Aç o güzel gülümsemeni, bir ayçiçeği misali. Dön yüzünü güneşe yaşa hayatını.
İnsanların seni üzmesine izin vermek yerine kendin üz kendini.
Gerekirse konuş kalbinle, deli desinler sana ama umursama onları.
Çünkü her birimizin içinde biraz delilik var. Bunu gün yüzüne çıkaran insanları alıp sıkıştırıyorlar dört duvara fakat kendi deliliklerinin henüz farkında değiller.
Güçlerinin farkında olmayan bu insanların, delirmişlerden, ah hayır yanlış sözcük deliliğini ortaya çıkarmış insanlardan bir farkı yoktu.
Akıl hastanesinde çalışan o doktorların odaya tıkadıkları o hastalardan bir farkı yoktu.
