Sebastian taşıdığı kolileri dairenin bir kenarına bıraktıktan sonra dönüp etrafına baktı. Burayı tuttuğunda burası için içinde ayrı bir mutluluk oluşmuştu. Ah, nedenini bir çözebilseydi...
Arda'da içeri girip elindekileri yere koyunca hayallerinden sıyrılıp Arda'ya baktı Sebastian.
"Ya burası çok güzelll!"
Arda neşeyle söylemişti. Arda uzun zamandır ailesiyle sıkıntı içindeydi. Bir türlü istediği mesleği yapmak için ailesinden onay alamıyordu, bu yüzden okuma bahanesiyle İstanbul'a taşınıp futbolcu kariyerine odaklanmaya başlamıştı. Sebastian'la yollarıda bu şekilde kesişmişti. Sebastian'da futbolcu olma adına İstanbul'a gelmişti. İkisi tanışıp arkadaş olmuşlardı.
Efe birden elindeki ağır bavulu ayağına düşürünce huzurlu ortam çabucak bozuluvermişti.
"Efe, o kadar dedim dikkatli ol diye!"
"Abi bunları nereye koyayıım?"
Kerem Efe'yi azarlarken bir yandan da Kenan'a cevap verdi,
"Mutfak kapısının oraya, sende dikkatli ol az annen seni bana öldüreyim diye emanet etmediii!"
Emre elindekileri yere bırakınca belini kütletti ve esnedi. Bu aralar yorgun gibiydi zaten.
Bu futbolculuk macerasında onlara Efe, Kenan, Emre ve Kerem'de katılmıştı. Beraber tanışıp, arkadaş olduktan sonra gittikleri liseye yakın bir daire tutmaya karar vermişlerdi ve kirayı ortak ödemede kararlaşmışlardı.
Bina yeni yapılmış olduğu için geniş, güzel ve rahattı. Ayrıca denize bakan bir balkonu bile vardı. Önceden Ankara'da yaşayan Arda için fazlasıyla büyük birşeydi bu. Denize yakınlığıda fena sayılmazdı. Bisikletle gidilebilirdi.
Sebastian Kerem'e baktı.
"Nakliye aracından koltukları kim indirecek acaba?"
"Gökten bir melek uçar, gelirde bize yardım eder inşallahh."
Dedi, Emre dua eder gibi ellerini açıp.
"Meleğin gelmesini bekleyecek zamanımız yok, hadi hadi seri olun az. Emre Sebastian gidin koltukları falan araçtan indirin, Efe Arda sizde etrafı açın ki koltukları, masayı falan koyacak alan olsun Kenan sende benimle gel şu mutfak eşyalarını dizelim."
Kerem'in yaptığı görev dağılımını herkes onayladıktan sonra Emre ve Sebastian kapıdan çıktı. Nakliye aracı kapının önündeydi. İkisi beraber aracın yanına gelip koltukları araçtan indirmeye çalıştılar.
"Allah'ım biride çıkıp demiyor ki koca koltukları iki kişi nasıl taşısın."
Diye söylendi Emre.
"Söylenmede tut şunun ucunu, Emre!"
İkisi birbirleriyle didişirken bir ses duyuldu.
"Yardım lazım mı?"
Aracın yanında sarı saçlı bir çocuk ve yanındaki yakışıklı arkadaşı onlara doğru bakıyordu.
"Melekler hani gelmeyecekti?..."
Diye mırıldandı, Emre. Sebastian Emre'nin omzuna vurdu sonra adamlara bakıp gülümsedi.
"Yani, çok mutlu oluruz."
Dedi, Sebastian. Sarışın saçlı çocuk arkadaşının kolundan tutup çekti ve nakliye aracının üstüne çıkıp koltuğun ucundan tuttu.
"Üç deyince. Bir... İki... Üç."
Hepsi aynı anda koltuğu yukarı doğru kaldırmıştı. Koyu mavi gözlü adamın kasları Sebastian'ın dikkatini çekmişti. Sebastian adamı dikizlediğini fark edince gözlerini kaçırdı ve dördü birlikte koltuğu binaya soktular. Dairenin önüne getirince bıraktılar, sonra masayı ve diğer birkaç şeyide getirdiler ve işleri bitti.
"Çok sağolun. Yardım için."
"Ne demek her zaman."
Dedi, sarı saçlı adam.
"Bu arada ben Ezgjan, bu da Ryan. Bizde aynı binada kalıyoruz. Sizin üst katınızda. Bir ara sizi misafir etmekten onur duyarız. Demi Ryan?"
"Ha? Şey, hı hı."
"Yaa cidden mi? Harika o zaman."
Dedi, Emre. Ryan saatine bakıp arkadaşını dürttü.
"Tamam o zaman, bize artık müsade. Hadi size kolay gelsin."
"Sağolun görüşürüz."
Dedi, Emre. Ezgjan ve Ryan uzaklaşmaya başladı. Emre Sebastian'ın kolunu sımsıkı sardı heyecanla.
"Ne kadar kibar ve naziktiiii! Ay hele o arkaya doğru taradığı saçlarını gördün mü Sebaaaaaaaa!!!"
"Peki sen yanındaki karizmanın ta kendisini gördün müüü!!?!? Allah'ım o nasıl gözlerdir öyle!"
"Oğlum biz iyice ergen kızlara benzemeye başladık lan."
"Harbi la."
"Acil kendimize gelmemiz lazım, gel içeri girek hadi."
"Bencede."
Kapıya doğru yürürlerken Sebastian o çocuğu düşündü.
"Emre."
"Hı?"
"Ben galiba aşık oldum kanka."
"Has, bende..."
______________________________________
550 kelimeeh
Ulan bi sıkıldım bi sıkıldım yaza da geldik yaz havasında yaz vibeı veren bişi yazim dedim
sıkıntıdan yazdım zaten büyük ihtimal 30293992 yıl bölüm atmicam ;>
