Love Is A MYSTERY [chardawn] OnGoing

C12 - Si Frank?

Dawn's POV

andito kami ngayon sa condo lumabas si Frank and still nasa katawan ko pa rin siya.. naiwan ako dito sa condo niya nanunuod ng TV nakapag dinner na rin ako.. boring nga e!hindi kaya ako hinahanap sa bahay? pero mas mabuti na yun kesa naman malaman nilang nasa katawan ako ni Frank!

*TokTok!*
baka andyan na siya

'Bukas yang pinto!'sigaw ko..

maya maya pay pumasok siya na pagewang gewang..

'Hey!Are you drunk?'tanong ko.. karapatan kong magtanong because thats my body!
'Konti lang!' in a tipsy tone.

'Anong konti lang?! Nuh ba yan!' inis na inis kong sabi.

maya maya pay tumahimik siya ng konti..at humiga sa kama niya ,pinagpatuloy ko lang ang panunuod ko ng TV..

'Frank?..' tanong ko
'Oh? ,bakit?' sagot niya na parang antok na antok
'Dito lang ba talaga tayo sa condo mo?Di ba nila tayo hinahanap? Ganito lang?hanggang maisolve yung problemang to? tamong ko...
'Oo, bakit anong problema?' tanong niya ulit
'Ganito lang, para kasing walang mangyayari satin dalawa dito, kung ganito lang tayo palagi! sagot ko

maya maya naramdaman kong tumayo si Frank at pumunta sa tabi ko ng dahan dahan..at umakbay sakin sabay ngiting nakakaloko..

'Bakit? ano bang gusto mong mangyari?'
Takte! iba ang nasa isip ng mokong nato?

'Hoy—@#$%4'di ko naituloy ang sasabihin ko dahil bigla na lang akong hinalikan ni Frank as in sa Lips!Shet!

Im Gonna Die! hinahalikan nya ako.. My Gad ang landing tingnan tuloy nito sa physical dahil nasa katawan ko si Frank at nagmumukang Ako ang humahalik kay Frank!... maya maya pay bigla akong napapikit dahil sa kakaibang pakiramdam...bumilis ang tibok ng puso ko!

muli kong iminulat ang mga mata ko at nandun padin ako sa puwestong yun ang kaibahan lang si Frank na ang humahalik sakin...WAIT? so it means bumalik na ako sa katawan ko?

tinulak ko ng bahagya si Frank sabay hinga.....

'Wait Frank!..' sabi ko sabay hinga ng malalim
'Bakit?' tanong niya
'Gumising ka nga!(sabay batok ko sa kanya) bumalik na tayo sa katawan natin!!' sabi ko..
'Talaga?..Ayy! Sorry sa ginawa ko nadala lang sa alak.. sorry talaga!' pagmamakaawa niya
'Its Okay,naiintindihan kita, and since nakatulong naman yung ginawa mo.. Thank You!' sabi ko sabay hug!
dali dali kong kinuha yung gadget tapos nagbasa ng rules

'Frank! tingnan mo yung Rule no. 2, Maaaring bumalik ang kaluluwa mo sa katawan mo kapag naramdaman niyo na ang love , ngunit kung ang love na inyong naramdaman ay tinuring niyo lang na aksidente at bumalik kayo sa dating gawi.. kayo'y ituturing na nawawala ng mga taong malapit sa inyo.' pagbabasa ko

'So it means, yung nangyari kanina ay isang sign na pareho nating naramdaman ang love yun ang dahilan kaya bumalik tayo sa katawan natin, ngunit dahil tinuring lang natin iyong aksidente, ituturing tayong nawawala ng mga taong nasa labas?' tanong ni Frank sakin

'Pero? Aksidente lang naman yun e! diba?'pag tataka kong tanong

'Hindi! sa isang halik na iyon... LOVE ang naramdaman niyo .. kaya nga kayo bumalik sa dati di ba? Ngunit binalewala niyo lang yung LOVE na naramdaman niyo nung mga oras na yun.. dahil! Ikaw Dawn ay may Boyfriend at sa tingin mo siya lang ang lalaking mahal mo at ikaw Frank ay nag alinlangan dahil kaibigan mo ang kasintahan ng babaeng hinalikan mo at minamahal mo na rin!' Bigla namang pag sulpot nitong si Scriber
Di ko na alam kung bakit natahimik na itong si Frank at umupo na lang sa Sofa.. tumindig ako para tapatan itong si Scriber

'So, sinasabi mong destiny kami at hindi si Gabby at Dawn ang destiny? Paano yun..kaya nga sila tumagal di ba dahil mahal nila ang isat isa! Aksidente lang yung kanina!' sabat nitong si Frank

'Yan ang akala mo, sabihin na nating masyadong naging mabait si Gabby kay Dawn.. at sa totoo lang minahal ito ni Dawn dahil nararamdaman ni Dawn na importante siya sa piling nitong si Gabby.. Sa sobrang appreciate ni Dawn sa mga ginagawa at malasakit ni Gabby sa kanya.. ay nagawa nitong sagutin si Gabby.. yan ang dahilan.. ngunit kaya sila tumagal dahil pareho nilang iniintindi ang isat isa'sagot naman ni Scriber

'Si Gabby ang mahal ko ang laman ng aking puso..Tinanggap ko siya ng buong puso .buhay ko.. paano mangyayaring kami ni Frank ang naka Destiny .. kaya kami tumagal ni Gabby ay dahil iniintindi namin ang isat isa, at dahil mahal na mahal namin ang isat isa,Lagi kaming masaya' sabat ko

'Yan nga! pede ba namang puro nalang masaya,.. tandaan mo problema ang isa sa dahilan para maging matibay ang samahan.. At hindi Puso ang pinairal mo.. Utak.. dahil kung Puso ang pinairal mo minamahal mo sana siya ngayon, ngunit mas pinairal mo ang Utak mo na iniisip na sana mapalitan mo ang mga kabutihang pinapakita sayo ni Gabby.. State The Obvious Dawn..'

'Pero, kami talaga ni Frank?.. nabasa ko sa kung ano mang tawag sa gadget na yun.. nabasa ko ang content na yun na ang mga ganitong pangyayari ay nangyayari lamang sa mga taong nakatadhana sa isat isa , mga taong matagal ng magkakilala ngunit di pa nalalamang sila pala ay para sa isat isa.. paano yun nangyari ay kakakilala palamang namin ni Frank?' tanong ko
. nagtaka din ako ng konti dahil nakaupo lamang si Frank habang pinapanuod at inaabangan ang mga tanong ko at mga isasagot nitong si Scriber..

tahimik lang siyang nakikinig samin.. bakit ganun wala ba siyang balak na sumabat.. ang buong alam ko mas ayaw niya itong mangyari at hindi siya naniniwala sa destiny..

'Yun, din ang laking taka ko, tanging kayo pa lamang ang may ganitong sitwasyon.. pero base sa aking pagsusuri sa inyong nakaraan, matagal na kayong nagkakilala ngunit di niyo yun malalaman dahil may maling nangyari sa taong makakatulong sa inyo at yun ay walang iba kundi si Frank!'pagkasabi niya nun ay biglang napatunghay ang kanina pang nakatungo na si Frank... dahil dun napabaling naman kay Frank ang aking atensyon...

'Ngunit—' hahabol sana ako ng tanong pero as usual nawala na naman siya

'Ako?.. Tayo?' rinig kong sabi ni Frank
pagkagulo nga naman ng Scriber na yun..laging nambibitin..