පූර්ව 🌛 = 4

158 33 12
                                    


යශේන් pov :

යාන්තම් නිම්නලාගෙ මල ගෙදර ඉවර උනා විතරයි ! හැබැයි හත් දවස ලන් වෙන්නත් ලගයි.... හැබැයි හැමදාම වගෙ පුන්චි පුන්චි පොද.... පොලොව තෙත් කරාගෙන යන පුන්චි පුන්චි පොද.... සුදු වැලි මිදුලෙ ඇවිදින්න බෑ... තෙත් ගතියට.....

"සුදු පුතා.... ... .. ."

"ඕ අම්මා...!"

"මන් පොඩ්ඩක් පල්ලෙහාට ගිහින් එන්නම්....ගෙට කුසුම් නැන්දලාගෙ ගෙදර හත් දවසනෙ...."

"යන් මාත් එනවා...."

අදුරු සීතල කාමරෙ පොත් මේසෙන් නැගිට්ටා මම... අම්මා ව යවන්න බැ තනියෙන් වැහැලා වැහැලම... පාරවල් වල මඩ ඇති.... ජීවිතෙ හරි බරයි....එන්න එන්නම ජීවිතෙ බර වෙනව මිසක් බර අඩුවෙනවා නෙවෙයි..... ඔව් ඇත්ත අප්පා නැති පවුලෙ මගෙ අම්මාටත් නන්ගිටත් ඉන්න එකම රැකවරණෙ මම.... ඔව් ඒක ඇත්ත....

සීතල සුලගින් පපුව පුර ව ගත්තු මම එහෙන්ම නැගිට්ටා....අරුන් ටිකත් නිම්නලාගෙ ගෙදර යනව කිව්වනෙ අද.... බයික් එකෙ යතුරත් අරන් එහෙන්ම එබුනා පොඩ්ඩිගෙ කාමරෙ ට..

අහ්! අද සෙනසුරාදා නෙ...පොඩ්ඩි උදෙන්ම ක්ලාස් යන්නැති එකිගෙ යාලුවා එක්ක....අමතකත් උනා... .. නැතත් පොඩ්ඩි ඉන්නවානම් මේ ගෙදර මෙච්චර නිශ්ශබ්ද නැ...

එහෙන්ම ඇදන් හිටපු ශෝටට කලු ශෝට් එකක් දාන් අතින්ම කොන්ඩෙත් හද හද එලියට බැහැලා බයික් එකත් ස්ටාර්ට් කරන් වාහනෙ කඩුල්ලෙන් එලියට දැම්මා... කඩුල්ලත් එක්ක....වැට දිගටම තියෙන්නෙ ගැට පිච්ච මල්.... සුවදයි මුලු පලාතම... ඒ වගෙ ම දිය කූඩලු..... නිතර ම වගෙ වතුරම ඕනි එවාට...

ඒ එක්කම වගෙ අම්මා ගෙදර දොරත් වහන් ඇවිත් බයික් එකට නැග්ගා.... දිග ගවුමක් නිසා...කකුල් දෙකම එක පැත්තට දාන් ඒ අත් තදින් මගෙ එක උරිස්සක් වටේ ම එතුනා....

විශාඛා..... මට මතකයි පොඩි පන්‍තිවල අපි විශාඛා වන් ගැන බුද්ධ ධර්මෙදි ඉගෙන ගන්නවා....ඉතිම් මගෙ අම්මාත් මට විශාඛා කෙනෙක් ! තාම හුරුබුහුටි කෙල්ලෙක් වගෙ පෙනුමට ඉන්න මගෙ අම්මා.... මට අම්මා කෙනෙක් ටත් වඩා යාලුවෙක් !

පරිස්සමින්......පල්ලම බැහැන් ඇවිත් බයික් එක දකුනට කැපුවා...මැයි ඇහැල ගස් වල කිනිති වල විතරයි මල්.....වැස්සට පෙගිලා පෙගිලා බර වෙලාම ගිහින්... එහෙන්ම රබර් වත්ත පාරට දාද්දි... පාරට නැමුන ලොකු උස අතු වල තාමත් රැදුනු....වතුර බින්දු...ලොකු හුලකත් එක්ක සටාස් ගාලා බිමට වැටීගෙන යනවා... එහෙන්ම බයික් එක ලොකු ඇහැළ ගහ යටින් ම ඇදුනෙ නිම්නගෙ ගෙවල් පැත්තට ....

පූර්ව 🌛 > °°> [ taekook ] Where stories live. Discover now