1 YIL SONRA
Yine aynı yatakta güne başlamıştım..
Babamın zoruyla birkaç şey yedikten sonra bitmek bilmeyen ilaçları içmiştim
Miden aşırı küçülmüs ve aşıri derece de kilo kaybı yaşıyordum
Hastalığım ilerlediği için günde sadece 1 defa aşağıya inebiliyordum
Enerjim artık yoktu ve yerden bile kalkamıyordum
Annemin bir zaman ki haline benziyordum..
Babam benim için çok endişeleniyordu ve 1 yıl içinde ne işe gidiyordu ne de uyuyabiliyordu
Tüm gece boyunca 1 saat aralıklarla gelip beni kontrol ediyordu
Evde hemşire kalıyordu her sabah düzenli olarak serum vesaire işleri hallediyordu ve bana bakıyordu
Artık kendi kendime bakacak halim bile kalmayacak dereceye gelmiştim
Yüzüm bembeyaz olmuş saçlarım dökülmüştü
Belime kadar uzanan saçlarımı boynuma kadar kesmiştim ve incelmişti
Bir bebeğin eline sıgabilecek kadar saçlarım kalmıştı...
Ve bu beni daha çok üzüyordu çünkj hayatta en sevdiğim şey saçlarımdı...
Onları da kaybettikten sonra hiç birşeyim kalmamıştı
En önemlisi de bu süre zaafında tom'u hiç görmemiştim ama beni boşadığını biliyordum
Babamla ilk zamanlarda büyük bir kavga etmişlerdi ama babam büyük babamın zoruyla hiç birşey yapmamasına rağmen toplantılara katilıyordu
İki günde bir babaannem beni ziyarete geliyordu ve iyi olduğuma emin olmak istiyordu
Benim yüzümden herkes perişan olmuştu..
Saat öğlen 1'e doğru geldiğinde biraz yürümek amacı aşağıya inmeye çalıştığımda aşağıdan gelen seslerle durdum
Draco: emma çok üzülecek
Scorpius: ama duymaması mümkün değil hepsi büyükbabam yüzünden!
Draco: yapabileceğimiz hiç birşey yok emma'ya odasından çıkmaması için uyarı yaparız
Aşağıya indiğimde
Emma: neden?
İkisi de birbirine bakıp tekrar bana döndüklerinde
Draco: l-lord burda bir daver düzenlemek istedi bakanlıktan da katılacaklar olacak
Dediğinde sertçe yutkunmuştum
Yerimde duramadığımi bilen scorpius kalktı ve oturmama yardımcı oldu
Scorpius: odandan çıkmayacaksın tamam mı?
Emma: bu halde çıkabileceğimi mi düşünüyorsunuz?
Hiç birşey demediler
Emma: size iyi eğlenceler merak etmeyin aşağıya indip lord'unuza gözükerek herşeyi mahv etmem
Diyerek ordan kalktığımda
Draco: o ne biçim söz öyle bir şey yok
Emma: tamam baba başım dönüyor uzanacağım biraz
Dediğimde yine scorpius bana yardım edip odama çıkardı ve kapıyı kapatıp gitti
Onu gerçekten çok özlemiştim...
Ama olmuyordu beni sevmiyordu beni özlememişti
Onu her düşündüğümde kalbime ağrı giriyordu ve nefesim düzensizleşiyordu
Yine kalbime ağrı girdiğinde yavaşça yataga oturdum ve tekrar kitap okumaya başladım
1 yıl içinde yapabildiğim tek şey kitap olumaktı ve günde 2 kitap bitiriyordum
Eskiden babamdan bir sürü şey isterdim
Ama şimdi istediğim tek şey kitaplar olmuştu
Nasıldı sizce💚💚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMMA MALFOY AND PROFESÖR RİDDLE
Short StoryHogwarts'a ilk defa profesör ve aynı zamanda müdür olarak gelen profesör riddle'a aşık olan draco malfoy'un kızı emma malfoy