karakterlerimiz tamamen hayali gücüdür

4 0 0
                                    

İyi okumalar:)

İtalyanın sesiz sokaklarında adım adım yürürken yüzüme çarpan rüzgar esintisinin hafifliğine verdim kendimi gece saat 12 geçiyorken ben hastaneden dönüyordum ta ki arkamdan hızlıca geçen bir polis arabası görene kadar okadar hızlı geçti ki sanki çok büyük bir mesele varmışcasına neyse diyip evin yolunu tutum .

Ertesi gün kahvaltımı yapıp acilen işe yetişmeye çalışıyordum evden çıktım ve koşa koşa hastaneye gitim
Hastaneye girdim bir kaç hastam vardı onların işlemlerini bitirdikten sonra mola saati gelmişti mola vermeye gitim .

"Ooooo gelmiş benim güzelim "

"Geldi evet ama çok yorgunum"

"Kıyamam istersen bugün erken çık "

"gerek yok yarın izinliyim"

"A doğru unutmuşum "

Derken içeriye eski düşmanım olan ceylin girdi içeri girdiği an gözleri sevgilimi buldu tabi oda boş kalmadı ikide bir birbirlerine bakıyorlardı ayağa kalkıp "emre ben ayrılmak istiyorum"dedim
Ne diyorsun elay iyi misin "iyim."
Neden noldu güzelim bir şey mi oldu
"Yok bir şey seni sevmekten bıktım sadece diyip ceyline baktım
Oda sevinmiş gibiydi ayrılmamıza 

Mola bittiği an yeni bir hastanın geldiğini öğrendim ve o odaya doğru gitmeye başladım kapıyı açıp güler yüzle

"SELAMMMM" dedim

Hasta olan minik küçük bir kızdı çok tatlıydı ama cevap vermedi yanına gitim neren ağrıyor şekerim dedim

Başını aşağı indirdi ve karnına baktı

"Anlaşıldı konuşmak istemiyor gibisin"

Başını hayır anlamında salladı ve eli ile ağzını işaret eti

"Hm..neyse şekerim çok mu ağrıyor senin karnın"evet anlamında Başını salladı

Derken içeriye ne yaşlı nede genç olucak yaşta bir kadın girdi" merhabalar doktor hanım kızımın raporlarını az önce aldım sadece bir tedavi için bakmanı istiyorum dedi ciddi bir ses

T-tamam efendim dedim şaşkın bir şekilde ilk defa okadar ciddi ve başı ağır birini görüyor gibiyim siyah uzun elbisesi
Omuzuna atığı kürk ve siyah gözlükleri ile etiketledi beni çokta sinirli görünüyordu neyse küçük kızın tedavisi bitmişti tam odadan çıktım derken kapı üstüme açıldı uzun boyu ile siyah gömleği ile dağınık ama bi okadar da tertipli saçları ile ve bakması zor simsiyah gözleri ile göz göze geldim kapıyı açtıktan sonra "çekil önümden diyip kaba bir şekilde içeri girdi

öfkenin gülüşü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin