🤚Chapter 49
ယခင်ဘဝတွင် ကျိအန်းနဉ် အဖွားတွင် တည်နေသည့်ကျောက်မှာ သေးနေသေး၍ ခွဲစိတ်မှုကို မလုပ်ဆောင်နိုင်သေးချေ။ လဝက်လောက်နေမှ အဖွားက ခါးနာနေကြောင်း ညည်းညူနေသဖြင့် ဆေးရုံကို ခေါ်သွားခဲ့သည်။ ထိုနောက် ဆရာဝန်က ခွဲစိတ်ရန်အတွက် ကျောက်က ပိုကြီးလာသည်အထိ စောင့်ခိုင်းခဲ့သည်။
သိုသော် ယခုဘဝ၌ တည်နေသည့် ကျောက်က ခွဲစိတ်ရန်လိုသည့် အခြေအနေအထိပင် ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။
တခုခုတော့ လွဲနေပြီ...
သူမ၏နှလုံးသားထဲ ထိတ်လန့်လာသည်။
ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီးနောက် အန်းနဉ်နှင့် သူမပတ်ဝန်းကျင်ရှိ လူများ၏ ဆက်ဆံရေးက ယခင်ကနှင့်မတူဘဲ ကောင်းသောပြောင်းလဲခြင်းမျိုး ဖြစ်လာခဲ့သည်။
ဥပမာအနေနှင့် စွန်းယာရှန့်အား အန်းနဉ်က အတိတ်ကဖြစ်ရပ်များကို တားဆီးရန် အစပျိုးခဲ့သည်။
ကျောင်းချန်နှင့်ပတ်သတ်၍ နောင်ဘာဖြစ်လာမည်ဆိုသည်ကို မသိသော်လည်း သေချာသည်မှာ တူညီသည့် ထောင်ချောက်ထဲကို သူမပြန်အကျခံမည် မဟုတ်ပေ။
ဝမ်ယွီကိုမူ ယခင်ကဲ့သို အမှားများ ထပ်မဖြစ်စေလိုပေ။
အရာအားလုံးက မှန်ကန်သည့် လမ်းကြောင်းပေါ်ရောက်နေသည်။ သိုသော် ရုတ်တရက်ကြီး အဖွား၏အခြေအနေက အတိတ်ဘဝကထက် မြန်မြန်ဆန်ဆန်နှင့် ဆိုးရွားလာသည်။ အန်းနဉ်၏နားထဲ အသံကျယ်ကြီး မြည်နေသည့်အတိုင်းပင် မူးဝေနေပြီး စိတ်ရှုပ်လာလေသည်။
ဆိုဖာပေါ် အချိန်အတော်ကြာ လှဲနေခဲ့ပြီးနောက် ထလာကာ အတန်းပိုင်၊ ကန်တင်းမန်နေဂျာနှင့် ရှုချန်းတိုအား ခွင့်တိုင်ရန် စာပို့ခဲ့သည်။ ပိတ်ရက်စာသင်သည့် အလုပ်ကိုလည်း ရွှေ့ဆိုင်းလိုက်သည်။
ရှုချန်းက စာကိုလျင်မြန်စွာ တုံပြန်ခဲ့ပြီး သူမအား နှစ်သိမ့်ပေးခဲ့သည်။ အားလုံးကလည်း သူမ၏အခြေအနေကို အကြမ်းဖျင်း နားလည်ကြသဖြင့် ခွင့်ပေးလိုက်ကြသည်။
အန်းနဉ် တဖြည်းဖြည်းနှင့် စိတ်တည်ငြိမ်လာသည်။
သေချာစဉ်းစားကြည့်လျှင် ဝမ်ယွီစကားများမှာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ သူမအဖွား၏အခြေအနေက အသက်အန္တရာယ် စိုးရိမ်ရသည်အထိ မဟုတ်ပေ။ ထိုအပြင် အားလုံးကိုလည်း သေချာစီစဉ်ထားပြီးသားဖြစ်သည်။ ယခင်ဘဝကပင် ခွဲစိတ်မှုက ချောချောမွေ့မွေ့နှင့် အောင်မြင်ခဲ့သည်။ လက်ရှိတွင်လည်း ပိုက်ဆံအကုန်ခံကာ သူနာပြုတစ်ယောက်ကို ငှားခဲ့သေးသည်။