EMMA MALFOY AND PROFESÖR RİDDLE

26.Bölüm

1 YIL SONRA

Yine aynı yatakta güne başlamıştım..

Babamın zoruyla birkaç şey yedikten sonra bitmek bilmeyen ilaçları içmiştim

Miden aşırı küçülmüs ve aşıri derece de kilo kaybı yaşıyordum

Hastalığım ilerlediği için günde sadece 1 defa aşağıya inebiliyordum

Enerjim artık yoktu ve yerden bile kalkamıyordum

Annemin bir zaman ki haline benziyordum..

Babam benim için çok endişeleniyordu ve 1 yıl içinde ne işe gidiyordu ne de uyuyabiliyordu

Tüm gece boyunca 1 saat aralıklarla gelip beni kontrol ediyordu

Evde hemşire kalıyordu her sabah düzenli olarak serum vesaire işleri hallediyordu ve bana bakıyordu

Artık kendi kendime bakacak halim bile kalmayacak dereceye gelmiştim

Yüzüm bembeyaz olmuş saçlarım dökülmüştü

Belime kadar uzanan saçlarımı boynuma kadar kesmiştim ve incelmişti

Bir bebeğin eline sıgabilecek kadar saçlarım kalmıştı...

Ve bu beni daha çok üzüyordu çünkj hayatta en sevdiğim şey saçlarımdı...

Onları da kaybettikten sonra hiç birşeyim kalmamıştı

En önemlisi de bu süre zaafında tom'u hiç görmemiştim ama beni boşadığını biliyordum

Babamla ilk zamanlarda büyük bir kavga etmişlerdi ama babam büyük babamın zoruyla hiç birşey yapmamasına rağmen toplantılara katilıyordu

İki günde bir babaannem beni ziyarete geliyordu ve iyi olduğuma emin olmak istiyordu

Benim yüzümden herkes perişan olmuştu..

Saat öğlen 1'e doğru geldiğinde biraz yürümek amacı aşağıya inmeye çalıştığımda aşağıdan gelen seslerle durdum

Draco: emma çok üzülecek

Scorpius: ama duymaması mümkün değil hepsi büyükbabam yüzünden!

Draco: yapabileceğimiz hiç birşey yok emma'ya odasından çıkmaması için uyarı yaparız

Aşağıya indiğimde

Emma: neden?

İkisi de birbirine bakıp tekrar bana döndüklerinde

Draco: l-lord burda bir daver düzenlemek istedi bakanlıktan da katılacaklar olacak

Dediğinde sertçe yutkunmuştum

Yerimde duramadığımi bilen scorpius kalktı ve oturmama yardımcı oldu

Scorpius: odandan çıkmayacaksın tamam mı?

Emma: bu halde çıkabileceğimi mi düşünüyorsunuz?

Hiç birşey demediler

Emma: size iyi eğlenceler merak etmeyin aşağıya indip lord'unuza gözükerek herşeyi mahv etmem

Diyerek ordan kalktığımda

Draco: o ne biçim söz öyle bir şey yok

Emma: tamam baba başım dönüyor uzanacağım biraz

Dediğimde yine scorpius bana yardım edip odama çıkardı ve kapıyı kapatıp gitti

Onu gerçekten çok özlemiştim...

Ama olmuyordu beni sevmiyordu beni özlememişti

Onu her düşündüğümde kalbime ağrı giriyordu ve nefesim düzensizleşiyordu

Yine kalbime ağrı girdiğinde yavaşça yataga oturdum ve tekrar kitap okumaya başladım

1 yıl içinde yapabildiğim tek şey kitap olumaktı ve günde 2 kitap bitiriyordum

Eskiden babamdan bir sürü şey isterdim

Ama şimdi istediğim tek şey kitaplar olmuştu

Nasıldı sizce💚💚