Kahverengilerle dolu bir baloda söylenen şarkılar ve ona eşlik eden aşıklar... kimileri cennet olduğunu söylüyor, kimileri ise sıkıcı.
Ama bu sonsuz aşka sahip olan ikilinin umurunda değildi, bulundukları ortam onlara cennet, sevgi, huzur ve şöhret veriyordu.
"Açıklayamıyorum Sunoo, her seferinde aynı. Bunun gerçek olduğunu hissedebiliyorum, kalbimi al ve götür uzaklara."
"Uzun zamandır yalnızdım, ufak bir romantizm için kalbimi alır mısın Hoon. Sana ihtiyacım var."
Zamanları yoktu açıklamak için, çünkü bir kum saati gibi avuçlarından kayıp gidiyordu hayatları.
"Sevgili miniğim, kendinden geçiyorsun. Beni de öyle yapıyorsun. Aşk onu bulduğun yerdedir, kalbini dinle."
Yarın yokmuş gibi sevgilerini veriyorlardı, kalpleri bir melek gibi uçuyor ve özgürleşiyordu.
"Eğer bir gün beni ararsan seni benim yapmak için hazır olacağım Sunoo."
Her gün yine uyanıp hayatlarına devam ediyorlar, dünyaları etraflarında dönüyor. Kim haklı ya da haksız, bilinmiyor.
Ruhlarında acı ama kalplerinde sevgi var. Kolay geldi bu sevgi ama çabuk gitmeyecek gibi. Bu yüzden ihtiyaçları var birlikte olmaya.
Seni tanımak, seni sevmektir sevgilim.