Bir Hilal Uğruna

Kalem, fırça, mermer nedir? Birer oyuncak!
Şaheserler süngülerle yazılır ancak!

Hüseyin Nihal Atsız

Evet ilk asker kurgumla sizlerleyim. Şuan giriş bölümündesiniz. Asıl bölüm Asenanın ağzından olacak. Eğer beğenirseniz, oylayı yorum yapın lütfen. İyi okumalar pupatyalarım<3

2002 TUNCELİ, ÇEMİŞGEZEK

"Halacım hadi uyu artık güzelim"

Asena kendisine artık uyumasını söyleyen halasına baktı. Büyük yeşil gözlerini kırpıştırdı. "Annem ve babam gelene kadar uyumam" dedi inatla. Halası Kübra omuzlarını kaldırıp indirdi. "Ama onlar-" demesine kalmadan Asena sözünü kesti. "İşteler biliyorum, ama söz verdiler. Bugün beni görmeye gelecekler. Yanımda uyuyacaklar." Dedi.

Kübra minik Asena'nın yanına oturuverdi. Elinde ki tavşanlı oyuncağı salladı. "İyi de sen zaten birine arkadaşlık ediyorsun" dedi. Asena tam itiraz edecekken dış kapının sesi duyuldu. Asena olduğu yerden fırladı. Hızla evin koridorunda ilerleyip dış kapıya vardı. O sırada babası ve annesi eve giriyordu. Annesi içeri girip kendisine doğru koşan minik kızı görünce kollarını iki yana açtı. Asena heyecanla bağırdı. "Anne!"

O sırada babası kapıyı kapatıp kilitledi. Asena'nın halası Kübra, kapıya doğru gelip abisi kadir' e sarıldı. "Hoş geldiniz abi" dedi içli içli. Kadir kendisine sarılan bacısını kollarının arasına aldı. "Hoş bulduk bacım. Hoş bulduk". Asena annesine sarıldıktan sonra babasının bacağına yapıştı. "Baba!" dedi heyecanla. "Geleceğini biliyordum". Kadir kendisine yapışan küçük kızı kucağına aldı. "Tabi geleceğim kız, söz verdik bir kere. Asker sözünden döner mi hiç?" dedi. Asena babasının boynuna sarılarak "dönmez!" dedi. Babası daha sonra Asena'yı karşısına aldı. "Sen niye uyumadın? Hele bir de bana" dedi. Asena ellerini birleştirerek babasına baktı. "Sizi bekledim" dedi. O sırada annesi Asena'nın açık duran saçlarını topluyordu. "Ama saat çok geç oldu annecim". Halası Kübra, Asena'nın kıçına hafifçe vurdu. "Anlatamadım ki zilliye! Tutturdu da annem ve babamla yatacağım diye"

annesi başını hafifçe yana eğdi. "annecim sen uyusan bile biz senin yanına gelirdik. Neden uyumadın?" dedi. Asena omuzlarını kaldırıp indirdi. "ben sizinle uyumak istiyorum" dedi şımarık sesiyle. Babası hızlı bir manevrayla kızını omzuna aldı. "hadi o zaman yatalım çiçeğim" dedi ve Asena ile birlikte uyumaya gitti. O sırada Kübra yengesine döndü. "nasılsın yenge? Bir haber var mı?" diye sordu. Nesibe ayağa kalktı. Ve Kübra ile birlikte mutfağa geçtiler. Masaya oturdular. Nesibe'nin sessizliği Kübra'yı ürkütmüştü.

Nesibe masada duran sürahiden bardağa su doldurdu ve kana kana içti. Ardından bardağı sertçe masaya bıraktı. "hiç iyi değil." Dedi. "her gün en az yirmi çocuk götürüyorlar Kübra. Hiç birini önleyemiyoruz."

Kübra'nın içini endişe kaplayıvermişti. Abisi ve yengesi inanılmaz askerlerdi. İkisi de kıdemli astsubaydı. Yaptıkları ile konuşulan askerlerdi. Onların bile elinden bir şey gelmiyorsa, ne olacaktı bu memleketin hali?

Kübra daha sonra "peki şimdi ne yapacaksınız?" diye sordu. Nesibe kafasını çevirdi. "bir kaçını etkisiz hale getirdik. Gerisini Allah bilir" dedi. Kübra tam bir şey söyleyecekken minik Asena içeri girdi. "anne hadi sen de gel artık"

Nesibe olduğu yerden kalkıp Asena'yı kucağına aldı. Ve ikisi birlikte odasına ilerledi. O sırada babası, Asena'nın yatağını düzenlemekle meşguldü. Nesibe kucağında ki uyku sersemi kızı ile odaya girdi. "biz geldik" dedi sessizce. Kadir yatağın yorganını kaldırdı. Nesibe de minik kızını yatağın içine yerleştirdi. Daha sonra ikisi de kızlarının yanına sırnaştı. Asena annesinin ve babasının yanında olmalarının verdiği huzur ile gözlerini kapattı. Sıcaklıkları uykusunu getirmişti. Kadir sıcak hareleri ile baktı kızına. Ellerini saçlarına attı. Asena'nın hafif dalgalı saçlarına dokundu. Saçları o kadar narindi ki sanki her an kopmaya hazırlardı. Kadir daha sonra hafifçe eğildi kızının saçlarına. Derin bir nefes çekti. Kızının saçlarının kokusuyla doldurdu ciğerlerini. Asena olduğu yerde kıpırdandı. Henüz daha tam olarak uyumamıştı.