Prologue

10 1 1
                                    

May 22, 2007

"Please don't leave us, Vero. It's your responsibility" Mikaela said.

"I'm really sorry, Mikaela. But may pamilya na ako. Hindi ko sila pwedeng talikuran." Ika ni Vero habang nagiimpake.

"What are you saying?!" Nagtatakang tanong ni Mikaela. Hindi siya makapaniwala sa sinasabi ng lalaki.

"May pamilya na ako, Ela! I cheated on my wife with you! Kabit ka lang!" Walang hiya niyang sinabi.

Tila ba nawala ang lahat ng kanilang pinagsamahan nang malamang ginagamit lang siya ng kanyang partner. Ang malala ay nabuntis siya nito.

"So iiwanan mo lang ako? Vero, my parents wouldn't even accept the baby. I'm barely 18. I have to take this responsibility so do you!"

"You really thought na minahal kita? I'm just using you for pleasure. What a waste of time na mahalin ka!"

She slapped him hard in the face."I'm 2 months pregnant! Hindi ko to pwedeng talikuran, Vero! Are you out of your mind?!"

"Well, it's your problem. I suggest para hindi ka na mamroblema. Ipalaglag mo na lang yan. Ayaw mo nun? Matutupad mo pa ang pangarap mo?" He smirked at her.

"How dare you say that to me? Parang ganun lang kadali kung sabihin noh?" She sighed. "Please, we can take care of our child just give me a year. Please give me a chance..." She looked at him, begging. "Just give me a year and I can leave you alone." She said in frustration.

"Don't you understand?! It's your problem not mine! You should've put protection before having sex!" He pushed her away. "Makaka sira ka pa ng reputation ko." He called the guards. "Take care of her, I don't want to be seen with a bitch." He said in annoyance.

"Vero, please!" She begs but the guards grabbed her. "Please don't take me out of here, I need to talk to him." "I'm sorry mam, pero hindi pwede." One of the guards said.

- - -

Mikaela's POV:

Ganun lang ba yun? Hindi ako makapaniwalang ginagamit lang pala ako ng gago...Wala di kasi akong laban dun, businessman siya. Tas ako isa lang akong mahirap at nerd.

Ang talino ko! Pero na bobo ako sa pag ibig...

Hindi ako matanggap ng magulang ko at iniwanan din ako ng partner ko.

Mas malas pa ako sa malas, HAHAHAHA

- - -

I decided to live with my friend, I actually did some daily duties para naman may pakinabang ako..

Siyempre, nakitira ka nga lang tapos hihilata ka lang. Ano ka siniswerte?

Well, hindi naman ako masyadong stress kaya safe si baby..

Kahit naman papaano, pinagpatuloy ko pa rin ang pag aaral ko.

"Beshie, may labahan ka pa jan? Tutulungan na kita?" Sabi ko sa kanya.

"Ako na bahala dito, mhiee. Wag ka mutant masyadong galaw ng galaw baka mamaya mapaano ka pa." Ika niya. I rolled my eyes "Melisse, you don't have to worry. Malakas ang beshie mo. Malakas si baby." Pagyayabang ko sa kanya.

"Mhie naman, you did enough na. Nagluto ka na, ako nang bahala dito." She said looking concerned.

"Malakas pa ako, promise." Sabi ko sa kanya.

Bubuhatin ko sana ang mga labahan, ngunit biglang sumakit ang tiyan ko.

"Ouch!" Napatingin si Melisse sa akin. "Mhie, magpahinga ka muna." Inalalayan niya ako para makahiga.

"Sabi ko naman sayo, Mikaela. Wag ka munang galaw ng galaw. Ang kulit mo talaga." Ika niya.

"Marami pa akong gagawin ng PETA, kaya ko pa naman.."

"Don't stress yourself sa PETA mo, pwede naman I-extend yung deadline kasi Alam naman nila yung kondisyon mo ngayon." Payo niya.

"Sige na nga!" Pikon kong sagot.

- - -

January 22, 2008

Naghahanda ako ng hapag-kainan dahil malapit na ang hapunan. Nang bigla na lang sumakit ng husto ang aking tiyan. Pag tingin ko sa kalendaryo, due date ko na pala. Tangina bat' di ko naalala.

Humingi ako ng tulong sa kaibigan at mga kapitbahay ko. Agad naman silang sumugod at idinala ako sa hospital.

- - -

Pagkatapos ko manganak ay nalaman kong babae pala ang dinadala ko. Tuwang tuwa ako nang makita ko ang aking anak. Gusto ko siyang mahawakan ngunit hindi pa sa ngayon kasi dinala siya sa facility room.

"Mhie, kailan ko siya mahahawakan?" Tanong ko kay Melisse.

"Maghantay ka muna mhie, wag mo madaliin. Kakapanganak mo nga lang nai-stress ka na." Ika niya.

I just rolled my eyes. "Ito naman nagtatanong lang, nag alala agad. Pag ako namatay." I joked.

She started to cry and she hugged me. "Ano ka ba mhie? Wag mo sabihin yan. Hindi ka pa mamamatay. Sus ko naman ahahaha."

"Iyakin ka talaga, hindi ka nagbago." Aking pagbiro.

"Ano ba ang ipapangalan mo sa anak mo?" Ika niya.

"Aba may pa change of topic ahh." I said sarcastically.

"Ano ba? Jennie? Christie? Anita? Melina? Veronica?" I said curiously.

"Ano ba Yan, puro ka naman Queen mhieee." I rolled my eyes. "Sige nga ito na, seryoso na." Sabi ko sa kanya.

"I would like to name her....Mara.."



Who Exactly Are You, Mara?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon