crépuscule

pas de fuite

Kassandra gözlerini açtığında güzel mobilyalarla kaplı , tamamen siyah şizofrenimsi bi hava olan odada , elleri bağlı birşekilde oturuyordu.Kafasını kaldırdığında gizemli katil ona bakıyordu.

-Günaydın

dedi sırıtarak.

-Seni öldüreceğim,çok zorlama çöz beni hemen.

-Bir kere beni öldüremezsin ayrıca burda benim kurallarım geçerli yani hiçbiryere gidemezsin.

Katilin bu ukala tavırları Kassandrayı sinir etmişti.
Kassandra titremeye başladı,soğukluğa çok fazla marus kalmıştı.

-İyimisin?

Diye sordu katil soğuk bir sesle.

-Sence? Beni buraya bağladın hava çok soğuk ve iyi olmamı mı bekliyosun!

-Sakin ol ve sessiz ol işleri zorlaştırma bence ha ne dersin.

Kassandra ne kadar sinirlensede hayatı söz konusuydu,sustu.

Katil odadan çıktı . Kassandra kendini çözmek için bir sürü yol denedi ama olmadı.Birkaç dakika sonra elinde bir iğneyle katil geldi.

-O elindeki de ne?! Git burdan, imdat!!!

Katil elindeki iğneyi bir anda Kassandra'nın koluna sapladı . Kassandra kolunu, bacaklarını hiçbir yerini hissetmiyor.Konuşamıyordu.

Katil Kassandra'yı kucağına aldı.Kassandra korkmuş gözlerle sadece katile bakmakla yetindi.
Katil bir odaya geldi Kassandra'yı yatağa yatırdı ve üstünü örttü.

-Bak şimdi ısındın o kadar kötü birisi değilim.Zamanla beni çok seveceğine eminim.

Gözünü kırptı ve odadan çıktı.Kassandra hareketsiz olduğu için hemen uykuya daldı...

••

Sabah oldu ama hala yağmur bitmemişti gök gürültülü yağmur Kassandra'nın bu dünyadaki en korktuğu şeydi ve bugün yanında onu yağmurdan koruyan annesi yoktu.
Kassandra uyandığında yağmur seslerine ve bağlı olduğu yatağa baktı.
Daha fazla dayanamayıp gözünde yaşlar akıtmaya başladı.

Katil içeri girdi.

-Kahvaltı getirdim.Dur bir dakika sen neden ağlıyorsun!

Katilin endişeli ve korku dolu sesi Kassandra'yı daha çok germişti

-Lanet olası camı kapat!

Katil hemen camı kapattı ve Kassandra'nın yanına oturdu.Kassandra kafasını çevirdi.

-Biliyorum kötü bir başlangıç kendimi tanıtayım.Ben Edward Rozenberg.

-Siktir git! Seni tanımak istemiyorum! Ben neden burdayım ne istiyorsun!

-Seni istiyorum

Dedi soğuk bir sesle. Kassandra inanamıyordu. Bu seri katil Kassandra'yı istiyordu.. Kassandra'yı..

-Ne?

-Duydun işte bence çok ortak yönümüz var.

Konuşurken Kassandra'yı bağlı olduğu yerden çıkardı .

Kassandra ayağa kalktı.Edward ona bi adım yaklaştı .

-Seni en son ki mücadelenden son anda kurtaran kimdi sence

Dedi Edward sırıtarak

-Senmiydin..

-Evet

-Teşekkürler

Kassandra hala şoktaydı.

-Bu arada sabah için üzgünüm seni buraya sürükleyerek getirmek zorundaydım çünkü çok zor bir kadınsın.İşte bende bunu seviyorum

Kassandra bir an önce burdan kurtulmak istiyordu.Edward'ın ne düşündüğü umurunda değildi.

-Pekala beni çok seviyorsan üsse götürürsün.

-Çok zekisin ama beni orda yetkililere teslim edersen?

Kassandra büyüyen göz bebekleriyle Edward'ın gözlerinin içine baktı.

-Tamam öyle bakma yeter..

••

Kassandra'yla Edward üsse vardıklarında herkes Kassandra'nın başına toplaşmış iyi mi nasıl mı olduğunu soruyordu.

Üsten Kassandra'yı seven ama Kassandra'nın en nefret ettiği insan olan Kevin yanına geldi ve bir anda ona sarıldı.Edward bir anda

-Çek o elini

Diye sakince tehdit edermiş gibi konuştu.

-Sen kimsin be?!!!

Kassandra hemen olaya atlamaya çalıştı ama Edward

-Sevgilisiyim varmı kardeşim?

Dedi Kassandra eliyle anına vurdu.Herkes şok içinde onlara bakıyordu. Kassandra Edward'ı kenara çekti.

-Ne diyorsun lan sen?

-Bir gün zaten gerçek olacaktı çokta şey yapmasak ha?

Edward Kassandra'nın kulağına eğilerek şöyle dedi.

-Bir gün benim olacaksın zaten..