Sen Ve Ben

Oha Mert!

Resim İnci :)

Sabah uyandığımda Mertle sarmaş dolaştık.Ama Mert üzerimdeydi ve beni eziyordu.

''Mert ezildim burda üzerimden kalkarmısın?''Salak çocuk bide duysaydı.

''Mert sana diyorum.''Mert hele şükür beni duymuştu ve üzerimden yavaşça kalkıp yanıma yatmıştı.

''Sanada günaydın Mert.''Mert beni takmamıştı bile.Gıcık!

Çekyatta doğrulup telefonumu elime aldıktan sonra saate baktım saat 10:30'du.Daha erkendi aslında.Telefonu bırakıp lavaboya girdikten sonra yüzümü yıkayıp saçlarımı düzelttim.Üstüm buruş buruş olmuştu artık olduğu kadar elimle düzeltmeye çalışmıştım.Lavabodan çıktıktan sonra barjer koltuğa oturdum ve Mert'e bakmaya başladım.Çok tatlı uyuyordu.

''Bana bakmayı kes!''Sen uyumuyomuydun?Ne ara gördün baktığımı?
"Gıcık herif"diye fısıldamıştım ama Mert tabikide duymuştu ne kulak varsa çocukta.Eline bir yastık alıp serçe bana fırlatmıştı.Bu sefer susmayı seçmiştim.Nolur noolmaz Mert'in sağı solu belli olmuyo şimdi kalkıp saçımdan sürüklese açıkçası hiç şaşırmam o derece yani.

"İnci hanım kahvaltı hazır."bu Elif ablanın sesiydi evin baş hizmetçisiydi.Evde 3 hizmetçi 2 bahçivan 3 te koruma vardı.EV değil saray olduğu için anca yeterdi zaten.Kafamı Elif ablaya çevirdikten sonra "Tamam E.."
"Elif abla sen in biz geliyoruz."dedi Mert ne ara duydunki sen yani.Mert hele şükür gözlerini açmış ve doğrulmuştu.Dağınık saçlarıyla çok tatlı duruyodu.Ayağı kalkıp lavaboya giderken"Bana bakmayı kes!"dedi.Aman be yedik sanki seni gıcık herif ya!Mert'i aldırmayıp ondan önce aşağı inmiştim.Kurt gibi açtım ve hemen sofraya oturup yemeye başladım.Arkamdan beklediğim ses geldi"Yavaş ye boğulucaksın."
"Sanada günaydın Mert."dedim.Vallaha şu sofranın tadını çıkarmak istiyodum bi kuş sütü eksikti sofrada.
"Günaydın gençlik."bu Alperin sesiydi.Selinle yanımıza geldiklerinde yemek boğazıma kaçmıştı resmen karşımda bir çifte kumru görüyordum!Ama nasıl olur ya daha dün birbirlerine girmesinler diye ayırmıştım onları nasıl olur aklım almıyordu!
"Boğulursun demiştim." Mert hemen fırsatından yararlanmıştı.Selin birden gülmeye başladı.
"İnci pek beni sevgilimle görmeye alışık değildir o yüzden böyle oldu galiba."dedi.Tabi alışık değilim sanki sevgilisi olduda.Öksürmem dinince
"Siz ne ara sevgili oldunuz ya o odada nooldu acaba??Kardeşime bişey yapmadın dimi Alper??"
"Sakin ol İnci bişey yapmadım kardeşine.Hem senin sevgilin olmamışsa biz naapalım yani."dedi.Son dediği ağırıma gitmişti hemen masadan kalkıp yukarı çıkmıştım.Çantamıda aldıktan sonra hışımla evden çıktım.Bugün nedense hiç günümde değildim.Tam ana caddeye çıkıcakken kalbim sıkışmaya başladı nefes alamıyordum."Yardım ed.."

.........

Gözlerimi hastahane odasında açmıştım.Başımda hemşireler vardı.Noolduğunu pek anlayamamıştım.En son hatırladığım tam caddeye çıkıcakken fenalaşmamdı.Gözlerimi tamamen açtığımda hemşireler bir takım sorular sormaya başladı.
"İnci beni duyuyormusun?"konuşmaya halim olmadığı için kafamı onaylarcasına sallamıştım.Hemşire elindeki kağıda bişeyler yazdıktan sonra odadan dışarı çıktı.Daha 5 dk olmadan içeri annem ve babam telaşlı bir şekilde girmişlerdi.
"İnci kızım!"
"Baba."
"İyisin dimi kızım ağrın falan varmı varsa hemen hem....."
"Baba sakin ol ben iyiyim.Ama bana noolduğunu hatırlamıyorum."
"Kızım kalbinde ritim bozukluğu tespit edildi."
"Bu kötü bişey mi?."
"Aslında dikkat edilirse bişey olmaz ama dikkat edilmesse ..."
"Edilmesse nolur baba?Yoksa.."evet yoksa ölürdüm.Daha hayatımı yaşamadan ölürdüm.Gözyaşlarıma hakim olamadım.Babam beni sakinleştirmek için başımı okşuyordu.Tam babamdan ayrılıcaktımki içeri Selin ve Oğuz girmişti.
"İncii kardeşim!"
"Güzellik!"ikiside çok korkmuşlardı.Selin hemen bana sıkıca sarılmıştı.
"Çok korktum sana bişey olucak diye."
"Korkma korkulucak bişey yok."Selin belliki ne olduğunu bilmiyordu.Bilmemesi daha iyiydi.
"Çocuklar bu kadar görüşme yeter.Zaten İnci yarın taburcu oluyor.Bırakalımda biraz dinlensin."Selin ve Oğuz kafasını onaylarcasına sallayıp dışarı çıktılar.Babamla annemde anlımdan öpüp odadan çıktılar.Asıl merak ettiğim Mert nerdeydi.Şimdi tam sırası değil mi İnci!Gıcık herif hemen yokluğunu hissettiriyor.Oha ama ya hastahane burası bu kadarıda fazla yani!
"Mert delirdin mi sen?Kapı denen bişey var bilmez misin sen?"
"Fazla konuşma sakar.Keyfimden camdan gelmedim heralde."
"Düşseydinde bi yerin kırılsaydı."
"Sen niye ölmedin ki?"
"Evet keşke ölseydim dimi?Sende benden kurtulurdun."
Mert bazen kalp kırabiliyordu.Onunda olandan haberi yoktu.
"Yarın taburcu olduktan sonra bize geliyosunuz."
"Sizin evdede ne varsa artık yakında sizin eve taşınıcaz."
"Allah korusun."
"Aman bende çok meraklı değilim sizin eve merak etme yani."
"Neyse ben gidiyorum yarın görüşücez nasıl olsa."Mert başıma ufak bir öpücük kondurduktan sonra camdan çıkarak gitmişti.Duvardaki saate baktığımda saat 9:30'du.Uyuyup dinlensem iyi olucaktı.Göz kapaklarım yavaş yavaş kapanıyordu.En sonunda tamamen kapandı ve uykuya dalıverdim.

.......

"Anne kıyafetlerimi verir misin?"
"Tamam kızım."sabah 7:30'du.Çoktan serumum çıkmış banyoya girmiş hatağa üstümü giyiniyordum.Annemle beraber çıkıcaktık hastahaneden ordanda Mertlere gidicektik zaten.Kalbim hala biraz ağrıyordu.Bu ağrılar 1 hafta boyunca devam edicekmiş.Lanet ağrı bi girdimide bidaha çıkmıyor.Annem kıyafetlerimi verdikten sonra üstümü değiştirip ayakkabılaımı giymiştim.Dışarı çıktığımda annem çantamı toparlamış beni bekliyordu.
''Anne ben hazırım çıkabiliriz.''
''Ta...kızım daha süslenemedin mi?''
''Ne var anne ya özendim azcık noolmuş.''
''Tamam tamam bişey demedim hadi baban bizi arabada bekliyor.''
Annem çantamı eline aldıktan sonra odadan çıkmıştık.Kapının önüne geldiğimde 'şükür' dedim.Babam kapının önündeydi.Hemen arabaya atladım.Radyo son ses açık bir şekilde gidiyorduk.Keyfimiz yerindeydi.Mertlerin evine gelince.Artık ne kadar çok geldiysem hemen içeri girdim.Şarkı söyleye söyleye içeri girdim.Birden karşımda Meral teyzeyi görünce kendime geldim.
'Merhaba meral teyze.'
'Merhaba İncicim.Geçmiş olsun.Çok iyi gördüm seni.'
'Teşekkür ederim Meral teyze'
'İstersen yukarı çıkabilirsin Mert yukarda.'
'Mert'in adını duyar duymaz hemen yukarı fırladım.Odasının kapısını küt diye açınca çığlığı bastım.Mert çıplak bir şekilde karşımda duruyordu!Hemen arkamı dönmüştüm.
'Mert çok özür dilerim!'
'İnci hayvan gibi içeri giriyosun ondan sonra özür diliyosun .Kapıyı çalmayı deneseydin.'
'Gerçekten bilerek yapmadım.Senin çıplak olucağını hesaba katmamıştım.'
'Doğru ben insan değilim ya çıplak olamam.Hattağa ben duşta almıyorum.Hortumla yıkıyolar beni.'
'Tamam ya kızma çıkıyoruz işte.'

Arkadaşlar kusura bakmayın uzun zamandır yazamıyorum malum tatildeyim.