BÜŞRADAN
Bugün sonunda taburcu olucaktim. Sabah uyanır uyanmaz günlük rutinimi tamamlayip üstümü giydim
Gayet te güzel oldu hastane kiyafetlerimi toplayıp uyanır uyanmaz topladığım yatağın üzerine koydum. O sırada kapı çaldı
B:geeel
Gelen karandı umursamayip önüme döndüm ama bakışlarını üstümde hissedebiliyordum.
K:bebeğim
Hiç umursamadan yalandan yatağımı duzenleniyodum
K:miniğim
K:güzelim, bir kez olsun yüzüme bak
Dayanamayıp konuşmaya başladım
B:neyine bakicam ya herşey senin yüzünden oldu sen beni kacirmasaydin hiç böyle şeyler yasamicaktim hiç bir zaman senin ne yanında olucaktım ne de seni tanıcaktim.
K:hayatım yapma böyle he miniğim sen benim yanımda olmazsan ben artık ölmüşümdür çünkü beni şuan hayatta tutan tek şey sensin eğer ben seni görmeseydim şuan mezarım karanlık ormanda bi hiç olup gidicekti
Dediği şeyleri dinliyodum bana gerçekten bu kadar aşık miydi onu hayatta tutacak kadar gözlerim benden bağımsız bir şekilde doldu. Ama ben gözümü kırpmadan karana bakıyodum. Gelen bir cesaretle karanin dudaklarına yapıştım. Evet öptüm onu öptüm hemde dudaklarından neden yaptım bilmiyorum ama bu şeye mecburmuş gibi hissettim ve pişman da değilim. Karan ilk başta şaşırmış olucak ki yerinde duraksadi ama sonra kendine geldi ve oda bana karşılık verdi. İkimizde nefessiz kaldığımız için ayrildik Karan bana dolu gozlerle bakıyodu ama bu göz dolmaları mutluluğun göz yaşlarıydi.
K:seni seviyorum hemde tahmın edemicegin kadar
B:bişey demicekmisin
K:ne diyim miniğim
B:h-hani seni ö-öptum ya ondan
K:ben konusursam bu işin sonu yatakta biter miniğim haberin olsun
dıyıp göz kırptı bende gözlerimi kocaman açmış ona bakıyodum
B:sapık
K:ah ah keşke bu sapıklığmi bide yatakta görsen güzelim
Bişey demeden telefonumu elime alıp karana döndüm
B:aklımda bir fikir var
K:olur
B:e daha söylemedim bile
K:ben anladım sıkıntı yok bebeğim hadi bir önce gidip. ÇOCUK YAPALIM
diyip son iki kelimeyi bastirarak söyledi
B:eğer bi kez daha bu konuları acarsan seninle konuşmak