GY-1

251 15 3
                                    

İYİ OKUMALAR
******
Sabahın ilk ışıklarıyla birlikte başımda büyük bir sızıyla uyandım.etrafıma bakınıyordum ne olduğunu hatırlamaya çalışsamda herşey kesik kesikti.uçsuz bucaksız sonu görünmeyen bir ormanda olduğumu hiç plana katmıyordum bile.
Zar zor ayağa kalkmaya çalıştım ayağımda bir problem vardı ve sağ bacağımın üstüne basmakta zorlanıyordum.Yalpalanarak yürürken tökezleyip yere düştüm ve arkama baktığımda gözümden süzülen yaşlara mani olamadım.Dün gece neler olduğunu az çok hatırlamaya başlamıştım ve şimdi karşımdaki manzara herşeyi açıklıyordu araba patlamıştı,peki ben niye orda değilde dışardaydım? Şuan bunları düşünmeyecektim önemli olan arkadaşlarım ve Barıştı.arabanın içindelerdi ve araba ters dönmüştü .Benim onlardan başka kimsem yoktu parmakla sayılır kadar dostum varken onlarıda kaybedemezdim.Anne ve babam da bu şekilde trafik kazası geçirmiş ve ben 4 yaşındayken ölmüşlerdi bu sefer olmazdı. onları kaybedemezdim.Arabaya doğru yürümeye çalıştım,yapamadım.bacağım çok acıyordu fakat şuan acının bir önemi varmıydı? Koca bir HAYIR .belkide hayatımda en önemli yere sahip olan insanları kaybediyordum yardım çağırmam gerekiyordu , böylece ölmelerine izin veremezdim. telefonumu bulmak için etrafa bakındım.Ah!Ne sanıyordum ki! Büyük bir patlamadan sonra hala telefonumun çalışabileceğini mi!?
Bütün gücüm tükenmişti,bacaklarım artık beni taşıyamaz hale gelmişti.Yere çöküp ağlamaya başladım. Son nefesimde ise titrek bir sesle imdat diye bağırıyodum
İM-DAT!...

****
"Doktoru çağralım hasta uyanıyor"hemşirenin sesiyle beraber hastanede olduğuma kanaat getirdim yavaş yavaş bilincim yerine geliyordu doktor iyi olduğumu sorduğunda ise beni aklımda arkadaşlarım vardı "onlar nerde"diye sordum bağırarak doktor ise kimlerden bahsettiğimi anlamamış olacak ki şaşkınca yüzüme bakıyordu ben tam tekrar kimlerden bahsettiğimi doktora söyliyecekken kapıdan benden bir kaç yaş büyük olduğunu düşündüğüm uzun boylu bir çocuk girdi.Merakla bana baktığında ona ne var der gibi baktım.Doktor anlamış olacak ki "Bu kişi seni hastaneye getiren kişi." Ona kafamla teşekkür edip doktora döndüm. "Barış nerde onu görmem lazım." dediğimde doktor başını öne eğdi.Adını bilmediğim çocuğa döndüğümde oda ynı şeyi yapınca " Nerde ? " dedim tekrar en gür çıkan sesimle. "Sana diyorum cevap versene neden arkadaşlarımı da kurtarmadın neden ambulans çağırmadın onları öylece ölüme mi terk ettin ?"eliyle sakin olmamı söylercesine bir hareket yaptı." Nasıl bu kadar sakin olabilirsin ?" Adını bilmediğim çocuk doktorun çıkmasını söyledi. Doktor çıkana kadar ardından baktı ve bana döndü." Sana bişey söylicem ama sakin olucaksın şubirkaç dakikada arkadaşlarını ne kadar sevdiğini anladım biliyorum çok üzücü ama malesef arkadaşların araba'nın içinde ölü bulunmuş"demesi ve çığlık sesleri 'nin odaya yayılması bir oldu hıçkıra hıçkıra ağlıyordum dünyam başıma yıkılmıştı.Gerisimi? Bir çift sulu göz

Acaba gerçek miydi tüm bu söyledikleri?
*****
VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR

GECE YOLU⭐️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin