Geriye kaldı 7 çocuk / Ep. 2

11 3 0
                                    


 Han Jisung'un gözünden:

Sirenler ötmeye devam ediyordu. Bu sırada Changbin'in birkaç tanımadığımız arkadaşı ve kuzenide geldiler. Polis Changbin'in evinin kapısını açmaya çalışıyordu. Tekmeleyerek deneselerde fayda etmedi. En son ki polis tekme attığında, kapı yerinden çıktı ve Changbin'in uzun koridorunun yerine serildi. Olay yerini polis şeritleriyle sardılar ve bizi içeriye almadılar. Her türlü tehlikeye karşı polisler yanlarında silah taşıyorlardı.

Polisler içeriye girdikten 5-10 dakika sonra ambulans geldi. Sağlık görevlileri hemen içeriye gittiler. Dakikalar sonra bir sedyede, Changbin'in parçalanmış bedenini bir örtünün altında getireceklerini hiç sanmıyordum.

Midem bulandı, kas katı kesildim. Kusma isteğim vardı ama kusamıyordum. Nasıl olurda aptal bir uygulama, bir insanı paramparça hale getirebilir!?

Ambulans gittikten sonra polisler evde kalmaya devam ettiler. Changbin'in evindeki tüm kesici aletleri dikkatli bir şekilde aldılar. Belki Changbin'in katili olurda parmak izi bırakmıştır diye.

30 dakika sonra

Hala dışardayım. Hala Changbin'in evinin önündeyim. Ne kadar zaman geçti bilmiyorum. Asırlardır, çocuklarla eskiden kızları tavlamak için oturduğumuz o kaldırımda oturuyormuş gibi hissediyordum.

Şimdi ise, 7 çocuk kaldık.

Hareketsizlikten her yerim uyuşmuş olacak ki ayağa kalkarken çok zorluk çektim. Chan beni evime bıraktı ve yolda giderken bir şeyler söyledi. Ama ne söylediğini duyamayacak kadar algımı yitirmiştim.

Eve döndüğümde kendime gelmek istedim. Sıcak duşumu alıp salaş kıyafetlerimi giydim. Dağınık salonumun tekli kanepesine oturdum. Televizyonu açtığımda her kanalda, o siktiğimin uygulamasının haberi vardı.

Neden dayanmaya devam ediyorsun Han? En yakın arkadaşın öldü. Arkasından gitsene..

"KES SESİNİ APTAL İÇ SES!" dedim bağırarak. Elimdeki bardağıda yere fırlattım.

Bugün artık bitsin istiyordum, odama gittim. Uyumak için gözlerimi kapattım. 20 dakikalık bir süreç ardından kendimi rüyalar evrenine bıraktım.

Kim Seungmin'in gözünden:

Nasılsınız? İyi misiniz? Ben kendimi bok gibi hissediyorum. Uyuyamıyorum, gözüme uyku girmiyor. Daha 2 gün önce Changbin ile yediğim noodlelar, tezgahın üstünde duruyordu. Kendi yediğimi attım, Changbin'inkini ise sakladım.

Kafam dağılır belki düşüncesiyle evi toparlamak istedim. Çekmeceleri düzenlerken sekizimizin olduğu fotoğrafı buldum. Aile üyeleri gibi giyinmiştik. Ben amcaydım, Minho eşim, Felix ve Jeongin büyükanne ve büyükbaba, Changbin abi, Chan çocuk, Hyunjin anne, Han'da babaydı. Bu aile tablosundaki abiyi kaybetmiştik.

Fotoğrafı alıp dolaba ilerledim, dolaptan bir çerçeve çıkardım ve onun içine fotoğrafı koydum. Yatağımın hemen yanınada, çerçeveyi koydum.

Katilin gözünden:

"BAĞIRMA! BAĞIRIRSAN İKİMİZİ SONUDA HİÇ İYİ OLMAZ! GERÇİ, SENİNKİ OLMAYACAK ZATEN." dedim çok soğuk bir tavırla.

"YARDIM EDİN! İMDAT! KİMSİN SEN? YÜZÜNDE NEDEN MASKE VAR?" dedi acıyla kıvrınan Changbin.

"BENİ TANIMA DİYE APTAL!" dedim ve bu Changbin'in duyduğu son cümle oldu. Bir daha gözlerini açmamak üzere gözlerini kapadı.

"Seni hallettiğime göre, burdan tüyebilirim." dedim ve patronun evine doğru gittim.

20 dakika sonra

"Hey patron! En temiz çalışan katilin geldi! Hoş geldin yok mu?"

"Gördüm, temiz çalışmışsın. Bugün sana iki katını veriyorum. İnsan öldürmeyi sonunda öğrenmişsin. Öncekiler tam bir fiyaskoydu. Bunu parçalaman iyi oldu. En azından öldüğünden emin olduk."

"Bana bak moruk, ben maske giymesem beni tanıyabilirdi. Benim olduğumu bilseydi nasıl beni nakavt edebileceğini biliyordu. Ama beni maske yüzünden tanıyamadı. Bir dahakine beni tanımadığım kişilere gönder. Paramıda şimdi istiyorum."

"Çok isteklisin _____. Ama tamam. Parayı şimdi al ve defol git. Şu iş çantasının içinde, metroyla git."

"Ne yaptığımı sana sormayacağım, sikik." diye fısıldadım arkasından.

Vay be _____. Ne kadar vicdansız bir adamsın. Her neyse, kesin bu patron beni diğer 7 çocuğada verecektir.

Geriye kaldı 7 çocuk. Sonra zenginim.

Bugün hepsi çok üzüldü. Bende rol yapmakta ne kadar iyiymişim arkadaş, ne güzel rol yaptım öyle.

Her neyse. Öbür öldürme planlarımı kursam iyi olacak. O aptal 7 çocuk dışında öldüreceğim daha kişilerde var.

*
*
*

Merhabaa!! Bu bölümü çok geç attım farkındayım ama zaman bulamadım 😭 Elimden geldiğince sizlere bölüm atmaya çalışacağımm!

Şimdilik hoşçakalınn! 🤍

Şimdilik hoşçakalınn! 🤍

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Você leu todos os capítulos publicados.

⏰ Última atualização: Jun 13, 2024 ⏰

Adicione esta história à sua Biblioteca e seja notificado quando novos capítulos chegarem!

Countdown • Stray KidsOnde histórias criam vida. Descubra agora