#1. BÖLÜM | Tesadüflere İnan'ma

7.1K 319 227
                                    

İyi akşamlar...

Ateş, benim için hep özel olacak bir hikaye. Burada başladım ve burada tamamlayamamış olmak her zaman içimde bir ukteydi. Çekincelerim ve tedirginliklerim vardı fakat nihayet hepsini bir kenara bırakabiliyorum. Eski bölümlere dokunmaya kıyamadığım için hepsi burada taslak olarak kalacak, ben her bölümü yeni bir bölüm olarak yayınlıyor olacağım. Yeni okurlarımla geçmişe açılan temiz bir pencere gibi olacak fakat eski okurlarım da biraz nostalji yaşamak isterse onları da beklerim. Penceremizde herkes için yer var, her biriniz için en güzel manzarayı seçtim. Arya ve Ulaş'ı hangi açıdan bakarsanız bakın görebileceksiniz.

Tekrar merhaba. 

Bugün 20 Mayıs Pazartesi, 2024. 

Ben tekrar Arya'yla buraya geldim...

Keyfli okumalar dilerim<3

Ve bir de bana ulaş'abileceğin bazı hesaplarım:

Instagram: filizpulucTwitter: gunestozuperisiPinterest: filizpulucSpotify: filizpulucEmail: filizzpulucc



Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


#1. BÖLÜM: TESADÜFLERE İNAN'MA

♪ Apocalypse - Cigarettes After Sex

♪ Happiness is a butterfly - Lana Del Rey


Dünya küçük.

Peki benim içime dünyayı sığdırabilir misin?

Sağ elimde bavulum sol elimde elma şekeriyle boş sokakta yürürken beyaz kar bütün güzelliğiyle etrafı kaplamıştı. Arnavut kaldırımında takırdayan bavulumun tekerleklerinin sesi eşliğinde yürürken kartpostallık bir görüntü vardı adeta. Ve ben bu kartpostallık görüntüde yalnızdım. Yalnız... Sanki yansız der gibi. Yanında kimse yok gibi. Benim gibi...

Hava eksi derecelerde soğuk olduğundan öğle vaktinde olmamıza rağmen sokaklarda kimsecikler yoktu. Meşhur bir semtte olmama bile yalnızdım o an sokakta. Etraftaki tek ses bavulumun tekerlerinden çıkardığı tıkırtı ve botlarım altında ezilen karın sesiydi. Bu iki ses de hoşuma gitmişti. Gülümsedim, her şeye rağmen.

Bugün ağlayarak gittiğim yetimhaneden gülümseyerek çıktığım bir gündü. Yıllardır değişen tek şey boyum, kilom ve belki de yüzümdü. Geriye kalan her şey; kafamın içindeki korkular, ruhumdaki izler, tenimdeki izler, saçlarımdaki izler aynıydı ama hayatıma devam edebilirdim yine de.

ATEŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin