*****
Bar Incident."Hello?..What?.. Where? Just say the address ..Okay please keep your eyes to him for a while? until I came.. okay? Bye.. Thank You!' agad nagmadali si Dawn na magbihis dahil may tumawag sa kanya na lasing na lasing daw si Frank sa bar .. buti na lang daw nakita nung waiter yung phone ni Frank sa bulsa at tanging 'Rian' lang daw ang naka save sa phonebook na ito.
****
"Bigyan mo pa nga ako!" Frank to the waiter
"Sir, baka hindi na po kayo makauwi.."
"Excuse me?.. Ako yung D—Rian na kausap nung waiter sa phone?.." tanong ni Dawn sa guard ng bar.
Naalala ni Dawn na yun nga pala napagkasunduan nila ni Frank na Ipangalan
"Sandali lang po, Mam... "
"Ms. Rian? Tama po ba?.. andito po siya" ...sabi nung guard at tanging tango lang ang naisagot ni Dawn
"Sir, Andito na po yung asawa niyo si Ms. Rian po"
"Hmmm?.. Rian ? Sino yun? Anak ko yun!.. tungag ka ba?" napatawa naman si Dawn na medyo nagtaka sa sinabi ni Frank
"Hmm. Thank you , Ako na bahala sa kanya.. Bayaran ko na rin yung bill" binayaran ni Dawn yung bill.. sabay kausap ng konti kay Frank
"Fra—Gabriel.. it's me Rian.."
"Huh?.. hindi yung anak ko nasa New Jersey, simula nung aksidente.. Tsaka ako si Frank! kaya tigilan mo ko!"
"Gosh! Frank ano bang pinagsasabi mo? It's me Dawn..Remember?.. Rian kapag nasa labas ng Condo di ba?Ikaw Gabriel.?" pagbulong naman ni Dawn
"Ow... Dawn este Rian" sabi ni Frank sabay upo ng ayos at tingin kay Dawn...
"Yes.. it's me.. kaya bumangon ka na dyan.. kung ayaw mong pektusan kita!" sabi ni Dawn sabay hila sa braso ni Frank
"No!.. dito lang ako!.. Di ba? Condition #5 let me go to the bar..right?" paghihila naman pabalik ni Frank sa nraso niya
"Pero Fra—Gabriel. Condition #5 Don't leave me alone.. right?" sabay hila ulit kay Frank.
"So, Dapat sasamahan kita o di kaya samahan mo ko?.. E di Dito ka na lang! haha" sabi Frank sabay hila
"No!.. Uwi na tayo!!... Wala ako sa mood uminom!" tumayo na si Dawn para ma-force si Frank na tumayo.
"Sige na!" at naghilahan sila until they're inch closer ..natulala silang dalawa...
"Frank naman e!" sabi ni Dawn sabay upo sa tabi ni Frank na para pang suko na..
"Ano?.. Gwapo ko na naman no?" Tanong ni Frank ng tipsy
"Ang khulit khulit mo!" sabi ni Dawn sabay lapit kay Frank at pisil ng ilong.. nahalatang inis na
"Aray!... Ano ba?..Sasamahan mo lang ako dito ..angal ka pa?"
"Hindi nga.. Uwi na kasi tayo! Ang hirap mo naman pakiusapan e.. buti pa si Gabby "
"Hirap ka na?.. E dati mo pa ngang ginagawa sakin?.. Sobrang dali mo nga lang yan gawin e!"
"What's your talking about?" sabi ni Dawn na curious na curious...
"Sige walang aalis dito unless maalala mo.. hahaha"
isip na isip si Dawn hanggang sa naalala niya ang panaginip niya....
***Flashback
"Cathy! can you look for Rian?.. We need to go, Okay?"
"Okay Tita.. Promise !"
"Okay.. Bye Baby Rian.. Love you!"
"Bye po.. Take Care!"
napunta sila sa isang party..
nagpalitan sila ng goodevenings' Hi! Hello!"Everyone! I actually don't know what should I express, Kasi naman Nakikita ko ang madaming tao na di lang basta tao, kundi espesyal na tao na talaga namang mami-miss ko when I leave to New Jersey, So Should I be happy? Or Sad beacause tomorrow noon I need to leave?"
".. Pero isa lang dapat kong tandaan .. I SHOULD BE BACK! Babalik ako.."
nag-block na anman paningin ni hanggang sa napansin niyang may nawala sa tabi niya...
At nakita niya itong nasa isang sulok at umiinom ng alak."What's That?"
"Wine!" .. pinilit niyang pigilan ito hanggang sa napigilan niya ito ng sabihin niyang..
******
"WINE OR ME?" patanong na sabi ni Dawn
"Naalala mo nga.. hahaha..!" sabi ni Frank
"Hmm.. paanong?" natulala siya tapos paglingon niya nasa mag pinto na si Frank..
"Fr-Gab.. Wait !" sabi Dawn sabay takbo paalis..
inalalayan ni Dawn si Frank na maka pasok sa kotse.. Then turn the engine on.
sinigurado niyang naka seatbelt si Frank para hindi ito mauntog s pagkatulog.
"Oh?.. magda-drive ka?.. Naks.. huli kitang nakitang nagdrive nung bago ako umalis ah!.. hahaha."
"Pede ba Frank.. gusto ko tahimik lang.."
"Wag ka nga palang mag-drive ako na!.. ako na!" pinilit ni Frank si Dawn .. hanggang sa ito'y maiyamot na at bigla na lang niyang kinabig ang manobela papunta sa gilid ng daan.. sabay hinto..
"Frank ano ba?"
"Sorry.."
"Sorry? Yun lang.. kanina pa akong nakukulitan, nagtataka at naguguluhan... hindi ko na naiintindigan ang lahat lahat e!"
"Kung nakinig ka lang kasi sakin.. di naman mangyayari yan!Gusto lang kitang protektahan.. May masama ba?" medyo nawala na ang pagkatipsy sa tono ng boses ni Frank marahil ay nabigla siya sa sinabi ni Dawn
"Protektahan?? Bakit?"
"Dahil ayokong maulit yung nangyari dati masakit dito.. lalo na kung pa ulit ulit mo kong itinatanggi! HINDI MO PA RIN BA NAIINTINDIHAN?.. MAHAL KITA! NOON pa!" maluha luha na si Frank.. samantalang naiiyak na si Dawn at sumasakit sakit ang ulo..
******
BINABASA MO ANG
Love Is A MYSTERY [chardawn] OnGoing
FanfictionAng storyang ito ay hindi lang puno ng pantasya, hindi lang ito mga di kapani-paniwalang bagay at mas lalong hindi ito basta ordinaryong storya Ito ang istoryang binase sa totoong buhay o mga pangyayari sa totoong buhay at maaaring mangyari sa totoo...