiyak na sinumbong na kami sa Akuqarter.

''Aling Tisya ala nabang bawas to?'' Dinig ang malakas na boses ni Eyd sa pagrereklamo.

''Lumayas ka Eyd, luging lugi ako pag ikaw ang bumibili!'' Singhal ng tindera

Dumaan muna kami sa bilihan at ang ilan ay naiwan sa gate. Pagkatapos mabili ang ilang gulay iniabot namin ito kaagad sa iba't nauna na sa kampo.

We don't move as a group. Kilala namin ang baawat isa ngunit kung matao nag iiwasan kami para mag-ingat. Kasama ko si Eyd,Kiel at Yunis. Kiel looks like a man, a skinny man with a clean hair cut at makapal na pants at damit. Pero babae sya, ang Shifter ng grupo. Si Eyd naman ang mareklamong taga-luto namin.

''Ale kulang sa pansin yang si Eyd, kukunin po namin ang labanos at mustasa'' salita ni Kiel

Nauna sila Yunis umalis ng Zuciena market iniwan na ako dahil may sadya pa akong dapat kausapin. Nag patuloy ako sa paglalakad hanggang madaanan ang isang tindahan ng mga relo, Lumapit agad ako sa counter.

''Si Dre po? Nanjaan po ba?'' Ako

Dumungaw ang isang matandang lalaki saglit sa bintana ''Dre may naghahap sayo dine!''

Isang binatang may suot na salakot ang sa aki'y sumalubong. Suot parin ang bilugan niyang salamin isang mahigpit na yakap ang ibinigay niya. ''Damn you Ein!'' Singhal nya

''Ilang buwan kang hindi nagpakita o nangamusta!'' sabay yugyog sa aking balikat ng magkahiwalay kami

''Tinis ng boses mo dre'' tinakpan ko pa ang tenga ko

''Tanga tang- ay basta! Halos isang taon kang hindi nagpakita and you're probably here to as for a favor again'' Distance was in his eyes but he still managed to hug me. Nginitian ko ang bati niya dahil walang pagbabago

''Cori died almost a year ago dre, alam mo kung ano ang nangyayari sa grupo pag ganito. Pinagpatuloy at mas tinibayan nila ang seguridad dre.''

Each on one us is a family. Madaming pangyayari sa loob ng limang taon kaya't nung nawala si Cori winalan nadin kami ng pag-asa.

Natigilan siya dito. Alam nya ang halaga ng bawat isa sa amin, and without Cori, I wouldn't meet him. Si Cori talaga ang una niyang naging kaibigan later on nakilala ko din siya.

''Anong balita?''

''I found something, a book in Sagradas Isolation Library ilang buwan nadin. Titled 'A Treasury of Familiar' hindi ko pinansin nung una pero nung nagtanong tanong ako, wala daw ganon sa library kaya nung binalikan ko hindi na mahagilap."

Treasury of Familiar? Hindi ba't sa mga Amerikano yon?

"Buti nalang nabasa ko ang first page 'for those who were lost in their dreams' written by the lost Esiastes wala akong authorization kaya't hindi puwede galawin" nilahad niya ang ibang nabasang naalala nya.

The great Esiastes knows something, alam ni Dre ang kalagayan naming hindi kami taga dito at sa paraang ito malaki ang natutulong niya.

" Festival bukas Ein, pupunta kayo?" lumapit siya sa akin at may iniabot

" Sasayaw kami" sagot ko at binuksan ang palad ng madamang isang pendant ang iniabot niya

Nakapalibot ang liwanag ng araw sa isang hugis crescent moon. "Regalo ko dapat yan nung isang taon pero hindi ko naibigay"

" Sana yung libro nalang ang niregalo mo" Sambit ko. Pinagpatuloy niya ang pag kukuwento dahil pati ako ay naisip nadin kung bakit nawawala ang libro nung may nakakita na?

Nagpaalam ako sa kanya ng masilayang padilim na. "May dala kang kabayo Ein?'

"Iniwanan nila ako sa Sentral Zuciena don ko nalang kukunin ang kabayo Dre. Salamat sa regalo mo" isang ngiti ang iniwan ko sa kaniya.

Oras na para umuwi. Siguro isang oras nalang papalubog na ang araw, kailangan ko nang madaliin dahil walang ilaw ang daanan sa loob ng gubat. Tinanggal ko ang tali ng iniwan saking kabayo nila Yunis at iniayos ang sarili.

Sa timog uli ay nadama ko ang malamig na hangin.Hapon na at natural na malamig na kaonti pero sa direksyon ko may hindi sumasangayon. Imposibleng sinundan ako ng maligno sa kanluran ng gubat hanggang dito. Tiyak na sila Yunis lang ang kinausap ko kanina at tumuloy kila Dre, pero bakit parang may nakatitig?

Pasimple kong tinignan ang hilerang tindahan ng Zuciena. Hindi maligno ng gubat ang yon, isang naka balabal na itim ang tiyak na nakatingin..

Wala akong pinalipas na segundo at kinaripas papalayo ang lugar. Tao ang sa aki'y kanina pang nagmamasid habang kasama sila Yunis at sa huling tingin ko mabilis din ang kaniyang naging kilos para ng papaalis na ako.

Kaya heto ako ngayon sakay ng kabayong tumatakbo para makatakas.