Katil Yıldız

Korkak Çoçuk.

Göz kapaklarımı zar zor açıyordum. Gözümü açtığımda gözüme vuran ışık,gözlerimi geri kapatmama sebeb oldu. Gözlerimi tamamen açtığımda ise başımı yavaşca sağa çevirdim. Sağımda Hoseok duruyordu. Ayıldığımı görünce

"Hey iyi misin? Bayıldığını duyunca yanına gelmek istedim."

"Teşekkür ederim,bayıldım mı?
Pek bir şey hatırlamıyorum."

"Evet,aceleci bir şekilde  lavaboya gittiğini söylediler. Sonra yerde baygın bir şekilde yatıyormuşsun. Ne olduğunu hatırlıyor musun?"
En son olanları düşündüm.
"Ceset görmüştüm"
"Ölü ceset mi?"
"Hayır,yaşar ceset aptal. Ne olabilir."
Güldü, ve cümleme devam ettim.
"En son yüzü ezilmiş kalbi ise çarpı işareti ile delik deşik olmuştu. Ama ondan mı bayıldım bilmiyorum. çıkmadan önce nefes alamıyorum bilincimi o şeyi görmeden önce de kaybedecek gibiydim. Onu görünce de tamamen kaybettim."

"Seni birazdan taburcu edecekler. Kahve almaya gidiyorum. İster misin?

İyi olur, Teşekkür ederim."

"Ne demek"

Hoseok odadan çıkmasının ardından içeriye hemşireler girdi. Kolumdaki  serumu çıkardıktan sonra taburcu olabileceğimi söylediler. Çok geçmeden,Hoseok içeriye girdi.
Kahveyi bana uzattıktan  sonra bir yudum almıştım iyi gelmişti.
İkimizde dışarıya çıkmıştık.
Yürürken birine çarpmıştım ve elimde ki kahve de gömleğine dökülmüştü. Ve bak bakalım gene o çocuktu.

"Siktir,ulan dikkat etsene gözün yok mu senin?

"Özür dilerim,isteyerek olmadı."

"Bunu nasıl telafi edeceğiz sence,korkak?"

"Yeni bir gömlek alacağım. Tekrardan özür dilerim."

"Telefon numaranızı almam gerek yarın en kısa süre içinde getireceğim."

"Telefon numarasına gerek yok.
Benimle gel,gömleği ver ve git."

Derin nefes aldım. En azından onda bir şeyler olduğunu öğrenmeme yardımcıydı ve Taehyung beni sebebi olmadan kendine çekiyordu.

"Arabama bin seni götüreceğim."

Hoseok'a dönüp "Üzgünüm böyle bir şey olduğundan,tekrar görüşürüz."

"Görüşürüz Jeon"

"Seni bekleyemem,hızlı ol."
Göt herif dedim içinden. Onu takip etmeye başladım. Arabasının yanına geldiğimde ön koltuğa oturdum oda şoför koltuğuna oturup arabayı sürmeye başladı bacağımı istemsiz şekilde titretiyordum bana baktı ve elini bacağımın üstüne koydu. "Bacağını titretme,dikkatim dağılıyor." Ona dönüp öylece baktım elini geri çekti. Elini bacağıma koyunca garip hissettim. Dokunması karnımı ağrıtmıştı. Mağazaya geldiğimizde arabadan çıktım nereden çatmıştım ben buna?
Mağazaya doğru geldiğimde elime beyaz bir gömlek alıp,kasada ödeme yaparken telefonum çaldı Hoseok arıyordu telefonu açtım.

"jeon..."
Sesi titriyordu bir şey olduğu belliydi.
"Hoseok? Bir şey mi oldu?

"Jeon, Kaybolmuş gibiyim."
"Ölüyorum. Lütfen yanıma gel."

"Neredesin Şuan? Hemen geliyorum sakin ol."

"Hastanedeyim."

"5 dakikadan orada olacağım." Telefonu kapattım. Gömleği alıp hızlıca mağazadan çıktım. Elim ayağım birbirine dolanmıştı. Hemen Taehyung'un yanına gittim.

"Senden bir şey isteyebilir miyim lütfen?"

Konuşurken sesim titremişti.Tanrım bundan nefret ediyordum. Bal rengi gözleri ile bana baktı.
"Ne isteyeceksin?"