4.Bölüm: Battaniye ve Yeşil Çay.

190 23 94
                                    

Selamlar!
Nasılsınız?

Ben bu bölümü bir sevemedim gibi...
Ve 5 mi 6 mı?
Cevaplarınız çok önemli,bekliyorum.

15 oy 50 yorum!💓
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum!
İyi Okumalar!

Sevgi ve abisi İstanbul'a geleli baya zaman geçmişti.
Sevgi,kafasını olabildiğince toplamıştı.
Eskisine göre iyiydi,abisi de ona destek veriyordu.

Oğuz'a ilaç kullanmak istediğini söyleyince Oğuz onu reddetmişti.
Arkadaşına ilaç kullandırtmak istemiyordu.

Şimdi ise abisiyle salonda oturmuş telefona bakıyorlardı.
Başını abisinin omzuna yaslamıştı.

"Sen Ceyda ile ne zaman takipleşmeye başladın?"
diye sordu Sevgi,Ceyda onun karşı komşusu aynı zamanda yakın arkadaşıydı.

"Yeni takipleştik ya.
Çok olmadı."
dedi Umut,onun hikayesini yana kaydırırken.

Altay'ın hikayesi açılmıştı.
Antrenmandan bir fotoğraf paylaşmıştı.
Umut,ekranı kaydırmadan önce kardeşine baktı.
"Sıkma canını,tamam."
diyerek ona sarıldı.

"Sıkmıyorum,zaten."
dedi Sevgi,magazinlerde günlerce bu nişan haberini görmüştü.
Abisi,telefonunu kapattı.

"Seninle abi-kardeş biraz dışarı çıkalım mı?
Hem İstanbul'un tozunu da attırırız?"

Sevgi,güldü.
"O zaman hadi Umut bey,
İstanbul bizi bekler!"

İkisi birlikte kalkıp,hazırlanmıştı.
Umut,arabanın anahtarını aldı.
İki kardeş birlikte aşağı indi.

Umut,direksiyon tarafına geçtiğinde Sevgi'de kendi yerine geçmişti.
Sevgi,telefonunu arabaya bağladı.

Pamela-İstanbul
şarkısı açmıştı.

Sahil yolunda,camları açmış gidiyorlardı.
"İstanbul,seni hapsetmiş!
Eski bir banda kaydetmiş!"

Abi-kardeş şarkıya eşlik ede ede ilerliyordu.
"Şu köşedeki kahvecide dursana,sana soğuk bir şeyler ısmarlayayım."
dedi Sevgi.

Umut,arabası kenara çekip dörtlülerini yaktı.
"Hadi bakalım,bekliyorum burada."

Sevgi,arabadan inip kahveciye doğru gitti.
İçeri girdi,içeri fazlasıyla kalabalıktı.
Sipariş vereceği yere ilerledi.

İstediklerini söyledi,ödeme yapmak için çantasından kartını çıkardığında birisi onu durdurdu.
"Hanımefendinin hesabını ben ödeyeceğim."

Sevgi,arkasını döndü ona baktı.
Altay'dı.
"Gerek yok,sağol.
Siz buradan alın hesabı,lütfen."

Kasadaki adam bir ona bir de Altay'a bakıyordu.
"Abla,kusura bakma bende Fenerbahçe'liyim.
Altay abim ne derse o."

Sevgi,göz devirdi.
Sipariş teslim alma noktasına ilerledi.
Altay'da arkasından siparişini vermiş hesabı ödemiş ve Sevgi'nin yanına gelmişti.
"Akşam müsait misin?"

"Müsaitim ama müsaitliğim tercihen nişanlı olmayan kişilerden yana."
dedi Sevgi.

"Akşam seni alsam,konuşabilir miyiz?"

İlkbaharda Kıyamet | Altay BayındırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin