Zorla aşk

2 bölüm

O adam elimden tuttu ve kendisine çekti. Beni kucağına aldı ve arabaya bindirdi
Bağırarak "bırak beni benim sucum yok"
Oda sinirlenmişti
"Kes sesini ben ne dersem o olucak duydun mu beni!!"
O anki korkuyla daha fazla ağladım
"Lütfen yalvarırım istediğin herseyi yaparım ama bana dokunma lütfen"

Araba yolculuğunda ağlayarak uyumuşum gözlerimi açtığımda odada kimse yoktu kap karanlıktı her yer önümü bile göremiyordum yataktan sola çevrilirken bir anda kendimi birinin kollarının altında buldum
Ve ağzımdan çığlık çıktı
"Benden uzak dur pislik"
Adam fısıldayarak "bu laflarını duymamazlıktan alıyorum çünkü çok yorgunum ama adımla çağıra bilirsin ismim baran"
kendimi ondan itmeye çalışsamda bir işe yaramıyordu beni öyle bir kollarının içerisine almıştıki sanırım birde çıplaktı ellerim kollarına gitmişti kendimi tutamamıştım
Baran sırıtarak "bakıyorum kollarımla ilgileniyorsun"
Utanmıştım bir anda olmuştu herşey
Yüzümü onun yüzüne taraf çevirdim
"Bana ne yapacaksın?"
Yüzünde tepki olmadan "korkma evlendikten sonra"
O söz bile beni o kadar korkutmuştuki hemen kendimi ondan çektim
"Annemler bize gelicek bu gün uslu dur seni uyarmak istemiyorum"

Sadece başımı sallamıştım kacacaktım burdan ama şimdi kaçamazdım

Kalkmaya çalışırken onun üstüne düşmüştüm onun gözlerine bakıyordum ama o benim dudaklarıma fark edince hemen kalktım

"Ben ne giyinicem?"

Işığı Açarak "bak arkanda kapı var orası kıyafet odası"
Odaya girer girmez gözlerim parladı çok büyüktü ve çok güzel kıyafetler vardı

Ordan kıyafet alıp çıktım tuolete gidip değiştirecektim çünkü orda değiştirseydim pat diye içeri gire bilirdi
Odaya tekrar döndüğüm de o yoktu su sesi geliyodu banyodaydı o fırsatla üstümü değiştim

Barandan devam
O kıyafet odasına gittiğinde rahat giyinsin diye duşa girmiştim onu aralıksız 2 yıldır bekliyorum tabi o bilmiyo.

Baran duştan çıktığında yarı çıplaktı havlusuda şimdi düşecek gibiydi hemen gözlerimi kapattım
Baran yanıma yaklaşmaya başladı
"Sanki utanmış gibisin, utanma bir gün beni çıplak görceksin zaten"

Ve kapı çaldı "ben kapıyı acayım en iyisi"
Baran elimden tutup "açmana gerek yok hatice abla acıcak" bir anda beni duvarın arasına sıkıştırdı ve boynumu öpmeye başladı
"Yalvarırım dur biri görücek şimdi"
Baran durdu ama kulağıma fısıldayarak
"Bunun akşamıda var"
Diyerek sırıtıp yanımda üstünü giyindiğinde
Nefessiz kaldım kıpırdayamadım sadece ağzımı kapattım

Baranın kombini

Baran elimi tutup aşağıya inmeye başladık
Baranın annesi
"Annem seni çok özledim"
Baran annesinin elini öper
"Bende anne bende"
Herkesle selamlaştıktan sonra sofraya oturduk
Baranın babası konuşmaya başladı
"Eee oğlum düğün ne zaman"
O anda ağzıma attığım lokma boğazımda kaldı
"Baba haftaya yaparız acelesi yok"
Baranın babası tebessümle
"Baran acelesi vardır oğlum torun sahibi olmak istiyoruz biz artık"
Baranın kardeşi "evett ben hala olmak istiyorum"dediğinde barana baktım baranda bana sırıtarak baktı ne yani çocuk yapmamızı mı istiyorlardı daha 18 yaşındaydım ben
Artık gece olmuştu hepsi gitmişti baranla biz bizeydik odadan pijama arıyodum ama hepsi acık sacıktı başkada kıyafet yoktu mecbur onu giyinmek zorundaydım

Baran odaya gelmeden hemen yatağa yattım beni görmesin diye oda 5 dakikaya odaya girdi..