Minho'dan Devam
Dahyun Nona odasından gelip, Jis'in yanına oturmuştu.
Bana bakıp gülümsedi ve ilk konuşmamıza kıyasla daha sakin bir tonla konuştu.
Dahyun: Hmm,o kargaşayla tanışmadık tabi. Ben Dahyun buda kuzenim Jisung.
Bana doğru uzattığı elini sıktım gülümseyerek.
Minho: Ben Minho,buda abim Chan.
Elini çekerken bile gülümsemesini bozmadı ve arkasına yaslanıp devam etti.
Dahyun: Şimdi herşeyi baştan anlat, anlat ki bizde düzgün bir çözüm bulalım.
Jisung: O dedikodular doğru mu mesel-
Dahyun: Jis! Sus zaten anlatıcak.
Minho: Tam olarak nasıl bir dedikodu var ortada bilmiyoruz ama evet, Ram benim amcam olur ve kendisi anne babamı sırf para için bizden ayıran bir katil. Onca yıl yetimhanede yaşadık,Seul'de. Belki bizim olan mirası verir daha sonrada,nasıl olcaksa,belki hapise girer yada tüm mal varlığını alabilirsek fakirlik içinde kalır... Yani bir intikam umuduyla geldik ama bu kadar güçlendiğini, gerçekten bir eşkıya olucağını tahmin etmemiştik.
Minho: Ve bizi öldürmeye çalışınca da kaçtık. Şimdi de burdayız işte.
Jisung: Şehirde ki bir mahkemeye başvursak? Ordakiler bizim kasaba halkını soruştursa.Hem zaten herkes anlatır dedikoduları. Tabi sizde o zamana kadar geldiğiniz yere geri gidersiniz, güvenlik açısından.
Dahyun: Ama ya Ram halkı susturursa, konuşan birkaç kişiyi tehdit edip mallarına el koyarsa yada öldürürse.
Jisung: Tabi,Ram bu yapar mı yapar. Ee halktan kimsede konuşmaz o zaman.
Chan: Halkla konuşamaz mısınız,yani mahkeme onları da korur,bunu bilseler belki konuşmaktan çekinmezler.
Jisung: Olabilir,Nona'm ikna etmekte çok iyi belki,Tanrıda biz iyilerin yanında olursa, halk korkmaz ve konuşur.
Dahyun: Söz veremem ama elimden gelen her şeyi yaparım. O zaman bir avukat araştıralım hızlıca sonra da mahkemeye başvururuz.
Chan: Haklı olursak ne ceza alır tahminen?
Dahyun: Hmm, müebbet hapis alır herhalde. Halka da çektirdiklerini eklersek... Yok yok çıkamaz o hapisten.
Abim kafasını önüne eğmişti,gözleri gene karmaşık duygularla doluydu. Dahyun Nona'nın verdiği cevap onu tatmin etmemişti. Abim, o herifin hapis yatmasını değil,acı çekerek ölmesini istiyordu. Zaten o canavar sadece buna layıktı. Elimi abimin omzuna koyup teselli edercesine sıvazladım.
Kafasını bana çevirip gözlerimin içine baktı.Bana bakmasıyla gözlerindeki intikam duygusu gene artmıştı abimin,benden güç alıyordu kesinlikle, tek temennisi bendim çünkü.
Jisung'un kalkıp bilgisayardan avukatları araştırmaya başlaması ve Dahyun Nona'nın mutfağa doğru gitmesiyle abimde kalkmıştı yanımdan.
Bende abimin arkasından bize verilen odaya ilerlerken kapı çaldı.
Abim aldırış etmeden odaya girmişti, zili bitek ben mi duydum diye etrafıma bakınırken Dahyun Nona mutfaktan seslendi 'çocuklar biriniz kapıya bakabilir mi?' Jis'in Nonama oflayıp kalkmasına fırsat vermeden atladım 'Ben bakarım Nona'
Kapıyı açtığımda kırklı yaşlarında bir kadın önce şaşırarak sonraysa şaşkınlığını gülümsemeye çevirerek başıyla selam verdi.
Dahyun'un arkamdan gelip kapıdaki kadına 'Hoşgeldin Teyze' demesiyle kadın içeri girdi.
X: Misafirimiz var galiba
Dahyun: Bi arkadaşımız,sonra anlatıcam Jena Teyze.
Kadın ve Dahyunun salona girmesiyle Jis de bilgisayardan başını çevirmeden mutfağa ilerleyen kadına 'Hoşgeldin anne' diye seslendi.
Mutfağa ilerleyen kadın ve Dahyun Nona'nın arkasından bende gittim.
Mutfak kapısının önünde boş boş içeri bakınca Dahyun fark etti tabi ki.
