အပိုင်း ၆
လွန်းရိပ်ကိုကိုတွေနဲ့အတူရေချိုးရင်း ရက်တွက်နေသည်။သူပန်းပွင့်တဲ့အချိန်ကမကြာခင်လာတော့မည်။
ပန်းပွင့်တာနောက်ကျလို့သူစိတ်ပူပေမဲ့ ကိုကိုရှိပြီဆိုတော့ ကိစ္စမရှိတော့။
လွန်းရိပ်ရဲ့မေမေကလည်းပန်းပွင့်တဲ့သူဖြစ်ပြီး ပထမဆုံးပန်းပွင့်ချိန်ကိုဖေဖေနဲ့ဖြတ်သန်းခဲ့ကာ သူ့ကိုရခဲ့သည်။
မကြာခင်မှာလွန်းရိပ်ရဲ့ခန္ဒာကိုယ်တစ်နေရာမှာ ပန်းတစ်ပွင့်ရဲ့သကေတပေါ်လာတော့မည်။ပြီးတော့ချည်ကြိုးရောပေါ့။
ကိုကိုတို့ကကိုကိုမင်းရှင်ကိုသဝန်တိုနေပေမဲ့ကိုကိုမင်းရှင်ကပန်းပွင့်တဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး သူကချည်နှောင်သူနဲ့တောင်အနှောင်မဖွဲ့လုပ်ပြီးပြီ။
ပုံမှန်ဆို ချည်နှောင်သူတစ်ယောက်နဲ့ပန်းပွင့်သူတစ်ယောက်ဘဲချည်နှောင်လို့ရပေမဲ့ ကံကြမ္မာဆိုတာရှိ၏။
သူတို့လောကမှာ ပန်းပွင့်သူတစ်ယောက်မှာချည်နှောင်သူတစ်ယောက်ထက်ရှိနိုင်၏။
ဥပမာ ဒေါက်တာတိမ်ရိပ်နွေလိုပေါ့။သူ့ညီ၂ယောက်ကသူ့ရဲ့ချည်နှောင်သူတွေလေ။
သူလည်းကိုကိုသုံးယောက်ကိုချည်နှောင်ရမှာမို့ ဒေါက်တာဆီမှာအတွေ့အကြုံတွေသွားမေးထားရမည်။
လွန်းရိပ်ပျော်ပျော်ကြီးကျောင်းတက်နေရင်း မထင်မှတ်တာဖြစ်လာတော့သည်။
အဲ့တာကတော့ကိုကိုတို့အားကစားပွဲနေ့ကပေါ့။
"လွန်းရိပ် ကိုကိုဒီမှာ"
လွန်းလက်ပြနေသူကိုကြည့်တော့ကိုကိုမင်းရှင်။
သူအပြေးလေးသွားပြီး ကိုကို့ကိုနှုတ်ဆက်သည်။
"ကိုကိုကမီတာ၃၀၀အပြေးကွင်းမှာပါတာလား"
"အင်းကိုကိုစရင်းပေးထားတာလေ"
ဒီအတောအတွင်းသူနဲ့ကိုကိုမင်းရှင်နဲ့အဆက်ပသွယ်ရှိ၏။
"ဒါပေမဲ့ပန်းပွင့်သူတွေကအရမ်းအားနည်းတာကိုကိုကိုကပြိုင်လို့ဖြစ်ပါ့မလားဟင်"
"မင်းစိတ်ထဲကိုကိုကအားနည်းတယ်လို့ထင်လား"
လွန်းမထင်ပါ။ကိုကိုမင်းဓနရှင်ဆိုသည်မှာ တစ်ကျောင်းလုံးကိုပတ်ရန်ဖြစ်နေသူဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့ဒယ်ဒီကြီး ဒါရိုက်တာချုပ် Alexလည်းရှိသည်လေ။
ပန်းပွင့်သူတွေထဲအသေးဆုံးကတော့သူပေါ့။ကိုကိုမင်းရှင်ဆိုယောကျာ်းလေးတွေနဲ့ပြိုင်ချနိုင်သူ။
ဒေါက်တာထိမ်ရိပ်နွေဆို ယောကျာ်းလေးတွေနဲ့အပြိုင်ရည်းစားထားနိုင်သူ။
ကျစ်ကျစ်သူဘဲသေးကွေးနေတာ။
"ကိုကိုကောင်းကောင်းပြိုင်ခဲ့နော်"
"အင်း။စိတ်မပူနဲ့ဒီပြိုင်ပွဲနိုင်ရင် ငါကိုကိုနဲ့ ၂၀ကြေးလောင်းထားတယ်ဟီးဟီး"
"အော်"
လွန်းရိပ်ဒေါင်အကျဆုံးသွားကာထိုင်ချလိုက်သည်။ဒါပေမဲ့သူ့ကိုယ်ကတစ်ချိန်လုံးပူနေကာ ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိ။
နေပူလွန်းလို့လို့တွေးလိုက်ပေမဲ့ နေရိပ်သွားရင်လည်း ပူနေပြန်သည်။အခုတော့ရင်ဘတ်ထဲကပါပူလာ၍ လွန်းရိပ်မှာမနေတတ်တော့။ဘာရောဂါဖြစ်တာလဲဟုစိတ်ထဲစိုးရိန်ရသည်။
ချွေးစေးတွေကလည်းထွက်နေကာ မြင်မြင်သမျှလူတိုင်းကိုကုတ်ချင်လာသည်။
စိန်တွေယားလိုက်တာနော်။ဒီကြားထဲကိုကိုတို့က ပွဲမှာအဓိကလူကြီးတွေဖြစ်နေသေး။
သူနေရခက်လာပြီ။ပျော့ခွေနေပြီး တစ်နေရာမှာနားချင်လာပြီ။
နော်ကပြီးဘာလို့တစ်ချို့ယောကျာ်းလေးတွေကရေမွေးနေအရမ်းဆွတ်ထားတာလဲ။မွေးရနံ့ပြင်းလွန်းလို့ခေါင်းကိုက်တော့မယ်။
လွန်းနံရံကိုမှိရင်း စိတ်ဆိုးနေကာမြင်မြင်သမျှစိတ်တိုနေသည်။
သူလည်းဒေါက်တာဆီသွားဖို့ထလိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကိုစမ်းမိတော့ဘောင်းဘီကစိုနေသည်။
ဟမ်!!!???စိုနေတယ်ငါသေးပေါက်ချမိတာလား!???
သူထလိုက်မှသိသာသည်။ပေါင်ကြားထဲကတစ်နေရာကအရည်တွေအဆက်မပြတ်စီးကျလာပြီး တစ်ခုခုကိုလိုချင်နေသလိုအသံတွေထွက်နေသည်။
။။။။
YOU ARE READING
🌻Unlimited school🌻
Short Storyဒွီလိင်။sex.adult.warning18+.အသက်မပြည့်သေးတဲ့ 16.17အရွယ်လေးတွေမို့ အသက်မပြည့်တာတွေမကြိုက်ရင် မဖတ်ပါနဲ့။ school type ပါ။
