ကိုကိုကြီး

ကိုကိုကြိီး (1)

မှားသွားပါတယ် ကိုကိုကြီး...အဟင်​့

မှားသွားပါတယ် ဟုတ်လား မင်းမွေးကတည်း အဲ့စောက်မှားသွားပါတယ်ပြောနေတာခုထိမငြီးငွေ့သေးဘူးဟမ်

ငါမေးနေတာကိုဖြေစမ်းညီညိီ

ဟေ့ကောင်ငါမေးနေတယ်လေ လို့ ..(ရင့်သ်ိီးသွားရင်တောင်းပန်ပါတယ်ကိုယ့်သားက အတ္တကြီးတဲ့ type မို့ပါ)

ကိုကိုကြီးရဲ့အော်မေးသံကအသံလုံစာကြည့်ခန်း​ေလးထဲ့ပဲတင်ထပ်ကာကြားလာရသည်။

မျက်ရည်ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျကာ ရှိုက်သံမထွက်မိအောင်ထိန်းထားရတာလည်းညီညီတွက်ခက်ခဲသည်။

ကြောက်စိတ်ကြောင့်တစ်ကိုယ်လုံတုန်ညင်နေပြီး
ဝိုင်းကြောက်ပါတယ် ကိုကိုကြီးကိုသေလောက်အောင်ကိုကြောက်သည်

ပါးပါး​​လေးတို့ရှိတဲ့နယ်ကိုသာဝိုင်းပြန်သွားချင်သည်။

ဒါပင်မဲ့ကိုကိုကြိီးက ဝိုင်းကိုပြန်လွှတ်မှာမဟုတ်သလို့ ​ေဖဖေကလည်းလက်ခံမည်မဟုတ်

အသက် 18 ပြည့်တာနဲ့ငါနဲ့လက်ထပ်ရမယ်...
အခုလက်ကတည်းကိုယ်အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ်လိုအပ်တဲ့အကျင့်စရိုက်တွေကိုပုံသွင်းဖို့အတွက်
13နှစ်အရွယ်တည်းက ကိုကိုကြီးရဲ့ရန်ကုန်က စံအိမ်တော်သို့ရောက်ရှိခဲ့ရခြင်းက အခုဆိုတစ်နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြိီးပြီး....

ညီညီမင်းကိုကိုယ်ပြောပြီးသားနော် အဆင့် 1 to 3 အထိဘဲလက်ခံမယ်ဆိုတာ

အခုဘယ်လောက်လဲပြောလေညီညီ

13 ပါ...

အင်းးးး 13 ဆိုတော့ မင်းမှာအပြစ်ရှိတယ်လို့မထင်ဘူးလားညီညီ

ကိုကိုကြီးသည် အဆင့် 1က ကျသည်ကိုပင်မကြိုက်
ကျွန်တော်ကလည်းရွာကျောင်းမှာကြီးပြင်းခဲ့ရတယ်သူဖြစ်တဲ့အတွက်မွေးကတည်းကအင်္ဂလိပ်စာသင့်ထားတဲ့သူတွေထပ်စာရင်ညအဃြဲံအားနည်းတာကတော့အမှန်ဘဲ

ကျွန်တော်စာကိုအမြဲမပြတ်လုပ်ပင်မဲ့လည်း eng ကို ဥာဏ်စမ်းထည့်လိုက်တဲ့အခါမျိုးဆို ကျွန်တော်အဆင့်ကျတက်တာထုံးစံလိုဖြစ်သလို ကိုကိုကြီးကိုကအပြစ်ပေးခံရခြင်းကလည်း ရိုးရာတစ်ခုလိုဖြစ်နေခဲ့ပြန်ပြီ