Ben Buradayken Sana Hiçbir şey Olamaz

7 1 0
                                    

Eve gitmiş ve kuzey ile birlikte aldığımız elbiseye bakıp onun bana kurduğu cümleyi düşünüyordum. Bana dünyanın en güzel kızı olduğumu söylemişti. Gerçekten öyle miydim? Bunları düşünürken buz pateni gurubuna mesaj geldi yarışmaya son iki gün vardı ve bizim her şeyimiz tamamdı bununla ilgili Ilgın hoca mesaj yazmıştı çok umrumda olmadığı için telefonu kapattım ve yatağa fırlattım. Balomuz yarındı ve çok eğlenceli olacaktı çünkü balomuz çok güzel bir otelde olucak ve o otelde havuz bile olacaktı ama ben yüzle bilmediğim için havuza gitmeyecektim bunları düşünürken gözlerim kapanmaya başladı ve o yorgunlukla uykuya kendimi bıraktım. Sabah saat altıda kalktım ve hazırlanmaya başladım ilk başta elbisemi giydim ve ona uygun bir makyaj yaptım ve sıra saçlarıma gelmişti saçlarımı örüp güzel inci tokalar ile süsledikten sonra hazırdım aynaya geçip kendime baktığımda kafamda sadece şu cümle döndü bu ben miyim? Hiç öyle görünüyordum ama bu kişi gerçekten bendim aynada kendime bakmaya devam ederken telefonum çalmaya başladı ben de hemen aşağı indim ve en sevdiğim topuklu ayakkabılarımı giydim ve evden çıkarak kuzeyin yanına gittim. Kuzeyi gördüm anda buraksadım ve ona bakmaya başladım o da bana ikimiz de gözlerimizi birbirimizdenlamıyor gibiydik. Kuzey çok güzel bir takım elbise giymişti ama saçları danıktı buna ramen o kadar yakışıklı duruyordu ki anlatamam sonunda kuzeyin azı açıldı "Lara" diyebilmişti sadece "Kuzey" dedim ağzımdan başka bir kelime çıkmıyordu kuzey bunu anlamış olucak ki konuşmaya başladı "Lara sen çok güzelsin" "ben güzel miyim" "güzelsin." "Neden bilmiyorum ama kuzeyin azından bu kelimeyi duymak kendimi çok huzurlu ve güzel hissettiriyordu arabaya bindiğinizde hala gözlerimi kuzeyden alamıyor?"dum. "Kuzey" döküldü dudaklarımdan "efendim prenses" "çok yakışıklı olmuşsun" "biliyorum ama sen benden Daha güzelsin" arabada giderken bir yandan çalan şarkıları dinlerken bir yandan da kuzeye bakıyordum o kadar yakışıklı görünüyordu ki elini tutmamak için kendimi zor tutuyordum. Bir cesaretle elimi uzatmıştım ki kuzey arabayı durdurdu. "Geldik prenses hadi in bakalım" başımı salladım ve arabadan indim ve birlikte balonun olduğu yere doğru ilerdedik ve biz gelene kadar parti başlamıştı bile biz de kuzey ile ayrılıp arkadaşlarımızın yanına gittik lavinya'nın yanına doğru ilerledim "selam kanka" "selam kanka naber nasıl gidiyor" "iyi işte bildiğin gibi" "anladım seninki nerde?" "O da arkadaşlarının yanına gitti" "anladım havuzun oraya gitmeye ne dersin?" "Olur gidelim tabiki" lavinya zıplayarak giderken onu izliyordum havuzun oraya geldiğimizde kuzeyin de arkamızdan geldiğini farkettim tam o sırada lavinya ve kuzeyin bir arkadaşı saymaya başladı "bir" "iki" ve "üç." Üç delikleri anda kuzey ile birbirimize bakmaya başladık ve o an bir elin beni itirdiğini hissettim ve dengemi kaybedip hızlı bir şekilde  havuza düştüm. Havuza düştüğüm anda kuzeyi gördüm o da benim gibi havuza düşmüştü. Yüzme bilmediğim için kollarımı çırpmaya başladım ama bir işe yaramıyordu son çarem kuzeyden yardım istemekti " KUZEY YARDIM ET BEN YÜZME BILMIYORUM" Ben bu cümleyi kurduktan sonra arkamda kuzeyin beni tuttuğunu hissettim ve kulağıma eğilip şu cümleyi kurdu "sakin ol prenses ben buradayken sana bir şey olamaz."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 29 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Donmuş KalplerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin