Είναι βράδυ
Φτανο σπίτι φωνάζω δημήτρης όμως δεν τον ακούω πάω στο δωμάτιο και τον βλέπω μέσα στα αίματα και εγώ να φωνάζω ξαφνικά ξηπνα και κατάλαβα ότι είταν όνειρο ο δημήτρης είναι δίπλα μου και κοιμούνται συκονομε χωρίς να τον ξυπνήσω πάω στην κουζίνα βάζω μα ποιο νερό ευτυχώς είταν όνειρο όμως αν το όνειρο που είδα θέλει να μου πει κάτι φοβάμαι τόσο πολύ αν πάθη κάτι ο δημήτρης μου θα πάθω δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν και αρχίζω να κλεω πρωταν τον απολύσανε του κάψανε το αυτοκίνητο και παραλιγον να τον πυροβολισουνε ο φόβος μου είναι τόσο δυνατόν .
Δεν του έχω πει τίποτα γιατί θα μου πει ότι δέν θα πάθη τίποτα όμως δεν είναι στο χαιρι του αν θα σηζή τον έχουν βάλει στο μάτι .
Αν του έλεγα να σταματήσει να είναι εισαγγελέα θα τσακονομασταν συνέχεια
Μακάρι να ήξερε πόσο φοβάμαι μι τον χάσω κάθε μέρα ο τρόμος μι πάθη κάτι .
Τον αγαπάω τόσο πολύ είναι είναι ο έρωτας της ζωής μου Πρώτη φορά νιώθω έτσι και να φοβάμαι μι γίνει κάτι και τον χάσω είναι τα πάντα για εμένα ο δημήτρης μου
Μετα απο λίγο πάω στον δωμάτιο ξαπλώνω και ευτυχώς δεν ξημνισε και εγώ προσπαθώ να χαλαροσο και να κοιμιθο.
