"Pebrero 14, 1894. Nahanap ko ang susi na magbubukas ng lihim na silid sa ilalim ng mansyon. Ang silid na ito ay matagal nang nakakandado at naglalaman ng mga lihim na maaaring magpabago sa lahat. Kinakailangan kong maging maingat at siguraduhing walang ibang makakaalam nito."
Habang binabasa ni Maria ang tala ni Isabella, ramdam niya ang bigat ng responsibilidad. Alam niyang ang susi na natagpuan niya sa lawa ay ang susi na tinutukoy sa diary. Hindi niya maiwasang makaramdam ng kaba at pananabik sa kanyang susunod na hakbang. Kailangan niyang hanapin ang lihim na silid na ito at tuklasin ang mga natatagong lihim ng mansyon at ng isla.
Sa kanyang paghahanap sa loob ng mansyon, napansin niya ang mga kakaibang ukit sa mga sahig at pader. Ang mga ukit na ito ay tila nagpapahiwatig ng isang mapa na naglalayong gabayan siya sa tamang direksyon. Sinundan niya ang mga ukit na ito, na nagdala sa kanya sa isang maliit na pintuan sa likod ng aklatan.
Ang pintuan ay halos natatakpan ng mga libro at alikabok. Tinanggal ni Maria ang mga nakaharang at inilabas ang susi mula sa kanyang bulsa. Nang ipinasok niya ang susi sa seradura, naramdaman niya ang isang kakaibang pag-vibrate sa paligid niya, na parang ang buong mansyon ay nagising mula sa isang mahabang pagkakatulog. Dahan-dahan niyang pinihit ang susi at binuksan ang pinto.
Sa likod ng pintuan ay naroon ang isang madilim na hagdan pababa. Kinuha ni Maria ang isang lumang lampara mula sa mesa at sinindihan ito gamit ang natagpuang posporo. Ang ilaw ng lampara ay nagbigay liwanag sa madilim na daan, at nagsimula siyang bumaba.
Habang pababa siya sa hagdan, naramdaman niya ang malamig na hangin na nanggagaling mula sa ilalim. Ang mga pader ay puno ng mga lumang litrato at mga ukit na tila nagkukwento ng kasaysayan ng isla. Sa bawat hakbang ni Maria, lalong lumalalim ang kanyang koneksyon sa mga naunang nanirahan dito.
Pagdating niya sa ilalim, naroon ang isang malaking pintuan na gawa sa bakal. Ang pintuan ay may mga ukit na simbolo at mga larawan ng mga sinaunang tao at mga hayop. Pinagmasdan ni Maria ang mga ukit at napansin niya na ang mga ito ay tila may mga kahulugan na konektado sa mga kwento ng kanyang lola.
Sinubukan niyang buksan ang pintuan, ngunit ito ay nakakandado. Hinanap niya ang posibleng mekanismo na magbubukas nito at napansin niya ang isang maliit na butas sa gitna ng pintuan. Inilabas niya muli ang susi at ipinasok ito sa butas. Nang ipinihit niya ang susi, isang malakas na tunog ang narinig niya at unti-unting bumukas ang pintuan.
Sa loob ng silid, naroon ang isang malaking mesa na puno ng mga lumang libro, mga artepakto, at mga dokumento. Sa gitna ng mesa ay may isang malaking mapa ng isla na may mga marka na tila nagpapakita ng mga lugar na may mahalagang kahulugan. Lumapit si Maria sa mesa at sinimulang suriin ang mga dokumento.
Isa sa mga dokumento ay isang lumang liham mula kay Isabella. "Maria, kung nababasa mo ito, nangangahulugang nahanap mo na ang susi at natuklasan mo na ang lihim ng ating pamilya. Ang isla na ito ay puno ng mga hiwaga at kapangyarihan na kailangan mong pangalagaan. Ang bawat sulok ng islang ito ay may kasaysayan na konektado sa ating dugo. Kailangan mong tuklasin ang lahat ng ito upang maunawaan ang tunay na layunin ng ating pamilya."
Habang binabasa ni Maria ang liham, naramdaman niya ang bigat ng responsibilidad. Alam niyang siya na ang tagapagmana ng mga lihim ng kanilang pamilya at ng isla. Kailangan niyang pag-aralan ang bawat dokumento at artepakto sa silid na ito upang lubos na maunawaan ang kanyang papel.
Nagpatuloy siya sa pagbasa ng mga dokumento at natuklasan niya na ang kanilang pamilya ay may malalim na koneksyon sa mga sinaunang ritwal at mga kapangyarihan ng isla. Ang mga ninuno niya ay mga tagapagbantay ng isla, na may tungkuling pangalagaan ang mga lihim at kapangyarihang nakatago dito.
