9. Slaapzaal

26 3 0
                                    

Ik heb Jessie mee naar buiten gesleurd en samen met Nils wachtte we alle groepjes op. Esmee verdween samen met Maya naar haar vriendinnen uit een ander groepje en Tom sloot zich bij ons aan.

'Het ziet er na uit dat groepje vijf als laatste is.' Mompelde hij en hij nam plaats bij ons bij het kampvuur. Het vuur verlichtten alle vier onze gezichten en de hitte straalde er vanaf. 

'Ik had verwacht dat Andreas het beter zou doen.' Zei ik daarachter aan. Het was nu geheel donker buiten en ik maakte me misschien wel zorgen om hem.

'Wat doen ze eigenlijk als een groepje de weg niet vindt?' Vroeg Nils en ik dacht na.

'Geen idee,' Mompelde ik in realisatie. Wat doen ze eigenlijk? 

'Oké, jongste groep naar bed.' Ik glimlachte toen ik erachter kwam dat ik daar geen deel meer vanuit maakte. Ik zag Tom op staan en Jessie, Nils en ik keken hem verbaast aan.

'Wat? Ga je me vertellen dat jullie allemaal zeventien zijn?' Ik lachte en nam een slok van mijn chocolade melk.

'Ga je ons vertellen dat jij dat niet bent.' Hij zuchtte lachend en liep voor ons door.

'Welterusten, klootzakken.' Ik grinnikte, hij was zo verkeerd nog niet.

'Ah, hier geniet ik nou van. We zijn eindelijk in een hogere klas, we worden niet meer ondergetekend-'

'Eh, dat in principe nog wel, want alleen de oudste mogen ondertekenen.' Nils keek verbaast op.

'Waar gaat heel dat markering gedoe dan over als alleen de oudste mogen ondertekenen?' Jessie knipte in zijn vingers.

'Kijk, daar heb je het hem nou juist, dat mag iedereen doen.' Nils keek ons even niet-begrijpend aan.

'De regels hier zijn zo onlogisch.' Jessie en ik negeerde wat hij zei en ik keek even om me heen om te zien of groepje vijf al binnen was gekomen, maar nee. 

'Eerlijk, Lysa. Je hebt echt geluk dat je gay bent want je weet niet hoe moeilijk het is om een markering te zetten bij iemand van de andere slaapzaal.' Ik lachte.

'Ja, ha. Ik heb vrijheid om iedereen te markeren die ik wil.' Nils keek me bezorgd aan.

'Als je maar van me afblijft.' Ik wees met mijn vinger naar hem toe terwijl ik mijn chocolade melk opdronk.

'Ik vind jou nog steeds lelijk.' Hij zuchtte. 

'Want ik zweer je, je moet eerst wel tien keer kijken of er iemand nachtdienst heeft of niet. Wat niet altijd zo is, want na een bepaalde tijd gaan die ook gewoon slapen. Maar er hangen hier geen klokken dus niemand weet wanneer dat is! En als er dan niemand is moet je er maar voor zorgen dat je wakker bent! Op het juiste moment buiten staat, die dingen. Er zit een hele strategie achter.' Nils keek Jessie ademloos aan.

'Wauw, dan kan ik het wel vergeten met Jude.' Ik keek Nils grijnzend aan.

'Ben je dat serieus van plan.' Hij keek me lichtelijk onzeker aan.

'Ja. Ik bedoel, ik heb nog heel wat in te halen als ik zo naar jou kijk.' Ik grijnsde.

'Oh, hou er maar rekening mee dat dat nog wel even langer gaat duren.' Jessie zuchtte.

'Het is ook zo oneerlijk. Jullie hebben alle privacy van de wereld me je-' Jessie keek me betrapt aan en hij wees toen naar Nils.

'Weet hij het al, over Andreas?' Ik knikte.

'Andreas is een paar keer bij mij thuis geweest. Hij kent Nils dus al.' Jessie knikte. 

'Oh, oké.' Zei hij opgelucht.

HemWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu