26

85 4 0
                                    

Elimi yüzüme götürüp yüzümü ve gözlerimi ovuşturdum. 

Kazanın üzerinden 1 ay geçmişti. Buna rağmen o günden beri adam akıllı uyuyamıyordum. Ne yapacağımı bilemiyordum. Gökhan yüzünden şirkete de odaklanamıyordum.

"Acınası haldesin Kerem."

Elimi saçıma götürüp masada önümde duran fotoğrafa baktım.

Gökhanla liseden olan bir fotoğraf duruyordu. Gökhan tedaviye başladığı sıralarda çıkarıp okuduğum romanın arasında saklıyordum.

"Nasıl unutabildim seni?"

Masanın üzerindeki sabit telefon çalınca fotoğraftaki yüzümü çalan telefona çevirdim. Arkamdaki sandalyeye yaslanıp masaya doğru sürükledim. Ardından telefonu yanıtladım.

"Efendim misafir bekliyor muydunuz?"

Arayan kişi resepsiyondan Seldaydı.

"Hayır."

"İsminiz neydi?"

Benden çok yanındaki kişiye sormuştu soruyu. Karşıdaki kişi kısık bir şekilde Gökhan dedi.

Bir anda gözlerim açıldı.

"Gökh..."

Cümlesini tamamlamasına izin vermeden araya girdim.

"Odama yönlendir."

"Pekala efendim."

Telefonu kapatıp hızlıca şahsi banyoma girip aynaya baktım.

Uykusuzluktan dolayı göz halkalarım bir hayli belli oluyordu. Saçımdan söz etmiyordum bile. Ağzım kokuyor mu diye merak ettiğim için avcumun içine nefesimi üfleyip kokladım. Kötü kokmuyordu fakat güzel de kokmuyordu.

Hızlıca elimi yüzümü yıkadım. Havluyla kuruladıktan sonra aynanın arkasında bulunan bölümden diş fırçası ve macun çıkarıp bir güzel diş temizliği yaptım. Macunu yerine bıraktıktan sonra tarağımı ve jölemi çıkardım.

Saçıma model vereceğim sırada kapım çaldı. Model yapmaya vakit bulamadan kapıma dayanmıştı. Elimle çok az bir miktar jöle alıp biraz saçımı dağıtarak dağınık görünüm verdim.

Kapı ikinci kez çalınca banyodan çıkıp kapısını kapadım ardından masama geçip oturdum.

"Gel."

Kapı açıldığı sırada önümde duran fotoğrafı fark ettim.

Gökhan içeri girdi. O anki refleksle fotoğrafı alıp yere attım.

"Bekletmeye bayılıyorsun her zamanki gibi."

"Çalışırken dalmışım kusura bakma."

Yüz üstü yere düşen fotoğrafa baktı.

"Belli oluyor."

"Seni hangi rüzgar attı buraya?"

"Fazla konuşmayacağım."

Masama yaklaşıp elinde duran kabarık zarfı bana uzattı.

Elinden alıp zarfı açtım. İçinde yüklü bir miktarda para vardı.

"Burada Burhan beyin tedavi masraflarım için ödediği 15.000 TL var."

"Bu ne şimdi?"

"Borçlu kalmayı sevmem."

"Bu kadar parayı 1 ayda nasıl bir araya getirdin?"

"Ne önemi var?"

"Gökhan!"

AYLARDAN KASIM +18 (GAY)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin