Şiire Buyruk

İlla ile Yukarıya Çıkmak

Üç noktalı merkezi yönüme alarak başlıyorum.
Sağ, sol ve ön, ama arkamı da arkaya alıpta bu yola çıkıyorum.
Yukarıyı sorma, göğün kapısı açılır mı ki bana?

Mecalin değil bir izin peşinini veripte ayağını ayakkabıma takıyorum.
Camid bir nesnenin yoluna dizilmem mi garipti yoksa canımın dirisiz sayılması mı?

Olur nefes almam, olur hayatsız bir fanusun içinde bir iki atomsuz kalırım.
Ama Ol'un kıymetini vermem, canı iste al ama
Onu veremem.

Bir yolcunun en tükenmez azığı su mudur?
Ekmek gibi kırık kırık dökülürken terler azminden beslenen duadan başka doyurucu azık var mıdır?

Madden sizinleyim ey kabile!
Ama ruhum bir devenin eğerine bağlanmaz.

Güneş kabartırken tenimi, elimin en yangınlı tarafı serabı çeker arkaya.
Bu yolda ölmek illa, illa dirilmek uğruna.

Ahsen Tosun