Κεφάλαιο 11

548 50 2
                                    

Εδώ και λίγη ώρα περπατάμε δίπλα στη θάλασσα...Έχω βγάλει τα παπούτσια μου και τα κρατούσα στο χέρι....Ο Χρήστος δεν μου έχει πει ακόμα τι θέλει....Συνέχεια χαμογελάει  και τρίβει αμήχανα το σβέρκο του....Μου φαίνεται περίεργο που θέλει να μου μιλήσει...Ναι έχουμε δεθεί αυτό τον καιρό αλλά μου φαίνεται περίεργο...Ο Χρήστος φαίνεται ανήσυχος  και αυτό με κάνει να ανησυχώ :\ -που να ήξερες κοπελιά-Ευτυχώς που έλεγε και κανένα αστείο και μας έβγαζε από την άβολη αυτή κατάσταση....Από το περιστατικό που έγινε λίγες μέρες πριν ντρέπομαι να το κοιτάξω και η κατάσταση είναι αμήχανη....

-Flashback-

Δεν μπορώ να σκεφτώ τι να φορέσω..Σε λίγα λεπτά θα πάμε για καφέ με τα παιδιά-ήταν και η Μιχαέλα τότε στο Λονδίνο-Έχω κάνει μπάνιο και εδώ και 10 λεπτά  κάθομαι με τα εσώρουχα μπροστά από τη ντουλάπα για να βρω ρούχα.Μα να έχω τόσα πολλά και να μην ξέρω τι να βάλω??Τότε ανοίγει ξαφνικά η πόρτα και μπαίνει ο Χρήστος :ο......

Χ-''Άννα είσαι ετ......''είπε και κοίταζε το σώμα μου από πάνω μέχρι κάτω.Πήρα γρήγορα μια μπλούζα και ''έκρυψα'' το σώμα μου

Α-''καλά παιδάκι μου πας καλά???πως μπαίνεις έτσι χτύπα κι καμιά πόρτα..''

Χ-''ααα..εμ...σ-συγνώμη''είπε και συνέχισε να με κοιτάει

Α-''τι κοιτάς ρε βγες έξω''είπα και άρχισα να τον σπρώχνω να βγει έξω...

Χ-''πάντως είσαι πολύ καύλα με αυτά τα εσώρουχα''είπε και μου έκλεισε το μάτι

Α-''βρε άντε μου στο διάολο''είπα και έκλεισα με δύναμη την πόρτα...Φόρεσα ότι βρήκα μπροστά μου και κατέβηκα κάτω

-Τέλος Flashback-

Από τότε και τον ντρέπομαι που με είδε έτσι αλλά και έχω νεύρα για τα λόγια του...Πέρασαν άλλα 5 λεπτά και λέγαμε χαζομάρες....

Α-''χαχαχαχαχαχαχα....και έπεσες??''έκατσα πάνω σε ένα βράχο

Χ-''χαχαχα...δεν φταίω εγώ''έκατσε δίπλα μου

Α-''χαχαχαχαχαχα...βλάκα''είπα και τον έσπρωξα ελαφρά

Χ-''χαχαχαχα...Άννα??''

Α-''ναι??''

Α-''Σε Λατρεύω''είπε και ξαφνικά με άρπαξε και με φίλησε....Ξαφνιάστηκα αλλά ανταπέδωσα...Το φιλί στην αρχή ήταν αργό,γλυκό αλλά στη συνέχεια εξελίχθηκε σε  ένα γρήγορο,παθιασμένο φιλί.Λες και ο ένας είναι το οξυγόνο του άλλου και εξαρτώνται από αυτό για να ζήσουν...Αλλά σιγά σιγά τελείωνε και δεν ήθελα....Προσπαθούσαμε να βρούμε τις αναπνοές μας και κοιταζόμασταν στα μάτια....

Απαγορευμένοι έρωτεςOù les histoires vivent. Découvrez maintenant