Görünmezlerde elbet bir gün görünür..
...
...
...
...
...
...
İyi okumalar!
...
...
...
...
...
...
Ağla, yol yakınken.
Ağla ki duysunlar seni.
Sessiz yakarışlarının içinde kayboldun,
kayboldum.
Kimse duymaz seni,
beni.
Çünkü duymak istemezler,
kulaklarını tıkarlar.
Sen ise sessiz yakarışların içinde,
kaybolursun, kaybolurum, kayboluruz.
Aramaya da çalışmazlar ki.
Öylece bakarlar, sana.
Ama göremezler,
görmek istemezler.
Çünkü sen o anda görünmez olursun.
Sanki bir görünmezlik pelerini takmışcasına,
görmezler, seni, beni.
Yalvarırız, kabul etmezler.
Çünkü onlar kendilerini bile kabullenememiştir.
Kabul edilemez varlıklar değiliz,
ve hiç olmadık.
Sadece ve sadece insanın,
görmesi, dinlemesi, anlaması gerek.
...
...
...
...
...
...
...
Tekrar görüşmek dileğiyle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlar Apartmanı
RandomHikaye değil, kafama göre size iyi gelebilecek şeyler yazmaya çalışıyorum. Bu apartmanda herkese yer var. Bir göz atabilirsin bence:) Her gün yeni yazı, yeni şeyler;)
