Lara'nın Ağzından
Kuzey bana dün akşam birlikte bir yerlere gideceğimizi söylediğinde heyecandan tüm gece boyunca uyuyamadım tüm gün kuzey'le bugün neler yapacağımızı düşünürken saat geç olmaya başlamıştı. Hazırlanmak için yataktan çıktım ve gardrobumun kapağını açtık hava sıcak olduğu için üstüme bir tişört geçirdim altıma da en sevdiğim şortlarımdan birini giyerek makyaj masama doğru yöneldim biraz makyaj yapıp parfüm sıktım ve odamdan çıktım anneme haber vererek otoparkın oraya indim ve tam karşımda kuzeyin arabası duruyordu kapıyı açarak arabaya bindim ve kapıyı kapatıp kuzeye döndüm. "Selam prenses naber" "iyi sen" "ben de iyiyim"
"Eee Nereye götürüyorsun beni bakalım"
"Seni küçüklüğümden ber çok severek gittiğim bir tepeye götüreceğim" Bu konuşmamızın üzerine kuzey arabayı sürmeye başladı. Birkaç dakika sonunda Kuzeyin bahsettiği tepeye gelmiştik. Manzarası o kadar güzeldi ki büyülenmemek elde değildi kuzey arabanın arkasından bir piknik örtüsü ve yemek dolu bir sepet çıkarttı. Örtüyü serdikten sonra üstüne oturduk. Kuzey benim için sepette olan atıştırmalıklar çıkarırken ben hâlâ manzarayı izliyordum. Atıştırmalıkları çıkarttıktan sonra kuzey de bana katıldı ve ikimiz birlikte manzarayı izlemeye başladık ve sonunda güneş batmaya başladı. " Hey prenses o kadar yemek getirdim bari biraz ye" başımı salladım ve kuzeyi kırmamak için azıma birkaç parça meyve atıp gün batımını izlemeye devam ettik."Biliyor musun prenses burası benim gizle yerim ve senin dışında başka kimseyi getirmedim" "Neden ben" " Çünkü bu dünyada tek güveneceğim tek kişi sensin" bu sözleri beni çok etkilemişti "Benim de tek güveneceğim insan sensin" Bana göz kırparak gün batımını izleyen döndü tam ben de dönecekken kuzey bir anda bana döndü "keşke bu dünyada sadece sen ve ben olsak" şok olmuştum bana bu dünyada sadece ikimizin olmasını istediğini söylemişti dışımdan onun söylediklerini tekrar etmeye başladım. "Sadece sen ve ben" kuzey de benim ile birlikte bu cümleye tekrarlamaya başladı " sadece sen ve ben"
